Harry Brummelhuis – Voor de zesde keer in Zeeland
| ocatie | Zeeland |
Een weekend Zeeland is een weekend met heel veel duiken voor Harry. Dit keer zaten er ook twee nachtduiken bij.
Afgelopen weekend waren we weer in Zeeland. De eerste keer in januari voor de zeedonderpad met eitjes. Daarna in maart de ontmoeting met Happy de zeehond. In april de snotolf en in mei de sepia’s. Alle 4 keren in één dag op en neer vanuit Almelo. Dus per dag 650 km rijden en gemiddeld 3 duiken. Hoe gek kun je zijn? Had ik al gezegd dat buddy Jan wel vaker maffe ideeën heeft?
Deze maand twee weekenden. Twee weken geleden een cursus met Peter van Bragt en dan nu weer met duikclub Galathea. Nu was Paul in veel gevallen mijn buddy. En twee duiken met debutanten in Zeeland. Als viersters duiker heb je ook je verplichtingen nietwaar? We hebben Oostvoorne aangedaan, 4 duiken in Zeeland en op de terugweg De Beldert bij Tiel om alle zoute water weer weg te spoelen.
Het voert te ver om het hele weekend te beschrijven. Ik ga niet hebben over quadrijden in de duinen, waar een aantal van ons zich mee bezig gehouden heeft. En ook de nachtelijke escapades worden niet uit de doeken gedaan.
Ik beperk me tot de 2 nachtduiken. Vooral de duik zaterdag avond bij het Koepeltje was de moeite waard. We waren met twee buddyparen gegaan en bleken ook de enige te zijn. Zonder de nachtduik bij Den Osse Kerkweg tekort te willen doen; ook daar zagen we kleine zeenaalden in de Japanse bessenwierstruiken, een kleine sepiola en een groene wierslak, maar de duik bij het Koepeltje spande toch de kroon.
We zagen sepiola’s bij de vleet. De duiklamp is een favoriet speeltje. Hoewel wat moeilijker te ontdekken, want ze zitten vaak deels verscholen in het zand, waren ook de jonge sepia’s leuk om te zien. Ook hier weer veel kleine zeenaaldjes.
Met een gemiddelde duikdiepte van 2,1 m en een gemiddelde duikduur van 75 minuten stonden deze duiken in het teken van “snuffelen op de vierkante meter”. Ook leuk.
