Carla van Westing – Toch wel lekker
Als je veel duikt, hou je niet altijd veel tijd over om er een duikreport over te schrijven. Maar nu heeft Carla weer een verslag van haar duik kunnen maken. Met bijzondere foto’s…
Datum: 31 mei 2016
Duiklocatie: Bergsche Diepsluis
Ik heb na het lange BW weekend met Bernard Picton wel een paar duiken gemaakt, maar geen tijd gehad om te schrijven. De laatste duik was zondag om te verzamelen voor de “Oosterschelde boven water”. Er was niet veel spectaculairs te vinden bij Zoetersbout, maar we hadden toch weer leuke bakken staan. Deze keer in het Deltapark Neeltje Jans, bij het aquarium. We proberen dit jaar wat andere locaties uit, omdat we steeds minder bezoekers kregen op de afgelegen plek bij het Bikkelhuisje.
Maar nu over 31 mei. We zijn al een paar weken van plan een keer doordeweeks na het werk te gaan duiken. Alleen is het bij beide zo druk dat het er niet van komt. Als ik op dinsdag alles klaar heb en een lekkere salade heb gemaakt voor na de duik belt Harry dat hij onderweg naar huis is. Ik vraag wat hij wil, wel of geen Zeeland, en hij twijfelt. Het is ook best al wel laat, half 7 al en hij is nog niet thuis. Maar ik hak de knoop door en zeg dat als hij twijfelt ik hem gewoon meeneem. Hij heeft dit nog nooit gedaan, dus hij gaat het nu gewoon meemaken.
Ik weet dat er 2 bekenden zijn bij de Bergsediepsluis en wij hebben al besloten daar naar toe te gaan om Sepia’s , pijlinktvissen en sepiola’s te gaan zoeken. Gezellig dus. We beginnen dan ook met kletsen. Dan bouwen we op, kleden om en gaan te water. Uiteraard hebben we instructies meegekregen waar de sepia’s zitten, maar wij zien alleen maar stof van andere duikers. Na 20 minuten draaien we dan ook om en zwemmen na de 20 minuten terug nog lekker door. Harry heeft het nog niet koud, dus kan makkelijk. Als we dan een stukje doorgezwommen zijn geef ik het sein dat we omkeren en terug gaan naar de instap.
Na een klein stukje seint Harry me ineens, een Sepia, zijn eerste zelf gevonden Sepia. Weliswaar een klein exemplaar en niet in blakende gezondheid lijkt me, maar toch, we hebben er eentje. De duik is dus alsnog geslaagd na zo’n lange tijd zwemmen. Als we dan ter hoogte van de trap naar de kant zwemmen komen we op het zand nog 2 sepiolaatjes tegen ook. Dat maakt de duik helemaal goed. Echt heel leuk die kleine beestjes in de verdediging.
Na het omkleden zetten we onze stoeltjes op en onder het genot van een lekkere koude versnapering uit de koeltas genieten we van de salade.
Harry is helemaal om, hij voelt zich weer energiek en opgeknapt na zijn lange werkdag. We kletsen nog een tijdje met Lilian en Mattie, die hetzelfde ervaren als wij, lekker de kop gespoeld en weer klaar voor een nieuwe werkdag morgen. Ik ben blij dat ik het doorgezet en Harry ook.
Harry heeft een best leuke foto van de sepia kunnen maken. De andere 2 zijn per ongeluk geknipt tijdens het uit het water komen en naar de auto lopen. Volgende keer de camera uitzetten als ik het water uitkom 🙂
