Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Carla van Westing – Heerlijk

Datum 12 juni 2013
Locatie Bergsediepsluis

Een drukke dag gehad? Voor Carla is een duik de ideale manier om lekker te relaxen.

130612-dib4Na zondag sloeg meteen het werken er weer in op maandag. Drukte al om. Altijd goed natuurlijk, want dat wil wel zeggen dat er iets te doen is en dat er geld binnenkomt. Er wordt door ons groepje eerst op woensdag afgesproken, maar dan kunnen de mannen ineens niet meer en die spreken af voor donderdag. Mij maakt het niet uit, maar Lilian komt woensdag beter uit, dus we gaan gewoon lekker samen op pad. Ik heb een kleine hoop de middag al een beetje te kunnen meepakken en vroeger naar Zeeland te gaan, maar mijn werkzaamheden laten het niet toe. Dus spreken we lekker af om half 7 en rijden daarna saampjes naar de Bergsediepsluis. Jemig wat een drukte, ongelooflijk. Hoeft er tegenwoordig niemand meer te werken en te eten enzo? Maar goed, er komen al een hoop duikers het water uit en we kleden ons gewoon om. We zijn alletwee best gaar en moe en zeker aan wat ontspanning toe!
130612-dib7-1Als we ons hebben opgetuigd gaan we de dijk over. We zijn niet echt blij met wat we zien. Het water is spiegelglad, dat is wel fijn natuurlijk, maar we zien overal duikers. Behalve naar links…..dus dan doen we dat toch, spreken we af. Ook aan die kant zijn sepia’s gezien, dus we gaan op zoek. Wat heerlijk, het zicht is best goed en we dalen af naar een meter of 9. We hebben opgevangen dat ze aan de linkerkant op 8 meter zitten. We dobberen heerlijk door naar links, zien zeenaalden, een heleboel ‘postzegeltjes’ echt mini-platvisjes, het stikt er echt van. Het barst van de grondeltjes die zich in een oester verschuilen om daar hun pas gelegde eitjes te bewaken. Zo schattig.

Uiteindelijk stuiten we op een aantal staken. De eerste die we zien zijn allemaal leeg. Maar even verder staan, zelfs hier helemaal achterin de Oosterschelde, staken met eitjes. Dus ze zwemmen echt helemaal tot ze niet verder kunnen! Maar ja, sepia’s zien we niet. Het maakt ons niet uit, we liggen heerlijk te genieten van de rust onder water en wat we wel zien. We stuiten op een hele kluit groene wierslakken, gewoon zomaar op de zandbodem, echt bizar. Maar wel leuk om te zien.

We draaien na 40 minuten om en blijven lekker om ons heen kijken. En ineens zie ik een slapende sepia, vlak onder me, we zijn er bijna zomaar overheen gezwommen. Door het seinen naar Lilian wordt het beest wakker en gaat er vandoor. Sorry, was niet mijn bedoeling. Het beest ziet er trouwens uit als een uitgeput, stervend vrouwtje, jammer dat ik haar stoorde! We zwemmen, nou ja, hangen een beetje, verder richting terug, naar de trap. We komen inmiddels een buddypaar tegen en zijn ineens compleet het zicht kwijt en moeten op een andere diepte verder duiken. Jammer is dat toch, dat mensen niet zonder stof maken kunnen duiken. Als je niet de juiste vinslag onder de knie hebt, blijf dan een stuk boven de bodem. Je verpest het echt voor een heleboel andere mensen! Maar goed, we zwemmen lekker verder en komen dat arme sepia vrouwtje nog een keer rustend/slapend tegen.

130612-dib6-1_01Wat we even verder zien vind ik eigenlijk specialer. Ik zie een enorme schelp. Het is echt een reuze exemplaar, 10-12 cm. Ik zoek het thuis na in de splinternieuwe atlas over de schelpdieren van het Nederlandse Noordzeegebied. En ik denk dat het een Amerikaanse venusschelp is. Maar ja, die zijn makkelijk te verwisselen met de Noordkromp… Wie helpt mij van de twijfel af? Maar buiten dat, wat een heerlijke duik. We snuffelen nog even ondiep tussen de stenen, zien hele mooie paarde anemonen en willen eigenlijk niet naar de oppervlakte.

Maar ja, na 90 minuten steken we toch exact bij de trap ons hoofd boven water. En we schrikken gewoon van het aantal duikers dat het water nog in wil. Echt bizar, de trap staat helemaal vol met mensen die nog onder willen gaan. Zijn wij mooi op tijd geweest, want het kan alleen maar slechter worden onder water nu. Maar wat hebben we genoten. Wat een heerlijke avond! Wat een voorrecht om zomaar anderhalf uur in de onderwaterwereld te mogen doorbrengen. Ennn we zijn alletwee helemaal opgeknapt en bijgekomen. Klaar voor de nieuwe dag die weer komen gaat. Nog een lekker bakkie en dan begint het te regenen. Tijd om naar huis te gaan.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief