Carla van Westing – Heerlijk weer zo samen

Op weg naar Zeeland voor een weekend en Carla van Westing kan niet wachten om het water in te gaan. Dus maakt ze  onderweg naar de camping alvast een duik.

Datum:  6 mei 2016
Duiklocatie: Zeelandbrug

We gaan het weekend lekker naar Zeeland en hebben het plan opgevat om op de heenweg naar Scharendijke al een duik te maken. De HW kentering valt erg gunstig, en we hebben gewoon zin in de brug, dus daar gaan we ook naar toe.
Als we aan komen rijden, nog wel een beetje aan de vroege kant, zijn we blij verrast nog naast de brug te kunnen parkeren, het is gewoon erg rustig. We kijken even naar het water en zien dat het best nog wel behoorlijk stroomt.
We doen alles dus lekker op ons gemakkie. We zijn dan toch nog aan de zeer vroege kant klaar, maar gaan optimistisch richting waterkant. Het stroomt ook nu nog best om de pijler, maar ja, dat is om de pijler hè. Als we de trap aflopen en met onze benen in het water staan blijkt dat het niet alleen bij de pijler nog stroomt. We zien de algenbloeibolletjes met een rotgang langskomen. We staan aan de goeie kant van de leuning, om daar lekker even tegenaan te blijven staan wachten tot het minder wordt. We zijn natuurlijk wel zo eigenwijs om het een keertje te proberen, maar we wapperen aan de trapleuning, ook onderaan. Want ik hoopte dat het op diepte minder zou zijn. Dus geduld. En dat hebben we, bovenaan de trap, op de dijk. Inmiddels staat er na een tijdje een hele file op de trap. Allemaal Belgen, een club denk ik. En ze blijven maar staan, het worden er steeds meer, aan de linker- en rechterkant van de leuning.
Als wij het weer willen proberen vraag ik of ze blijven staan en het antwoord is simpel “ja”. Dus wij proberen er een beetje langs te schuiven, wat uiteindelijk lukt. Langs een man of 8 links en 8 rechts van de leuning. Maar goed, we doen onze vinnen aan en gaan onder. We hebben afgesproken langs de dijk te blijven, omdat Harry sinds Flores niet meer gedoken heeft en dus even weer wil “voelen hoe het is”.

Eenmaal onder zijn we best wel blij verrast met het zicht. Ook nu is er ondanks de bloei nog wel 2-3 meter zicht, helemaal geweldig vind ik. We kunnen alletwee lekker scharrelen en elkaars lamp in de gaten houden. Al snel seint Harry naar me en wijst me een Polycera quadrilineata (Harlekijnslakje) aan. Yeah! Hij zoekt en vindt! Dat maakt het voor hem wel veel leuker om met mij die grijze Oosterschelde in te duiken! Geeft mij wel een erg goed gevoel, vind het zo leuk om samen te duiken, maar wil natuurlijk wel dat hij het ook leuk vindt. Ennnn, hij heeft wat geleerd inmiddels van al mijn biologische gekakel . En niet alleen onder water, hij kent inmiddels ook al wat vogels, haha.
Maar goed, we genieten samen van het scharrelen langs de dijk, tussen en op de stenen. Mooie oranje en witte dodemansduimen. De stroming is inmiddels weg en we kunnen lekker rustig genieten van de beestjes die we tegenkomen en die we niet tegenkomen. Want de score is niet erg groot. Maar dat maakt niet uit. We hebben heerlijk gedobberd en vinden als kers op de taart nog een schitterende wijde mantel. Nou, manteltje, niet zo heel erg groot, maar wel heel erg leuk!
Na de duik genieten we nog lekker na in het zonnetje, onder het genot van een goed koud gebleven biertje uit de koeltas, voordat we naar onze caravan gaan om verder weekend te vieren.
We hebben er zin in, morgen lekker weer duiken!