Carla van Westing – Egelslakjes zoeken!

Door alle drukte hebben we geen doordeweekse duik kunnen maken. Dus moet het er zaterdag van komen. Alle heren van de club zeggen om uiteenlopende redenen af, met als gevolg dat Lilian en ik overblijven. Niet te vroeg, want de kentering halen we toch niet, die is veel te vroeg voor mij. Na een drukke week werken wil ik op zaterdag toch zeker net zo lang in bed liggen als op werkdagen.

Om 9 uur bij de Gouden Leeuw wordt het. Spullen in 1 auto proppen en op naar de Zeelandburg, we willen egelslakjes zien. Als we bij de N59 aankomen staat die vol en vast. Stom, helemaal niet aan gedacht dat het om deze tijd nog zo druk zou zijn, maar op dit punt kunnen we niet meer terug en moeten we gewoon aansluiten. Gelukkig is het alleen het samenvoegen van de 2 wegen en al snel kunnen we doorrijden. Bij de brug aangekomen is het lekker rustig, zo ver na de kentering. We spreken wat mensen en horen dat er weinig stroming en bijna geen kentering was. En het zicht is prima. Dit doet ons allemaal deugd om te horen en we kleden ons om.

We kunnen ons net aan het laatste paaltje van de trapleuning vasthouden om onze vinnen aan te trekken met het lage water en zakken heerlijk de Oosterschelde in. Richting de pijler, want daar zitten de slakjes.

Onderweg komen we al snel een groen mosdierslakje tegen. Op een stukje paarse buisjes spons. We denken eerst aan een wierslakje, maar door het vergrootglas zie ik duidelijk een kieuwkransje. En later thuis bevestigt de foto het. Harlekijnslakjes zien we op verschillende plaatsen, waarvan enkele bezig zijn eieren af te zetten. De groene wierslak komen we ook tegen, evenals een paar auriculata’s. Boompjesslakken zijn er in overvloed, in allerlei maten, van mini tot echt groot. We zoeken de egelslakjes en Lilian vindt de eerste en dan nog een paar. Nu heb ik een goed zoekbeeld en vind ze ook. Ik zocht naar een te wit slakje. Ook de gorgelpijpknotsslakken zijn er massaal. Die vinden we ook eieren afzettend. We spotten nog een vlokslak en wat geitodorussen, wat de teller op 9 verschillende slakken zet.

Maar wat een zicht inderdaad, we kunnen lekker alletwee de stenen afzoeken en af en toe opkijken en vinden elkaar dan meteen. De harders en zeebaarsen zwemmen weer vrolijk rond tussen de pijlers, het is gewoon geweldig. Als we na 112 minuten ons hoofd boven water steken spreken we af, dat als de omstandigheden de volgende keer weer zo zijn, geen stroming, goed zicht en zo relaxt duiken, we de 2 uur vol maken!! Maar deze komt alvast in onze top 10.