Brenda de Vries – Rebreatherintro als verjaardagskado

Wat een geweldig cadeau! Duikreporter Brenda verrast een duikende vriend met een intro rebreatherduiken.

Datum: 14 augustus 2021
Duiklocatie: Ruinerwold

En zo word je uitgenodigd voor een bbq ter ere van een verjaardag van een vriend. Een vriend die ook nog duikt, een vriend die ook nog eens al wel 2 jaar geinteresseerd is in rebreatherduiken, maar nog nooit de stap gemaakt heeft.  En ja, dan ben je zelf rebreather instructeur. Dus wat doe je dan? Je verzint maar eens een origineel verjaardagskado: een introductieduik op de rebreather.

Je bekokstooft met zijn vrouw hoe je hem naar het water kunt lokken zonder dat hij doorheeft dat hij als verjaardagskado een rebreatherduik krijgt. En zo spreken we een dag en tijd af voor een gezellige ‘funduik’.

Op de middag kom ik op het afgesproken tijdstip ana op de parkeerplaats en hij en zijn vrouw zijn er al. Zij heeft niets gezegd en laat hem gewoon zijn set opbouwen zoals hij altijd doet. Dus ik stap uit, loop naar hen toe, begroet ze en vervolgens zeg ik dat de set weer afgebouwd kan worden, want ik heb een duikset meegenomen. Hij kijkt mij zo aan en ik zeg, loop maar even mee naar mijn auto. En daar ligt mijn rebreather in.

Dat liet hij zich geen 2e keer zeggen. De eigen set was niet zo belangrijk meer, de rebreather moest het inderdaad worden.  En we beginnen met de rebreather op te bouwen. Daarna moeten de checks gedaan worden en blijkt het mondstuk toch wel even wennen te zijn. Je moet het mondstuk draaien om hem af te sluiten, of om er door te kunnen ademen. We oefenen dat een paar keer met het mondstuk in de hand.

De stage voor bailout wordt opgebouwd en naar de waterkant gebracht. En ik maak natuurlijk ook mijn camera klaar.

Het werd uiteindelijk een uitrustingsruil, want ik kon natuurlijk ook gewoon met zijn set duiken. En zo zijn we uiteindelijk allebei klaar voor de duik. Zijn vrouw is reeds omgekleed en ligt al in het water te wachten.

De stage aangeklipt, de loop in de mond en ja, dan kom je niet onder. Ok, toch nog een beetje lood er bij. En dan lukt het om onder te komen.

Het begin verloopt zoals bij de meeste duikers die willen leren duiken met een rebreather onrustig. Je kunt niet meer op de longen trimmen en dat is wennen. Na ongeveer 15 minuten wordt hij rustiger en wordt het stof maken ook verminderd.

Een paar keer zie ik hem de knop van de stage controleren en na afloop van de duik zegt hij ook dat hij wel even moest controleren of hij echt in geval van nood lucht zou kunnen krijgen.

En zo duiken we een ronde. Het is toch wel fijn natuurlijk dat je geen bellen blaast. Dit keer blaas ik wel de bellen.

En dan zit de duik er weer op. Hij is erg blij met zijn verjaardagskado en nu wordt het sparen voor een eigen rebreather. Niet om er diep mee te gaan of in grotten te duiken, maar voor de rust. Het is echt stil onder water.

Al met al een geslaagde duik. En een dag later was het tijd voor de beloofde bbq.