Belgisch succes in Marseille
Het Festival Mondial de l’Image sous-marine kende eind oktober zijn 37ste editie in Marseille. Edward Snijders was erbij.
Het Festival Mondial de l’Image sous-marine in Marseille werd zondag 31 oktober afgesloten. Ter gelegenheid van de 100ste geboortedag van Jacques-Yves Cousteau was zijn inmiddels 72-jarige zoon Jean-Michel Cousteau erevoorzitter.
Het Franse festival is het grootste en oudste onderwaterfilmfestival, met daaraan gekoppeld wedstrijden voor onderwaterfoto’s, diaporama’s, websites, boeken, artikelen en muziek. Maar de belangrijkste prijzen zijn toch de Palmes d’Or, d’Argent en Bronze die worden toegekend aan films in categorieën voor professionele respectievelijk individuele filmmakers. Ruim 140 films streden mee om de prestigieuze filmprijzen voor onder andere de beste dierendocumentaire, historische documentaire, fictie, humor en soundtrack. De bulk ervan ging naar Franse filmers. Geen wonder, ook in aantal waren zij sterk vertegenwoordigd.
Foto links: Jean-Michel Cousteau en Edward Snijders. Foto rechts: Christian Petron (midden) met Fred Buyle en Pierre Frolla, twee van de freedivers.
Grote winnaars
De Palme d’Or ging uiteindelijk in de categorie van de individuele filmmakers naar The Magnet van de Italiaanse filmmaker Danielle Iop, een film die zich afspeelt in de wateren rond de Malpelo- en Cocos-eilanden, en in de professionele categorie naar Great white sharks of Guadalupe van Christian Petron. Deze laatste film ging tijdens het festival in première en ging ook zeer terecht met de hoogste eer strijken – in onderwaterfilmland staat deze prijs gelijk aan een Oscar. De film laat een drietal freedivers zien, waaronder de Belg Fred Buyle, die grote witte haaien van een tag voorzien.
De twee winnende films staan overigens ook op het programma van het North Sea Film Festival.
Belgisch succes
Belgische successen waren er voor Gino Rosiers die in de B-categorie Palme Bronze kreeg toegekend voor zijn film De cyclus van het leven. Fotograaf Luc Eeckhaut won een Plongeur d’argent.
Het festival vond plaats in het Palais du Pharo in Marseille, een prachtige locatie gelegen aan de oude haven. Films werden geprojecteerd in een schitterend auditorium met meer dan 600 plaatsen en – wat een tegenstelling – in een vergaderzaaltje met 100 stoelen. Daar moet nog maar eens over worden nagedacht. Het festival blijft echter aan de achterhaalde filosofie vasthouden dat alle ingezonden films geprojecteerd moeten worden en dat kost veel tijd. Resultaat is dan ook dat er geregeld films vertoond worden ter meerdere glorie van de filmmaker, die je eigenlijk niet had willen zien.
Omdat op zondag de winnende films vertoond worden, staat deze druk bezochte festivaldag bekend als de dag van de betere films.
Dat gezegd hebbende blijven jurybeslissingen ondoorgrondelijk met als ultiem voorbeeld het niet honoreren van de film The collection van de Italiaanse filmmaker Alberto Penna. Wat hij filmde en vertelde? Filipijnse, speervissende hookah duikers die zonder duikapparatuur met houten vinnen en een tuinslang in de mond om op 30 meter lucht te krijgen in hun levensonderhoud voorzien, zonder enig idee te hebben van decotabellen of stijgsnelheden.
Ik kon het niet vragen maar de jury zal waarschijnlijk geoordeeld hebben dat dit beeld te weinig van de onderwatermythe in stand houdt…
