Bali smaakt naar meer

Claudia Baeckelandt stuurde dit verhaal in voor de Reportagewedstrijd 2011. Zij neemt je mee naar Bali. De foto’s zijn van Gino Meskens.

Bali was een droom van me. Ik had er alleen maar positieve verhalen over gelezen en was nieuwsgierig geworden. Zou dit Indonesische eiland me ook kunnen bekoren?

In april gingen we zelf dit godeneiland verkennen. 26 uur zouden we onderweg zijn. Bergen, meren en zeeën overvliegen om opnieuw een stukje van de wereld te ontdekken. Zodra je de luchthaven in Denpasar verlaat, worden al je zintuigen geprikkeld door het Aziatische leven. Het krioelende verkeer, royaal geclaxonneer, kleurrijke vlaggen en stoffen, hindoeïstische tempels overal, beelden van goden, de baklucht van minikraampjes op elke straatkant en de creativiteit met betrekking tot het vervoeren van alles en iedereen op bromfietsen: verbazend! Deze indrukken tijdens de rit naar ons eerste resort in Padang Bai, dringen onze vermoeidheid op de achtergrond.

We worden hartelijk ontvangen door de Balinezen en door de bloeiende tuin naar onze kamer begeleid. Een douche en een bed, meer verlangen we nu niet. De jetlag is de enige die onze nachtrust verstoort.

Kwakende kikkers, de roep van gekko’s en de hoorn van de ferry; deze geluiden wekken ons de eerste ochtend. Koffie met gruis en zwarte thee sperren onze ogen open. Ons ontbijt zal dagelijks bestaan uit toast en alle variaties met ei of jaffle met kaas of choco en vers fruit of vruchtensap.

We hebben in de drie resorts waar we zullen verblijven telkens ook een duikpakket geboekt. Onze eerste duik in het zuiden zal verkennend zijn, we verwachten dus niet veel en kunnen het rustig aan doen. Maar wat een verrassing! Twee hengelaarvissen, een bladvis, spookfluitvissen, een zeemot, scheermesvisjes, een school meervallen en zee-pen! Het wrak Tanjung Jepun openbaart ons vele schatten! Dit is een sublieme start! Ons duikboekje wordt dan ook gretig ingevuld. Bali zou ons nog meermaals verbazen de komende drie weken!

We wisselen twee dagen duiken af met een dag verkenning van de omgeving. Overal is er veel groen en een overdaad aan bloemen, bomen groeien hier krachtig en groots en de roep van vele dieren maakt je benieuwd naar hun voortbrenger. De meeste arbeid gebeurt hier nog handmatig: houtbewerken, mortel maken, zand zeven, stoffen weven… je waant je soms 100 jaar terug in de tijd.

Balinezen zijn zeer vriendelijk en gastvrij. Ondanks de armoede die hier toch nog is, bedelen ze niet en zijn dankbaar voor elke gift. Ze beseffen hoe belangrijk de toeristen zijn voor hun economisch welzijn en gretig proberen ze dan ook te converseren met ons om hun Engels te oefenen. Met een gerust gevoel, wandelen we door de straten en langs de stranden. Onze ogen de kost gevend en genietend van de sfeer.

Dat zalige gevoel krijg ik ook onder water bij het zien van de sierlijke manta’s. Ja, bij mijn eerste keer voel ik vlinders in mijn buik! De deining en de misselijkheid heb ik er voor over! Ik kan weer iets aanvinken op mijn verlanglijstje! De sterke stroming op de overige duikplaatsen doen me, eens terug aan dek, moe maar met een glimlach op mijn gezicht inslapen! Wiebelend op de cadans van het water en opwarmend in de zon.

Onze transfer naar het tweede resort aan de oostkant van Bali combineren we met enkele tussenstops voor een bezoek aan een oud Bali-aga-dorp, een hindoeïstische tempel en een waterpaleis. Onze chauffeur bewaakt telkens trouw onze bagage en geeft ons tips en informatie. De mooie inkijk naar de terrasvormige rijstvelden en het zicht op de vulkaan Gunung Agung maakt de route naar Tulamben betoverend. Een tevreden gevoel bekruipt me bij het ontdekken van de openluchtbadkamer in ons nieuwe hutje. Het is zalig douchen onder wuivende palmbomen.

Het duiken hier is anders maar opnieuw verrassend. Muckdiving is zoeken en alert zijn! We maken lange duiken, want diep hoef je hier niet te gaan. Nachtduiken zijn hier zelfs heel bijzonder. Elke beweging op het zand kan de ontdekking van een goed gecamoufleerd beestje opleveren. Rustig duiken en geduld hebben zijn de sleutelwoorden tot succes. En de duikgidsen hier weten waar ze al dat speciaals moeten zoeken! Naaktslakjes, kleurrijke of harige krabbetjes, diverse garnaaltjes, zeepaardjes, oktopusjes …

Onze duiken op het wrak de Liberty zullen we ook nooit vergeten. Prachtige kleuren, weelderige zachte koralen, een gigantische barracuda, scholen cirkelende vis, naaktslakken, … en rustig duiken. Onze verwachtingen zijn overtroffen. Dit moet je gezien hebben!

Op een nacht kruip ik vanonder mijn muskietennet en loop de kamer uit, onze openluchtbadkamer in om muisstil naar het toilet te gaan. Een kreet ontsnapt me. Akelig maar prachtig! Mijn eerste schrik ebt weg en verwondering neemt het over. Midden op de toiletbril zit een grote, groengrijze tokkeh met oranje pukkels en uitpuilende ogen. Wauw! Mijn volle blaas roept me terug en dwingt me tot actie. Ik licht uitgestrekt met één vinger het deksel en zoef… ik kan mijn gang gaan en duw me daarna met een glimlach terug in mijn kussens.

Met een verse mangosap is het zalig te luieren op de ligbedden. Mijn boeken zal ik ongelezen terug mee naar huis nemen. Er is genoeg tijd om te lezen, maar ze blijven ongeopend omdat het hier te mooi is om rond te kijken. Geen seconde wil ik missen. De vissers die aan het strand aanleggen en hun vangst bezien, hagedisjes die in de bomen kruipen, dorpsbewoners die hun sjaals en handgemaakte juwelen te koop aanbieden, kinderen met gitzwarte ogen die aan touwen in het water slingeren… De vereiste rustpauzes tussen de duiken, gaan hier snel voorbij.

Voor onze verplaatsing naar het noorden van Bali, Pemuteran besluiten we onze plannen te wijzigen en de kustlijn te volgen; doordat we duiken bijboekten, is een tocht langs de vulkaankrater van Kintamani niet mogelijk gezien de hoogte. Niettemin hebben we weerom een fijne rit, met onderweg een bezoek aan het boeddhistisch klooster Brahma Vihara Arama en de warmwaterbronnen Air Panas.  Ook deze derde en laatste week staan vele duiken op het menu. Hier zouden de mooie dropoffs van Menjangan Island met prachtige reuzenwaaierkoralen, pygmeezeepaardjes, octopussen en rifpunthaaien alsook de duik tussen het afval op de zandbodem van Secret Bay met z’n klein verborgen leven, mooie herinneringen nalaten. En de kunstriffen niet te vergeten; kunstzinnige, metalen kooien waarop door lichte elektrische voeding de groei van nieuw koraal wordt gestimuleerd. Wat je daartussen allemaal kan vinden!

Onze beschadigde voeten, stijve benen en pijnlijke schouders laten we onze laatste dag wegkneden door een Balinese massage met jasmijnolie. Anderhalfuur genieten bij het geluid van een klaterend watervalletje, omringd door heerlijke geuren en met als resultaat een tintelende, zachte huid. Een mooie afsluiter!

Onze terugweg naar de luchthaven in Denpasar ’s anderdaags gaat langs smalle, kronkelende weggetjes doorheen het berglandschap van het binnenland. We maken nog een wandeling naar een waterval en met mijn laatste Indonesische rupiahs koop ik verse vanillestokjes en saffraan. We nemen nog een foto van de koffieplanten die er worden gekweekt en terug in onze taxi vangen we de laatste kilometers bergafwaarts aan.

We kunnen terugblikken op een schitterende reis die smaakt naar meer!

Tekst: Claudia Baeckelandt
Foto’s: Gino Meskens

De Reportagewedstrijd 2011 is een initiatief van DuikeninBeeld.tv samen met het Bonaire Toeristenbureau, Bonaire Fun Travel en La Pura Vista. Met je inzending maak je kans op een reis voor twee personen naar Bonaire, waar je een reportage over het eiland gaat maken. Meedoen? Klik hier voor alle informatie.