Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Reizen

Aloha Alona!

«Duiken om in te lijsten, met nog een extra gouden randje». Marloes Otten en Frank de Bruin duiken vanuit het Oasis Resort op Bohol. 

Na een relaxte reis met de boot en auto komen we bij Alona Beach. De gezellig drukke straat met restaurantjes en winkeltjes laten we meteen achter ons. We gaan door een poort en komen om in een oase van rust : we zijn in Oasis Resort, een treffend gekozen naam! Mooie huisjes om een zwembad heen in een grote, groene tuin. Een heerlijke plek.
Maar duikers als we zijn, zetten we snel onze bagage in het huisje en gaan op zoek naar de duikschool en het strand. Ver hoeven we niet te zoeken. Aan de andere kant van onze rustige oase komen we uit bij de duikschool, die aan de strandkant van het resort staat. Net als de vele restaurantjes en winkeltjes die Alona Beach telt.

Duikplan

Bij de duikschool worden we vriendelijk ontvangen en onder het genot van een kop koffie wordt uitgelegd welke duikmogelijkheden er zijn. En dat zijn er meer dan genoeg! Seaquest Dive Centre heeft meerdere grote en enkele kleine boten, dus dagelijks is er keuze uit diverse trips – van duiken op het lokale rif tot dagtrips naar de iets verderop gelegen riffen en eilanden. Manager Ben raadt ons aan zeker nachtduiken te maken – die zijn spectaculair. We worden nieuwsgierig.

Voor onze eerste duikdag staan de duikplaatsen Snake Island en Pamilacan Island op de planning. Op Cebu werden we al een paar keer verrast door een uit het niets verschijnende zeeslang, die dan toch even het adrenaline-niveau liet stijgen met zijn snelle gekronkel.
De verrassing is er nu af – de naam van de duikplaats zegt al genoeg. Zeeslangen gegarandeerd. We bereiden ons voor op deze schitterende zwart-wit getekende dieren.

Snake Island

De naam ‘island’ is niet helemaal correct, het is een koraalrif midden in zee dat tot 5 meter onder het oppervlak uit de zeebodem oprijst. Vanwege de ligging in een zeestraat staat hier altijd wel wat stroming. Als we afdalen, komen we precies boven het rifdak uit. Een groot plateau met bont gekleurde sponzen en zachte koralen die op de stroming bewegen. En wij bewegen ons ook al snel over het plateau – dankzij de stroming hoeven we niet zelf te zwemmen, alleen af en toe een beetje bijsturen. Opvallend is de grote hoeveelheid veersterren in allerlei kleuren. Knalgele en oranje sterren bewegen hun armen in de stroming op zoek naar voedsel.

Een schildpad kijkt verstoord op van zijn ontbijt als we voorbijkomen, maar hij heeft zich zo te zien goed klemgezet op de bodem, want hij eet rustig door. Een tweede schildpad duikt op uit het blauwe water en net als ik bedenk dat ze de duikplaats beter Turtle Island hadden kunnen noemen, zien we de eerste zeeslang. Het zijn echt schitterende dieren met de tekening van afwisselende zwarte en witte banden en de glanzende huid. Deze zeeslang lijkt rustig op de bodem rond te snuffelen en beweegt zich langzaam tussen het zachte koraal door. Een mooie slang om eens rustig te bekijken. Terwijl we langzaam wat tegen de stroming in peddelen, verschijnt er plotseling een tweede zeeslang. Mijn kennis over zeeslangen is te beperkt om hun gedrag te specificeren, dus laten we het er maar op houden dat ze het te druk met elkaar hadden om oog voor ons te hebben. Wat ik dan weer niet erg vond!

Vanwege de stroming zijn we in 20 minuten over het rifdak van Snake Island heen. In de luwte van het rif bekijken we de steile wand. Al snel ontdekken we een groen met geel naaktslakje. En als we beter kijken zien we er ineens heel veel.

De zeeslangen blijken vooral van het rifdak te houden – de teller blijft deze duik op 7 staan. De naam van de duikplaats was dus toch wel goed gekozen.

Wandduiken

Vanuit Alona Beach zijn er meerdere marine sanctuaries te bereiken. Balicasag, Pamilacan en Doljo Point zijn in meer of mindere mate beschermde gebieden. Onder meer de lokale duikscholen vechten hard voor bescherming.
De duiken rond Bohol zijn vrijwel allemaal wandduiken, waarbij je in een lichte stroming langs de wand gaat. Vanwege de stand van de maan hebben wij de eerste twee dagen te maken met een wat sterkere stroming, maar vanaf de derde dag is deze verdwenen en kunnen we overal op het gemak rondkijken.

Een uitzondering op de wandduiken is Rico’s Wall bij Balicasag. Tot een diepte van 12 meter is er een breed zandplateau waarop grote koraaleilanden groeien. Een geweldige plek om op je gemak rond te dwalen op zoek naar kleiner leven. En als je zo gefocust bent op kleine dingen, zie je de grote dingen soms bijna over het hoofd.
Op slechts 5 meter diepte staan enkele enorme giant clams op de witte zandbodem. Deze reusachtige schelpdieren hebben de mooiste kleuren en sluiten zich op het moment dat er iets te dichtbij komt – zoals een snorkelaar merkt als hij de schelp wil aanraken. De boodschap ‘handjes thuis’ komt duidelijk over, gezien de paniekerige manier waarmee de man terug naar de oppervlakte schiet. En als hij daar ook nog eens een uitbrander van zijn gids krijgt, voelt hij zich zeker niet beter. ‘Prima’, denken we bij onszelf. Die houdt zijn handen voortaan bij zich.

  

Na drie mooie duikdagen willen we eigenlijk ook iets van het eiland zien. Voor een duikverslaafde is dat soms een moeilijke beslissing, want dat betekent duiken overslaan. Zeker als je weet dat de walvishaaien in de buurt zijn… Als wij bij Balicasag duiken, worden ze bij Pamilacan gezien, maar als wij daar duiken, zien ze er één bij Pungtod Wall. We kunnen dus net zo goed een dag iets anders doen, dan hebben die walvishaaien ook een dag rust en hoeven ze niet steeds bij ons uit de buurt te blijven.

Tarsier Sanctuary

We brengen een bezoekje aan de highlights van Bohol. Natuurlijk willen we het beroemdste diertje van het eiland zien: een tarsier of Filipijns spookdiertje. Deze diertjes leven nog in het wild, maar omdat het nachtdieren zijn die in de bossen leven, zijn ze vrijwel niet te vinden. Dus gaan we naar het Tarsier Sanctuary.
Samen met een gids lopen we over het smalle paadje tussen de dichte begroeiing. We hoeven eigenlijk niet zelf te zoeken naar het kleine diertje, want het groepje voor ons staat al druk te fluisteren en te fotograferen.
De territoriale diertjes hebben allemaal een eigen plekje, waar ze altijd terugkomen om te slapen. Dit kleine beestje kijkt ons met grote ogen aan, voor hij zich weer omdraait en verder dut.
Tijdens ons korte wandelingetje zien we in totaal vier spookdiertjes. Geweldig om dit diertje gezien te hebben, ook al is het in een sanctuary.

 

 

 

Chocolate Hills

Na de tarsiers gaan we naar de Chocolate Hills. Als echte chocoladeliefhebber kan ik bergen van chocolade natuurlijk niet overslaan. De bijzonder gevormde heuvels rijzen overal in het landschap op. Als het in de loop van het jaar droger wordt, kleuren de heuvels ook echt bruin. Nu zijn ze nog groen, maar vanaf het uitzichtpunt zien we een schitterend landschap.

Loboc Zipline

Nu we de twee grote bezienswaardigheden van het eiland hebben gezien, wordt het tijd voor iets actievers. Nou ja, eigenlijk hoeven we helemaal niet actief te zijn – hangen is genoeg: we gaan naar de grootste zipline van het eiland. Hangend aan een kabel zullen we op grote hoogte twee keer de kloof van de rivier de Loboc oversteken.
Bij het zien van het Nederlandse formaat van mijn buddy besluiten de kleine Filipijnse gidsen hem maar twee harnassen aan te trekken – tot mijn grote vermaak. Het ziet er allemaal grappig uit bij een ander, maar als ik zelf voorover moet gaan liggen en head first in een tuig wordt gehesen, word ik toch wat stiller. We krijgen een zetje en op twee lijnen naast elkaar schieten we naar beneden. Het uitzicht over de rivier met traditionele boten en de kloof met groene wanden is spectaculair. Al snel zijn we aan de overkant. Dat was gaaf!!!! En omdat de makkelijkste manier om terug op het beginpunt te komen weer per zipline is, steken we al snel opnieuw voorover hangend – iets lager dan de eerste keer – de rivier over. Een hartstikke leuke ervaring die we niet hadden willen missen.

Een dag om in te lijsten

Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Als we om 16 uur terug zijn op het resort, lopen we snel door naar het duikcentrum. Er is nog plaats voor de nachtduik! Aan het zwembad kunnen we met een drankje nog even bijkomen van onze avonturen om vervolgens toch nog een duik maken.

Het was al een dag om in te lijsten voor de nachtduik gemaakt was. Maar na de nachtduik moet het een gouden lijstje worden. Manager Ben had helemaal gelijk toen hij vertelde dat nachtduiken hier spectaculair zijn.
We duiken op Kalipayan, een lokale duikplaats voor het strand, waar het rif begint. Overdag zijn we hier al eens langs gezwommen omdat we macroleven wilden zoeken. Nu het donker is, is het een totaal andere ervaring. Zodra we onder zijn ontdekken we een zeepaardje in het zeegras. Krabben in alle soorten en maten en met de vreemdste uitdossingen kruipen rond en uit de zandbodem duiken de vreemdste diersoorten op. Als ik een rode kikker op de zandbodem denk te zien zitten, kijk ik eerst op mijn duikcomputer. Hoe diep zit ik eigenlijk? Ik maak tegen cursisten altijd een grapje dat je roze dolfijnen gaat zien als je last hebt van stikstofnarcose, maar knalrode kikkers lijken me ook zo’n signaal… Toch zit ik echt maar op 9 meter diepte. Langzaam zwem ik naar mijn kikker toe. Ik moet echt een paar keer met mijn ogen knipperen voordat ik zie dat de ‘kikker’ slechts de kop is van een aal die verder in de zandbodem begraven ligt. Wat een bizar beest!!!
Het is een nachtduik vol aliens, met mantis shrimp, sea pen, ribbon eels en nog allerlei dingen die we niet thuis kunnen brengen.  Een ding weten we zeker, dit gaan we even laten bezinken en morgen nog eens beleven!

Groot, groter, grootst

Duikend langs de wanden van Bohols duikplaatsen ontdekken we een opvallend grote diversiteit in onderwaterleven. Op één duik zie je al snel vier soorten murenes, verschillende schildpadden en grote scholen vis. Zeewaaiers, zachte koralen, grote sponzen en veersterren geven de wanden kleur en bewegen zachtjes mee op de stroming. De wanden lopen door tot grote diepte, maar je hoeft niet diep om veel te zien. Iedere diepte heeft zijn eigen bijzonderheden en door het heldere water dringt het licht door tot grote diepte.

Bij Doljo Point vinden we verschillende giant frogfish – de een nog groter dan de ander (al is de walvishaai hier inmiddels natuurlijk verdwenen…). Een school sardienen schiet in zilveren flitsen voorbij, gevolgd door een school grotere vis. We zien vlindervissen, vleermuisvis, octopus, naaktslakken.

We zien van alles, maar de walvishaaien blijven ons mijden. Wat een geweldige smoes om hier nog een keer terug te komen!

  

Alona Beach algemeen

Alona Beach ligt aan de zuidkant van het Filipijnse eiland Bohol.
Er is een vliegveld op het nabijgelegen eiland Cebu, waar vanuit Amsterdam op gevlogen wordt, meestal met een tussenstop in Singapore of Hong Kong. Vanaf het vliegveld ga je per auto naar de haven om de overtocht naar Bohol te maken met de ferry. Op Bohol is het nog een half uur rijden naar Alona Beach op het schiereiland Panglao.

De duikscholen van Alona Beach bevinden zich allemaal langs het strand, net als vele restaurants en bars.

De munteenheid op de Filipijnen is de Filipijnse Peso. Er zijn verschillende pinautomaten in de buurt van het strand en de hoofdstraat.

Kenmerkend voor de meeste duiken zijn steile wanden. Er is een grote diversiteit aan duikplaatsen, variërend van verschillende lokale duiken op het rif recht voor Alona Beach tot de drie marine sanctuaries Balicasag, Pamilacan en Doljo Point. De lokale duiken zijn allemaal slechts enkele minuten varen, de verder gelegen duikplaatsen zijn binnen 30 tot 60 minuten bereikbaar.

Frank en Marloes doken met SeaQuest Bohol. Dit duikcentrum biedt minstens vier duiken per dag aan met verschillende duikplaatsen, waarbij veel rekening wordt gehouden met de wensen van de duikers. Omdat de duikschool meerdere boten heeft, is er altijd een ruime keuze uit duikplaatsen en enkele duiken of een dag vullend duik programma.
Oasis Beach Resort is de bijbehorende accommodatie, hoewel je natuurlijk ook bij SeaQuest Bohol terecht kunt als je ergens anders verblijft. Zoals de naam al aangeeft, is het Oasis Beach Resort een heerlijk rustige oase van huisjes in een mooie tuin rond het zwembad, tussen het strand en de hoofdstraat gelegen. Er zijn twee restaurants, een met een bar aan het strand en een rustiger gelegen restaurant in de tuin van het resort.

Tekst: Marloes Otten
Foto’s: Marloes Otten en Frank de Bruin

Met dank aan: Oasis Beach Resort en Seaquest Dive Centre

Klik hier voor een foto impressie van Panglao, Alona Beach en Bohol.

4 reacties

  1. Klinkt als een heerlijke bestemming voor de onderwaterfotograaf! 😀

    REAGEREN
  2. Leuk verhaal. Ik heb het om mijn bucketlist gezet. Ik hoop voor 2019.

    REAGEREN
  3. Daar wil ik zeker ook een keer naar toe. Leuk dat er ook andere dingen te zien en doen zijn, dat mis ik op sommige duikbestemmingen. Dat is voor mij zeker een plus.

    REAGEREN
  4. wat een gave platen! Fijn om te lezen wat er allemaal te zien en te doen is. Ik twijfel tussen Thailand en deze voor komend jaar, maar dit ziet er toch wel heel gaaf uit.

    REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief