Niet alles is goud…
Als deelnemer aan een fotoworkshop moet natuurlijk wel tegen kritiek kunnen. Tijdens het tonen van de eerste groothoekopnames komen er toch wel wat verbeterpunten naar voren.
En ik was zo tevreden over mijn groothoekopnames. Ze zijn echter nog niet goed genoeg en ik moet opnieuw aan de slag. Mijn opdracht: een mooi zonnetje met een stralenkrans (zie de foto uit mijn vorige blog).
De volgende dag gaan we naar een wrak. Een gezonken drijvend hotel uit de tachtiger jaren waar nu alleen nog een frame van over is. Ik probeer een mooi zonnetje te schieten maar dat lukt nog niet echt en ik wordt afgeleid door een school vleermuisvissen. Nu blijkt dat ik weer wat te diep zit voor een mooi fel zonnetje maar als ik wat ondieper kom zit ik boven het wrak op een vrijwel kale helling. Na lang zoeken vind ik een veerster en nu ga ik helemaal los totdat ik denk dat het goed is. Wat zullen ze morgen zeggen tijdens de fotoreview?
Over die fotoreview gesproken, je ziet de foto’s elke dag beter worden maar Mark, Scott en Brent (de workshop leiders) zien altijd wel iets dat nog niet helemaal klopt. Te veel ‘negative space’, oog net niet helemaal in focus, achtergrond te licht/donker etc. Een veel gebruikt advies: ‘Your subject must pop’. Daarnaast zijn er natuurlijk de kleine technische ‘dingetjes’ zoals een knopje op je huis dat blijft hangen zodat je camera niet meer goed reageert. Je focuslampje vergeten voor de nachtduik, je kunt ze zelf bedenken. Maar ik verkeer in goed gezelschap want ook een Scott Gietler vergeet gewoon zijn SD kaart in de camera te stoppen.
De foto’s bij deze blog zijn allemaal tijdens dezelfde nachtduik gemaakt bij ’the pier’. Een critter walhalla vlak voor het badstrand en naast een drukke kade.
