Aike Willemsen – Bonaire 2013 (7)
De twee weken van Duikreporter Aike zitten er bijna op. De laatste duiken worden gemaakt.
Datum | oktober 2013 |
Locatie | Bonaire |
Duik 288
Onze laatste volle dag op het eiland hier, dus nog 3 duikjes maken vandaag. Samen met Lotte ga ik nog een keer naar de Hilma Hooker, hoewel we redelijk vroeg zijn liggen er al 2 boten boven het wrak, hopen dat het niet te druk is.
We zwemmen uit naar de eerste boei, duiken onder en vervolgen onze weg naar het wrak. Deze is 72 meter lang en 11 meter breed dus een aantal duikjes heb je zeker nodig om alles goed te bekijken. We dalen af naar 30 meter en kijken wat rond bij 1 van de masten die vol gekleurd koraal zit.
Iets verderop is de stuurhut te vinden, deze is niet zo heel spannend, ik zwem er even in en schiet wat foto’s van iets waarvan ik denk dat er een stuurwiel aan heeft gezeten, buiten de stuurhut staat ongeveer het zelfde object waar nog wel een stuur aan zit. We kijken nog wat rond in de ruimen waar een grote tarpon de wacht houdt en duiken door naar de machinekamer waar we het wrak in gaan. Je hoeft er maar een klein stukje in om een deel van de motor te zien, Lotte volgt me en samen kijken we wat rond. Aan de rechterkant zitten 2 grote hendels, ik vermoed om de stroom aan en uit te zetten en overal lopen buizen.
Na een paar minuten zwemmen we uit het wrak en ik schiet wat foto’s van een stuurwiel, ook deze is mooi begroeid en kleurt op als mijn flitser af gaat. Bij het roer en de schroef hangen een aantal duikers ik wacht totdat ze weg zijn en probeer ook hier wat plaatjes van te maken. We duiken langs de onderzijde van het schip terug, deze is niet zo bijzonder al zitten er wel veel paarse eitjes op. Het leuke aan dit wrak is dat je via het rif terug kunt duiken.
We rijden aan bij ons appartement en ontbijten even snel. Jos en Denise gooien hun duikspullen ook achterin de auto en we gaan naar Jeff Davis Memorial, een duikstek ten Noorden van Kralendijk. De weg erheen is al leuk, een kronkelige smal weggetje direct naast de kust, als er een tegenligger komt is het passen en meten. Mooie verkeerborden hier, een rode driehoek met een duiker erin want je moet oversteken om bij de duikstek te komen.
We moeten eerst nog even aan bij G.N. Driftwood Art, deze vrouw maakt al die gekleurde bordjes die overal op het eiland hangen. We laten er eentje maken voor thuis. Ze maken er van alles van aangespoeld hout, stoelen, tafels, boekensteunen, lijsten en ga maar even door, zeker een bezoekje waard als je opzoek bent naar iets aparts.
Duik 289
We lopen naar het water en moeten een rots afklimmen, er zijn treden gemaakt met losse stenen maar het is goed te doen. Vesten ontluchten en daar gaan we weer, ondiep zit veel zacht koraal waar schildpadden in kunnen rusten maar eerst duiken we wat dieper waar wel veel sla-slakjes zien. Ik kom een felgroene ronde schijf tegen met een bruine cirkel erin, nooit eerder gezien, het blijkt een artichoke coral te zijn.
In elk holletje vinden we garnalen en kleine visjes en na 40 minuten wordt het tijd om te keren. Er zwemmen hier een aantal caribbean reef squid maar dan zie ik Lotte het turtle teken geven, er zit er 1 te rusten in het koraal maar zwemt snel weg als hij ons ziet. Jos kan er nog snel wat foto’s van schieten. We duiken door en later zien we hem weer waar ook ik de kans krijg hem wat beter te bekijken. Dit is een ook een mooie stek om te snorkelen al kan er wel wat stroming staan.
Duik 290
Ondertussen is het behoorlijk warm geworden maar we willen nog een duikje maken want 16:30 moeten we het water uit zijn omdat we morgen naar huis vliegen. De laatste duik gaan we maken bij Cha Cha Cha Beach, er moet nog een wat groter zeepaardje zitten en deze willen we graag nog vinden.
We weten ongeveer waar hij moet zitten maar vinden hem eerst niet, met 4 man sterk zoeken we 15 minuten en daar zit hij, op een stuk rood/bruin koraal. Hij is inderdaad een stuk groter dan de andere die we hier gezien hebben en dat hij op gekleurd koraal zit maakt het helemaal af. We bewonderen hem een tijdje, wat een mooie wezentjes zijn dit.
Een paar meter verder zit een octopus in een holletje, als je je hand ervoor houdt voel je het water wat hij uit blaast. Verscholen onder wat takken zit een balloonfish, ik zwem een tijdje naast hem en hij kijkt me nieuwsgierig aan. Op een meter diepte komt er een nog een schildpad voorbij, een mooie laatste duik, daar hebben we er ook echt veel van gezien.
Dit was de laatste duik, jammer want het duiken is schitterend hier. Ondiep terug naar het strandje onder wat zwemmende kinderen door, ze schrikken volgens mij want ze gaan ineens 2 keer zo snel;) Ik steek mijn kop bovenwater en zie een zwemleraar staan, oeps we hebben de zwemles verstoord, ach ja kunnen ze vast wennen aan alle duikers met hun enge bubbels.
Lood inleveren, de laatste flessen inleveren en nog wat ouwehoeren bij Dive Friend Bonaire die 12 dagen lang onze flessen goed gevuld hebben. Wat een toffe vakantie was dit, mooi duiken en je eigen tijd in plannen, erg relaxt. Ook is de lokale bevolking erg aardig en behulpzaam. Het eten is goed en alles gaat hier traag, wennen in het begin maar je past je al snel aan, 5 minuten kan zo maar eens 30 minuten duren.
Onze laatste avond gaan we eten bij At Sea, daar hebben we zo veel goede dingen over gehoord. We schuiven aan en bestellen alle 4 het vier-gangen verassingsmenu voor 50 dollar. Nu ga ik natuurlijk niet verklappen wat we gehad hebben maar het was geweldig, lang geleden dat ik zo lekker gegeten heb. Nog een drankje aan de bar en we komen al snel in gesprek met de chef en zijn vriendin die deze zaak runnen, ze komen bij ons uit de buurt, wat kan de wereld toch klein zijn.
We hebben 14 dagen een appartement bij Djambo gehad, de 4 Nederlandse eigenaar zijn super vriendelijke en de bar die ’s avonds 2 uurtjes geopend is zorgt ervoor dat je snel contact hebt met de overige gasten die hier verblijven. De appartementen zelf en het zwembad zijn ook top. Een drooghok en spoelbakken voor de duikers maken het af.
Alle overige foto’s staan op www.duukn.nl