Aike Willemsen – Bonaire 2013 (6)

Duiken aan de oostkust, met de kayak de mangroven in en onder bij Salt Pier. Aike Willemsen vertelt.

Duik 285
Vandaag worden we vroeg verwacht op de fishermanpier in Sorobon, Lotte en ik gaan 2 duiken maken met East Coast Diving Bonaire aan de Oostkust, de “ruige” kant van Bonaire. De mannen Andi en Fred van de boot noemen het de “easy-side”, backroll vanaf de boot en duiken maar. We varen uit en het begint te regen, we varen op Lac cai waar we door een smalle geul de oceaan op moeten. Het wordt zo’n noodweer dat we genoodzaakt zijn terug te varen want de kapitein kan niet zien waar hij de baai uit kan.
15 minuten later is het dan eindelijk zo ver, nieuwe poging. We varen naar Funchi, rollen van de boot en duiken naar een meter of 15, in de verte zien we een schildpad zwemmen en ook zwemt er onder ons een grote eagle ray, langzaam zweeft hij voorbij.
We driften langzaam mee met de stroming en spotten een atlantic stingray op het zand, wat te diep om even naar toe te duiken. wijzende vingers naar de bovenkant van het rif, weer een schilpad, ik hoop dat ik ze hier nog een keer van dichterbij ga zien. De rest van de duik blijft het vrij rustig, wat grote murenes en barracuda’s. We zijn ook wel een beetje verwend na de duik bij Lighthouse die we gisteren gemaakt hebben.
Ze kunnen een deel van de zijkant van de boot weghalen en er een trap neer hangen dus terug op de boot komen stelt niet veel voor, dat is wel wat luxer dan een zodiac opklimmen. We varen….. scheuren is een beter woord…. terug naar de stijger, 2 x 250 pk dus we zijn er zo, alleen het laatste stuk in de baai gaat het wat rustiger. We drinken en eten wat en stappen weer op de boot, de golven zijn wat groter geworden maar we vliegen er overheen.

Duik 286
Bij White Hole gaan we te water, het is er ongeveer 12 meter diep, veel wit zand, meer dan 50 tarpons zwemmen om ons heen en in een grotje houdt een grote murene alles goed in de gaten. Andi wijst me op een Florida Fighting Conch, een grote schelp waar 2 oogjes uitsteken, ik maak snel een foto maar kijk weer in het blauw, ik kom voor het grote spul en hoop wat meer te zien dan de vorige duik.
We duiken ondiep de “hole” uit en komen tussen een veld vol met zachtkoraal en waaierkoraal, 30 minuten zijn al voorbij en eigenlijk begin ik de moed al een beetje op te geven. Maar dan, de eerste schildpad komt op een paar meter langs zwemmen, als snel volgt er nog 1, deze ligt mooi stil en de ene na de andere foto wordt gemaakt. De duik is nu al geslaagd.
Iets verder komen ze van alle kanten, sommige zwemmen snel door, anderen nemen even een rust of eet momentje op de bodem, in mijn gezichtsveld tel ik er zo al 10, als ik een rondje draai komt ik denk ik aan de 30, niet normaal meer, wat een ontzettend vette duik! Er zijn een aantal fotografen mee en wat filmers, dus iedereen is druk bezig en er zijn genoeg schilpadden dus we zitten elkaar niet in de weg. In Lac Cai zitten naar schatting 1000 schildpadden, deze kunnen alleen via een geul eruit en dat is de reden dat hier zoveel schildpadden langs zwemmen.
Duiken aan de Oostkust moet ze zeker doen, het kost 120 dollar maar dan heb je ook wel een super duik, heb je het er niet voor over probeer dan bij Willemstoren Lighthouse te duiken, ook een grote kans op groot leven.
’S Avonds eten we nog een hapje bij Joe’s Grillhouse, wat weer voortreffelijk was, goed vlees voor een schappelijke prijs. We duiken een beetje op tijd ons bed in want morgen weer vroeg eruit voor de kajak tocht.

22 oktober 2013
We komen aan bij het Mangrove Center wat aan Lac Cai ligt en krijgen eerst wat uitleg over de verschillende soorten mangrove en hoe belangrijk deze zijn voor het eiland. Daarna stappen we in onze kajaks en peddelen rustig door de smalle waterweggetjes heen om vervolgens een groter meer over te steken. Zo serieus als we zijn wordt het natuurlijk een wedstrijd.
Tussendoor krijgen we nog wat meer informatie maar eigenlijk kom ik voor het snorkelen hier maar daarvoor moeten we eerst drie kwartier peddelen. We komen aan bij een smal stukje waar wat meer stroming staat en mogen 15 minuten snorkelen in de kraamkamer van Bonaire, een beetje te kort vind ik persoonlijk, snel mijn snorkelspullen aan en tussen de wortels opzoek naar leven.
Misschien komt het omdat we hier al veel mooie dingen gezien hebben met duiken maar ik vind het wat tegenvallen, had veel kleine vis verwacht maar er zwemt zo hier en daar maar wat rond. De wortels zijn wel mooie begroeid maar door al het stof is het allemaal niet erg goed te bekijken en in 15 minuten heb je te weinig tijd om het stof van de snorkelaars voor je weg te laten trekken.
We peddelen een half uurtje terug en dat was de kajak tocht, leuk voor als je van kajakken houdt maar verder valt het tegen. Het heeft gisteren hard geregend dus wellicht dat het zicht daardoor ook wat slechter was.
Even rusten bij ons appartement, een driftwood bordje schilderen voor in de bar hier en wat leguanen fotograferen die om het zwembad lopen. Als er 2 elkaar zien gaan ze schudden met hun kop om te laten zien wie de baas is, een komisch gezicht.

Duik 287
Tijd voor weer een duikje, we gaan nog een keer naar Saltpier om wat andere pijlers te bekijken, er zitten veel murenes o.a. de spotted, en de goldentail ook zwemmen er sharkptail eels rond. Onder de pier stikt het van de groepen snappers en wat ondieper zwemmen wat tarpons.
Jos vind een leopard flatworm waar we een tijdje bij hangen en veel foto’s van maken, van dit soort beestjes krijgen we geen genoeg. We komen bij de laatst pijler en zwemmen terug naar de kant. Er komt nog een schildpad gedag zeggen en na 75 minuten lopen we weer richting onze auto . Ik denk dat dit ook een mooie stek is voor een nachtduik maar dat gaan we deze vakantie niet meer reden helaas.
’S Avonds rijden we wat rond opzoek naar een leuk tentje om te eten, we komen terecht bij Donna & Giorgio, overdag bakken ze pizza’s en 2 avonden in de week (dinsdag en vrijdag) zijn ze ook voor het diner geopend. Geen grote kaart maar heerlijke gerechten met Italiaanse invloed.
We kletsen nog wat na met de eigenaren en het gaat al snel over de prijzen op dit eiland. De supermarkt is duur, ongeveer anderhalf keer de prijzen van Nederland terwijl de salarissen hier een stuk lager liggen. Er zit een grote AH op het eiland, het probleem is dat de eigenaar ook bijna alle andere supermarkten onder zich heeft, dus de prijzen worden lekker opgedreven. Ook voor horeca ondernemers is er geen groothandel dus die moeten alle supermarkten afzoeken naar betaalbare producen. Uit eten is hier dus ook niet goedkoper dan in ons land, voor de toeristen natuurlijk geen ramp maar voor de lokale mensen wordt het er niet makkelijker op.