Aike Willemsen – Tussen de blacktips!
Datum: september 2015
Locatie: Umkomaas, Zuid-Afrika
Dag 13: Umkomaas (Agulhas House)
Omdat we de briefing gisteren al hebben gedaan hoeven we vandaag pas om 7:00 klaar te staan. We zien vanaf onze kamer een erg ruige zee, het zal toch niet….
Het waait behoorlijk vandaag en de witte schuimkoppen zijn vanaf het duikcentrum al te zien. De eigenaar en schipper gaan een kijkje nemen of het überhaupt mogelijk is om uit te varen. Voor morgen hebben we al andere plannen dus de duik-dag verzetten is niet echt een optie.
We krijgen te horen dat ze zee erg onrustig is, het is veilig te doen maar het zal geen pretje worden. Omdat we vandaag de enige duikers zijn hebben we de luxe om het duiken 2 uurtjes uit te stellen in de hoop dat de wind iets gaat liggen. Om 9:00 uur besluiten we het er toch maar op te wagen. De boot wordt het water ingereden en met wat hulp van de crew krijgen we hem het water in. Snel camera’s goed opbergen, zwemvesten aan en kijken of we door de branding komen.
De golven zijn echt hoog, rond de 2,5 meter. Dat lijkt niet zoveel maar probeer er met een zodiac maar eens veilig doorheen te komen. Na 20 minuten slalommen geeft Buffalo al aan dat het onmogelijk is om door de branding te komen. Vegard, onze gids, besluit dat we het nog 5 minuten proberen en dan ineens is er een gat naar open zee, vol gas door de branding, zou het duiken dan toch nog doorgaan?
Ook op zee zijn de golven erg hoog, vol gas de golf op, gas los en naar beneden. Het is al 30 minuten een achtbaan als we even stoppen. Het aas moet voorbereid worden. We gaan een baited-dive doen, onder de boot komt een trommel te hangen met vis en visolie, de haaien worden dus niet gevoerd maar wel gelokt. Ook als we stil liggen gaat de zodiac alle kanten op, de helft van de vis vliegt door de boot maar na een paar minuten hebben ze alles toch voor elkaar.
De vis die nog in de boot ligt wordt overboord gegooid en binnen 10 seconden zien we 6 vinnen om de boot cirkelen. Waar komen die nu zo snel vandaan! Best spannend, zal ook wel komen door al die “jaws films” die we gezien hebben. Gelukkig varen we nog 10 minuten verder naar de plek waar we gaan duiken. De jerrycan en trommel met vis en visolie gaan het water in waar ze onder een boei blijven hangen. De trommel op een meter of 7 wat ook gelijk onze diepte ongeveer gaat worden. Snel de duikuitrusting aan voordat we kotsmisselijk worden en het water in. Normaal wordt er een half uur gewacht zodat er voldoende haaien zullen zijn maar door de ruige zee is dat niet te doen en er zwemmen alweer haaien rond de boot dus die gaan we zeker zien.
Verstand op nul, koprol achterover van de boot en in mijn gedachten ga ik het rijtje nog even af. Handen niet uitsteken, verticaal in het water hangen, goed rond blijven kijken en oogcontact maken met de haaien, als ze echt te dichtbij komen veel lucht uitblazen om groter te lijken en als ze binnen handbereik komen en echt niet weg gaan dan wegduwen bovenop de kop. In het water kijken we gelijk even naar beneden en er schieten al een aantal haaien onder ons door.
Snel afdalen en op een meter of 7 gaan hangen. Na 2 minuten waren we ook eigenlijk wel aan de haaien gewend, wat ontzettend gaaf is dit. In het begin zwemmen er 6 blacktips om ons en de trommel heen. Vooral veel ronddraaien in het water zodat je ziet waar de haaien vandaan komen en zo hebben de haaien ook in de gaten dat je ze al gezien hebt en blijven ze meestal op gepaste afstand.
Na 20 minuten zijn er heel wat haaien bijgekomen, we zien er zeker 12 tegelijk en buiten het zicht zwemmen er dan ook nog wel een stuk of 30. De gids houdt goed in de gaten of de haaien zich rustig gedragen en het veilig is. Wij kijken ondertussen goed rond en Lotte filmt met haar GoPro. De haaien naderen ons tot binnen 1 meter afstand en buigen dan af, eentje had het voorzien op mijn flitser (elektrische pulsen trekken haaien aan) maar die kon ik gelukkig op tijd wegtrekken.
Ik maak aan een stuk door foto’s, toch nog even wat behelpen met mijn nieuwe lens maar onderwater zie ik al dat er scherpe foto’s tussen zitten, al lukt er maar 1 dan ben ik al tevreden. Vegard schud ondertussen een keer aan de trommel en snel komen er weer meer haaien op af. Doordat we ondiep zitten en eigenlijk erg rustig zijn verbruiken we erg weinig lucht. Het geplande uur gaan we dan ook zeker volmaken.
We gaan naar de oppervlakte waar Buffalo ons al snel op komt halen en binnen 20 minuten staan we al surfend op de golven weer op het strand. De heenrit is wel slopend geweest, Lotte heeft haar knokkels kapot van het vasthouden in de boot en ik kruip letterlijk de zodiac uit omdat mijn knieën kapot getrild zijn maar dat was het allemaal waard! Het “Africa is not for sissies” dat op de crew shirtjes staat is me nu ook volkomen duidelijk.
We houden het vandaag bij 1 duik, we hebben geen zin om de ruige zee nog een keer op te moeten. Er wordt weer een lekker ontbijtje geregeld en vanmiddag gaan we zo min mogelijk doen. Lekker rondhangen en wat foto’s uitzoeken. In de avond rijden we met de auto naar Sebastians Seafood Grill and pub waar je simpel maar lekker kunt eten. We raken deze dag ook niet meer uitgesproken over de duik en de haaien. We rijden weer terug naar ons verblijf waar we met een drankje neerploffen in een van de banken samen met Ryan, een van de crew leden die hier ook woont. Schitterende duiken, leuke eigenaars en crew, mooie kamer en veel gezelligheid, Agulhas House is zeker een bezoek waard!
