Richard en Mariëlle de Kok – Toch nog een tevreden snotolvenseizoen!

Na een zestal duiken zonder ook maar een snotolf gezien te hebben gaan we vandaag bij Sint Annaland weer op zoek. Nu met diverse aanwijzingen, die we van diverse collega duik(st)ers hebben gekregen.

Datum: half april
Duiklocatie: Sint Annaland en Zeelandbrug

Het is heerlijk rustig op de duikstek, slechts een duikster is ons voor. We gaan het water in en naar rechts. Oplettend speuren we naast elkaar het rif af. Na acht minuten is het bingo, exact volgens de beschrijving. Op dit moment komt ook net de andere duikster aan zwemmen. We laten haar eerst foto’s maken en genieten van de mooie grote gele sponzen. Als de fotograaf weg is, gaat Mariëlle aan de slag. Het is een pittige snotolf, die heel wantrouwend is en zijn nest goed beschermd en niet voor fotomodel wenst te spelen. Na een paar minuten zwemmen we door en na twee minuten zie ik tot mijn verbazing weer een snotolf. Ditmaal een klein jong mannetje met een enorm nest. Het is een wereld van verschil met zijn buurman die twintig meter terug zit. Hoewel hij heel rustig is, is ook deze lastig te fotograferen omdat hij diep tussen de oesters zit. Na 50 minuten geeft Mariëlle aan dat ze klaar is en eruit gaat en ik krijg de camera aangereikt. Leuk, eens kijken of ik met wat geduld nog wat mooie opname kan maken. Een paar maal draait de kleine man en weet ik een redelijk plaatje te maken. Voor ik eruit ga, duik ik nog even terug naar de agressieve buurman. Heel even laat hij wat foto toe en vervolgens gaat hij weer in de aanval en hapt in mijn pink. Het signaal is duidelijk, foto’s zijn verboden. Ik trek me weer terug en zwem rustig weer naar het strand. Ons snotolf seizoen is op de valreep toch gered.

Na vier dagen weer terug om nog wat snotolfglimpen te kunnen opvangen. Na een halve dag werken heb ik net genoeg tijd om er even een uurtje in te plonzen. Het is druk met diverse bekenden, die ik toch alweer even niet gezien heb. Heel kort bijpraten en snel het water. Ik zwem in directe lijn naar mijn agressieve vriend, maar hij is een ommetje maken en niet thuis. Pech, maar misschien is het maar beter zo om hem met rust te laten. Een stukje verder is zijn jonge buurman gelukkig wel thuis. Hij laat we rustig foto’s maken en als hij een teken geef dat hij zijn eieren wil beblazen stop ik even met foto’s maken. Het is een prima samenwerking en na zo’n tien minuten zeg ik hem gedag en duik weer rustig terug over het zand. Na een paar minuten kom ik een duiker tegen en vervolgens een minuut of drie later weer twee bekenden. We maken even een gebarenpraatje en de fotograaf laat nog even een fraaie foto zien op de display. Zullen we je even naar deze knaap toebrengen, wordt me gevraagd. Uiteraard maak ik het OK-teken en volg hun trouw. Niet veel later zie ik een flink mannetje zitten. We schudden de handen en gaan weer uiteen. Dit mannetje is druk met het verzorgen van z’n eieren en ik besluit eerst lekker te gaan kijken, voordat ik foto’s ga maken. Erg leuk om het dier zijn gang te zien gaan. Na paar minuten nog een paar foto’s gemaakt, maar niet te veel. Ik vind het toch altijd een beetje sneu als de dieren zo onrustig worden. Met een goede foto op zak zeg ik gedag en beëindig ik zeer tevreden mijn duik.

Drie dagen later ben ik bij de Zeelandbrug. Alweer de derde duik binnen een week. Ik ga bij de brug met hoogwater erin en zwem direct richting de pijler. Het is zoals gebruikelijk behoorlijk stoffig, maar ik ga zeker niet klagen over het zicht. Ik zie weer heel veel dodemansman in de kleuren oranje en wit. Op de pijler staat alles in bloei en vind ik diverse kleine zeedonderpadjes en botervisjes. Op de rotsblokken rondom de pijler veel eieren van rossesterslakken en grote vlokslakken. Uiteraard zijn de galathea’s ook weer van de partij. Als ik goed kijk valt het me op dat er zo ontzettend veel slanke zeespinnetje rondlopen. Een paar jaar geleden was dit heel bijzonder voor ons en nu hebben we er op elke duik bij de Zeelandbrug wel een paar. Als ik verder richting het westen duik kom ik rond de 9 meter ook nog een kleine snotolfmannetje tegen. Echt gaaf hoor, vier verschillende snotolven binnen een week. Ons snotolvenseizoen is op de valreep weer helemaal goed gemaakt. Bedankt collega’s voor de tips en aanwijzingen.