Leendert Smit – Slakkenparade bij de brug
Hij was er al even niet geweest. Het werd dus hoog tijd en als er dan ook nog iets speciaals te zien is…
Datum: 16 september 2016
Duiklocatie: Zeelandbrug
Het is voor mijn gevoel al weer veel te lang geleden dat ik bij de Zeelandbrug heb gedoken. Maar nu ben ik dan eindelijk weer eens op weg naar deze prachtige plek. Het is vrijdagmorgen en ik verwacht niet dat het heel erg druk zal zijn. Ik parkeer naast een stel met identiek fotosetjes en daarnaast staan Marco en Danielle. Verder zie ik alleen wat auto’s met Duitse kentekens die zich nu al naar het water haasten. Het is gezellig maar niet druk zou je kunnen zeggen.
Marco en Danielle hebben nieuws: er zijn gestippelde mosdierslakjes gesignaleerd. Die heb ik nog nooit gezien dus dat wordt leuk, hoop ik. Maar met slakjes is het net als met zeepaardjes. Het is slechts weinigen gegeven ze echt tegen te komen dus ik span mijn verwachtingen niet al te hoog. Op weg dan maar naar de trap bij de pijlers. En dat terwijl de meeste slakjes bij de andere trap gezien zouden zijn. “I will try my luck”, denk ik bij mezelf.
Ik duik voorbij de pijlers en ga wat dieper met toch de stille hoop een mosdierslakje tegen te komen. Al snel zie ik een stelletje blauwtipjes, een harlekijkslakje en, verdomd als het niet waar is, een mosdierslakje. Hij is wel piepklein maar lijkt er gunstig voor te zitten. Ik stel zo snel mogelijk mijn camera in en klap de diopter voor mijn port. He, weg is het slakje. Het blijken best snelle beestjes die in hoog tempo tussen de mosdiertjes door kruipen en dan heel moeilijk zijn te spotten. Maar al snel kom ik een tweede tegen, een derde enz. Ik wil niet zeggen dat het dicht ligt van de gestippelde mosdierslakjes maar ik zie er best veel. En dat terwijl ik ze tot vandaag nog nooit gezien heb. De natuur is grillig en onvoorspelbaar zullen we maar zeggen. Helaas begint de fles leeg te raken en moet ik terug. Ik kom nog een paar jonge noordzeekrabben tegen en wat piepkleine plooislakjes en met de naald van de manometer beangstigend dicht tegen de 0 kom ik boven. De brug heeft mij weer niet teleurgesteld.
