Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duiken / Reizen / Reportagewedstrijd

Uit het dagboek van een duikertje

Timo de Kok doet samen met zijn vader Richard mee met de Reportagewedstrijd 2016. Dit is zijn inzending: Uit het dagboek van een duikertje

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

We zitten nu twee uur te wachten om naar Egypte te vliegen.Het vliegtuig heeft vertraging door een verdachte koffer en daar kan ik helemaal niet tegen. Weet je waarom …… omdat ik in Egypte mijn Open Water Junior brevet mag halen! Als we eindelijk in Abu Dabbab aankomen moet ik weer wachten, omdat de instructeur een vrije dag heeft. Wat is al dat wachten stom. Om het goed te maken mag ik een Discovery dive maken met een divemaster. Super gaaf, ik zie leuke paarse zakpijpjes, waarvan ik denk dat het een beestje in een paars zakje is. Ook veel vissen en koralen die ik van papa en mama’s duikfoto’s herken.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Eindelijk!
Eindelijk mag ik beginnen. De instructeur doet oefeningen voor en we moeten ze nadoen. Best makkelijk, want alle oefeningen heb ik afgelopen winter met het Sealteam in het zwembad gedaan. Op dag twee moeten we pivoteren en trimoefeningen doen. In de zee gaat alles makkelijker dan in het zwembad. De instructeur zegt dat ik het supergoed doe en ik ben super trots. Tijdens de derde duik zien we een schildpad. Helaas klaren mijn oren niet goed en kan ik niet goed kijken, maar het is wel cool zo dichtbij. De laatste dag moet ik met de instructeur buddybreathen. Papa en mama komen ook kijken en maken wat foto’s. De laatste duik moet ik afval opruimen en een vierkant op kompas zwemmen. Aan het einde van de dag krijg ik mijn papieren brevet. Dit is een geweldige cursus, maar het leukste komt nog. Ik mag met papa en mama mee duiken. Alleen mag ik maar tot twaalf meter, maar dat vinden ze niet erg.

richarddekok_ttimo5  richarddekok_ttimo1

Eerste echte duik!
Mijn eerste duik met mijn ouders wordt meteen beloond met een vetcoolkikke gitaarrog en een koekopvis. Wauw, wat is het leuk om te zweven en overal in en onder te kijken. Ik heb voor mijn gevoel energie voor tien en het gaat steeds beter. Ik zie een leuke Schultz-zeenaald, een symbiosegrondel met een coole pistoolgarnaal, een vette krokodilvis en een verkleurende octopus op een rots. Wat een gave vakantie is dit. ’s-Middag gaan we over het zeegras zoeken naar schildpadden. Het duurt heel lang, maar na 40 minuten zoeken rammelt mama. Kikken, wat is hij groot. Snel er achteraan zwemmen en in het open water voel ik me net Nemo. Een schildpad gaat echt snel joh. Ik kijk op mijn computer en zie dat ik op 12.4 meter zit. Ik kijk naar papa, die wijst omhoog. Ik adem uit en als ik 13.1 zie zwem ik gauw naar boven. Yes, 13 meter!

Ik steek m’n vinger op, dit is natuurlijk niet de bedoeling. Tegelijkertijd moet ik wel lachen. Boefje, dertien meter blijft natuurlijk spannend. Ooit heb ik zelf een putje in het zand gegraven, omdat ik 10 cm te kort kwam voor 40 meter. Ik gebaar Timo dat we richting het rif en ondieper gaan. Boven ons verschijnen duizenden kwallen. Het licht is  mooi en Timo hangt net onder de kwallendeken. Ik duik op mijn rug en maak een paar opnames. Ik ben een trotse vader.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Donker
Van papa en mama mocht ik eerst niet mee nachtduiken, maar na zes duiken gaat het zo goed, dat ik het mag proberen. Ik ben best zenuwachtig en kan niet wachten tot het donker wordt. We gaan vroeg het water in, zodat ik kan wennen dat het steeds donkerder wordt. Ik krijg een lamp en zie allemaal beestjes die ik niet eerder heb gezien. Zee-egels, platwormen, een veerster. Als papa een foto maakt van een sepia, zie ik in het zand een eng beest. Ik word er een beetje bang van. Ik zwaai met de lamp heen en weer en gelukkig komen ze kijken.

Terwijl ik een foto wil maken, zie ik Timo als een dolle met de duiklamp zwaaien. Voor hem is alles nieuw en hij wordt al enthousiast van een krabbetje. Ik ben benieuwd wat hij nu weer gevonden heeft. Woooow, wat is dit??? Uit een zwart gat in het zand kijkt een enorme bidsprinkhaankreeft ons aan. Na 120 Rode Zee-duiken is dit voor ons ook de eerste keer. We hebben er een top buddy bijgekregen. Ik geef Timo het OK-teken en vergeet de sepia, want dit is veel beter.

Na anderhalve week zit het er weer op. Timo heeft al een heel lijstje met spullen gemaakt die hij voor zijn verjaardag wil vragen. Hij is nu ook gegrepen door het duikvirus.

Jammer, we zitten weer in het vliegtuig naar huis. Gaan we volgend jaar weer?

richarddekok_ttimo3


Tekst: Timo en Richard de Kok
Foto’s: Richard de Kok

Benieuwd naar de andere inzendingen die al gepubliceerd zijn, klik hier!

De Reportagewedstrijd wordt mogelijk gemaakt door:
la-pura-vista-banner                       bonaire-logo-400px

Ook meedoen? En kans maken op een reis voor twee personen naar Bonaire?
Wil je ook meedoen met de Reportagewedstrijd 2016? Dat kan! Tot en met 15 december kun je inzenden. Klik hier voor alle informatie.
Je maakt kans op een reis voor twee personen naar Bonaire, inclusief vlucht, accommodatie, duiken en autohuur.

LET OP!!!! DE REPORTAGEWEDSTRIJD IS NIET HETZELFDE ALS DE RUBRIEK DUIKREPORTER. ALS JE EEN EERDER GEPLAATST DUIKREPORT WILT INZENDEN VOOR DE REPORTAGEWEDSTRIJD, KAN DAT. JE MOET HET DAN OPNIEUW INSTUREN ZOALS IN DE VOORWAARDEN STAAT VERMELD.

3 reacties

  1. Leuk verhaal, zo met z’n tweeën!

    REAGEREN
  2. Wat een mooi verhaal en ervaring. Veel plezier met duiken, Timo.

    REAGEREN
  3. Wat een leuk stuk!

    REAGEREN

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief