Marsa Alam
Niet voor de eerste keer reist Frank van Leemputten naar Marsa Alam in Egypte. Het voelt als thuiskomen. Maar de haaien van Elphinstone zag hij nooit eerder. Lukt het deze keer? Zijn verhaal Marsa Alam zond hij in voor de Reportagewedstrijd.
17 september 2016
Schiphol int. Luchthaven
Bestemming: Marsa Alam Egypte, Three corners Sea Beach hotel.
Na een voorspoedige vlucht inchecken in het hotel samen met mijn buddy. In afwachting van onze kamers, dinner time. Omdat het niet de eerste keer is dat we hier komen, weten we de weg. In het restaurant lopen we meteen Ramadan tegen het lijf, divemaster bij Seaworld, waar we mee zullen duiken. Een eerste hartelijk weerzien in de eetzaal en meteen de belofte dat hij heel ons verlof met me zal duiken. Super om zo’n vriend te hebben!
18 september 2016 10:00 uur
Na het ontbijt en het installeren van de dames op een leuk plekje aan het strand, opvallend veel plaats daar trouwens, wandelen we met onze uitrusting naar Seaworld, de duikbasis die op het resort is gevestigd. Opnieuw een hartelijk weerzien met mijn vriend Ramadan en de rest van de crew. Heerlijk rustig inchecken, NO STRESS!! en meteen tijd om wat bij te praten. Wat is er voor speciaals te zien rond deze tijd?
Ha! Goed nieuws, in de baai Marsa Mubarak verblijft momenteel een dugong. Heb dit al een keer gezien, maar mijn buddy nog niet dus gaan we zeker mee! Een kort tripje met de RIB zo zou blijken.
Verder de vraag of er haaien zijn bij Elphinstone, zou ik na 5 eerdere bezoeken eindelijk een haai zien? Kan ik hem afvinken van mijn bucket list? Ramadan die me kent en weet dat ik bovenal graag eens een haai zou zien, dat mag ook wel na een kleine 350 duiken zonder haai, zelfs geen kleintje.
Meteen maar een checkduikje vastgelegd waar onze gids Ramadan, hoe kan het ook anders, ons meteen enkele gigantisch grote stonefish en tig naaktslakjes wist te tonen.
20 september 08:00 uur
Vertrek naar Marsa Mubarak. Hopelijk zien we de zeekoe. Mijn buddy Fred staat al te trappelen en kan haast niet wachten om plaatsjes te maken van het best. Met het busje naar de haven van Port Ghalib, uitrusting aantrekken en plaatsnemen in de RIB en inderdaad, na een kleine 10 minuten varen we Marsa Mubarak binnen.
Al bij het binnenvaren zien we een bende snorkelaars, anders kan je deze ongedisciplineerde bende echt niet noemen, samen op de plaats waar de zeekoe net lucht komt happen. We maken ons klaar en gaan te water in de ondiepe baai. Mooi, dan moeten we ons ook geen zorgen maken dat we te veel lucht verbruiken.
Meteen richting zeekoe. Door de vele snorkelaars en duikers blijkt het niet echt makkelijk om een gave foto van het dier te maken, door het opgooien van bodemzand is werken met flitslicht niet makkelijk. Toch lukken we er in om een aantal mooie plaatjes te maken.
Deel 1 van onze missie is gelukt. Dugong gespot en bewijs ervan op de geheugenkaart vastgelegd.
27 september
Verzamelen om 06 uur om de trip met de RIB naar Elphinstone te maken. Volgens Ramadan zijn er zeker Oceanische witpunt haaien. Ik ben vol verwachting.
Na een ritje met het busje vertrekken we van de steiger van Three Corners Equinox beach. Vandaar is het nog zo’n 20 minuten varen door een toch wel zware zee. Golven van 2 meter hoog doen bij momenten je buik kriebelen.
Dan de duik op Elphinstone, een rif midden in het blauw. Ook nu, voor de zesde keer is dit rif imposant. De rifmuren zijn begroeid met allerlei had en vooral zicht koraal en door de stroming zijn er grote gorgonen. Het wemelt er van de vis en regelmatig zien we makrelen, tonijnen en barracuda’s. Van haaien echter geen spoor. Tot we aan het eind van het rif op een plateau terechtkomen, vlak waar de boten vastliggen.
Plots krijg ik een ruk aan mijn arm en word ik door Ramadan gedraaid tot ik face a face met een 2 meter grote haai sta. Wow! Vet cool. Duik 362 gaat de geschiedenis in als een van de coolste gemaakt. Mijn eerste haai. We blijven nog zo’n 20 minuutjes in de buurt om te genieten van deze prachtige dieren en gaan dan terug aan boord in afwachting van de tweede duik van die dag. Ook dan zien we ze weer en komen soms ogen te kort. Na wat gefilmd te hebben nemen we ook genoeg foto’s om tot een volgend verlof op te kunnen teren.
Hierna volgen nog veel toffe duiken en elke dag weer lukt het Ramadan wel om iets speciaals te tonen. Van een niet veel voorkomende slak tot een dansende Spaanse danseres. Met spijt in ons hart moeten we op 30 september het vliegtuig naar huis nemen, maar niet nadat een volgende afspraak weer is vastgelegd. In mei 2017 zijn we er weer. Wie weet wat we dan allemaal zullen ontdekken.
Tekst en foto’s: Frank van Leemputten
Benieuwd naar de andere inzendingen die al gepubliceerd zijn, klik hier!
De Reportagewedstrijd wordt mogelijk gemaakt door:
Ook meedoen? En kans maken op een reis voor twee personen naar Bonaire?
Wil je ook meedoen met de Reportagewedstrijd 2016? Dat kan! Tot en met 15 december kun je inzenden. Klik hier voor alle informatie.
Je maakt kans op een reis voor twee personen naar Bonaire, inclusief vlucht, accommodatie, duiken en autohuur.
LET OP!!!! DE REPORTAGEWEDSTRIJD IS NIET HETZELFDE ALS DE RUBRIEK DUIKREPORTER. ALS JE EEN EERDER GEPLAATST DUIKREPORT WILT INZENDEN VOOR DE REPORTAGEWEDSTRIJD, KAN DAT. JE MOET HET DAN OPNIEUW INSTUREN ZOALS IN DE VOORWAARDEN STAAT VERMELD.
