René Weterings - Zeepaddenstoel in detail

Er worden veel kwallen gezien in deze periode van het jaar. René gaat ook op zoek in het Grevelingenmeer…

Datum: 18-10-2016
Duiklocatie: Dreischor Reefballs

Waar gaan we vanavond duiken? Die vraag stel ik ’s morgens aan Goof om een idee te krijgen. Enkele suggesties gaan over en weer, maar uiteindelijk kiezen we voor Dreischor. Gewoon lekker simpel en als het goed is, is het zicht daar erg goed!

Het eerste tegenvoorstel van Goof was de Bergse Diepsluis, maar vandaag was het in de middag erg onstuimig. En dan dik twee uur na hoogwater bij de Bergse Diepsluis gaan duiken leek mij geen handige keuze. Het ondiepe deel is dan al een heel eind geslonken en het is dan maar de vraag of er nog wat zicht overgebleven is. Ik had er geen zin in om de gok te nemen, Dreischor zag ik meer zitten. Ook relaxt en hopelijk is er toch nog wat te zien.Als we de parkeerplaats oprijden is het verlaten, daar staan we dan in het donker langs de dijk. Ja het winterseizoen is toch echt begonnen nu. Het is buiten fris, dus de muts op mijn hoofd is geen overbodige luxe. We besluiten ook niet eerst op de dijk te gaan kijken, we geloven het wel. We gaan er toch wel in. Aangekleed sjokken we richting de steiger en zien we een aardige golfslag die wordt veroorzaakt door de nog aanwezige noordwesten wind. Toch lijkt het water erg helder! Goof spot een kwal niet ver van de steiger. Met onze duiklampen proberen we te zien wat voor soort het is. Het wordt al snel duidelijk dat het een zeepaddenstoel is. Wat gaaf! Die hebben we nog nooit gezien, eindelijk is het onze beurt. Helaas heb ik geen groothoeklens bij me en is er ook geen daglicht meer, dat worden dus opnamen van dichtbij.
Snel ga ik te water en met aanwijzingen van Goof kan ik de kwal vinden. Wat een mooie kwallensoort is dit zeg! Ik stel mijn camera en flitsers in om zo goed mogelijk foto’s te kunnen maken. Goof is inmiddels ook gearriveerd en ik geef hem ook even de kans om foto’s te maken. Hij geeft het echter al vrij snel op, dus ik neem het stokje weer van hem over. Ik wil nog wel even wat langer van deze zeepaddenstoel genieten, want de kans dat we die dit jaar nog een keer zien schat ik als vrij klein in. Het standaard onderwaterleven moet maar even wachten.

Ik merk dat de zeepaddenstoel nog een best vaartje er in heeft. Het dier zwemt op een diepte van vier meter rond en onder mij zie ik nog geen bodem verschijnen. Toch een vreemd gevoel tijdens zo’n nachtduik, maar zolang ik me op de kwal focus komt het goed. Af en toe moet ik klaren, maar ik merk ook dat de kwal weer ondieper gaat. Dit houd ik een klein half uurtje vol en heb ontzettend veel foto’s. Het is mooi geweest, ik besluit nu de duikstek verder te gaan verkennen en laat me zakken.Eén van de reefballs doemt onder mij op en ik maak vanaf daar een toertje ronde reefballs in de buurt. Echt bijzonder is het allemaal niet op het eerste gezicht, maar na een tijdje zie ik toch weer wat leuke beestjes. Garnalen, kreeften, zeenaalden en heel veel geknikte aasgarnalen. Die laatste soort maken er een sport van om steeds voor de lens te kruipen als ik een onderwerp wil fotograferen…de rotzakken! Ik ga aan de slag om foto’s te maken waarbij ik onderwerp van achteren belicht. Die opdracht hebben we bij Aquashot Noord-Brabant gekregen na een zeer interessante presentatie van Peter de Maagt, die op deze manier al een paar prachtige foto’s gemaakt heeft.

Een kleine zeeanjelier is de klos, die loopt niet weg, is semitransparant en staat op een goede plek. Met mijn extra flitser maak ik de gewenste foto’s en merk het echt niet meevalt om alles er perfect op te hebben staan. Maar na wat testfoto’s en fijn afstelling, krijg ik toch een voldaan gevoel. Ik duik verder en probeer te ontdekken waar Goof ergens uithangt. Het zicht is erg goed, dus ik verwacht eigenlijk dat ik zijn lamplicht of flitsers wel zal zien. Maar dat is niet zo, dat komt dan later vast wel weer.Op de zanderige bodem achter de reefballs tref ik een aantal zeenaalden aan, de een nog groter dan de ander. Wat een prachtige vissoort is dit toch! Echt actief zijn ze vanavond niet en het maken van een interessante foto wil me vanavond ook niet lukken. Ik probeer eens wat anders met de flitsposities en dat geeft weer een heel ander beeld. Altijd leuk als spontane ingevingen weer eens wat anders laten zien. Het perfecte plaatje wil me niet lukken, maar het goed zo. Ik kijk op mijn duikcomputer en zie dat ik al weer bijna aan de afgesproken maximale duiktijd van 75 minuten zit, dus ik begin langs de dijk aan de terugtocht en kom netjes bij de steiger weer uit. De golven zijn inmiddels weg en als ik weer op de steiger sta zie ik Goof ook al terugkomen. Wat houden we ons toch netjes aan de afspraken! Bij de auto ruimen we alles weer op, nuttigen we de koffie en koeken en kunnen we weer een prima duikje toevoegen aan onze logboeken….