René Weterings – Slecht zicht en een beetje stroming….in de Grevelingen!

Zondagavond, tijd voor een duik….dit keer hoefde ik niet ver te rijden. Ik zat immers al op het eiland Schouwen-Duiveland voor mijn vakantie. Met een nieuwe buddy had ik afgesproken om te gaan duiken en we kozen voor het Gemaal van Dreischor. Lekker simpel, maar toch altijd een kleurrijke stek.
Via een toevallige ontmoeting bij Scubacam wist ik dat Rob op dezelfde camping als wij verbleven in deze week en dus liep ik samen met Cindy en de kinderen langs de bewuste caravan. We hebben even wat gekletst en verhalen aangehoord van hun vakantie in Kroatië, waar ze ook hadden gedoken. Sterker nog, ze waren vandaag om 5.00u op de camping gearriveerd, rechtstreeks uit Kroatië. Toch had Rob wel zin in een avondduikje en dus was de afspraak snel gemaakt.
Wij gingen eerst nog op ons gemak eten en besloten om met de kids een ijsje te gaan halen bij de strandtent. Daardoor liep het ietsje uit, maar net voor 20.00u stond ik met mijn spullen bij de caravan van Rob en waren we binnen een paar minuten klaar voor vertrek. We reden samen in zijn auto richting de duikstek en praatten wat over onze ervaringen, zodat we elkaar wat beter leerden kennen. Het Gemaal van Dreischor vindt Rob een van de mooiste stekken, dus een prima plek om onze eerste duik samen daar te doen. Ik had er sinds september 2012 ook niet meer gedoken, dus ik was wel weer eens benieuwd. Het Gemaal van Dreischor is voor mij de plek waar het duiken in Zeeland begon, dus ik heb er altijd een leuke herinnering aan en vind het sfeertje daar altijd erg leuk.
Ik moest mijn fles nog even vullen bij de vulautomaat bij de Reefballs en daarna reden we door naar het gemaal. Daar stond 1 Belgische auto en verder waren we alleen. We keken even over de dijk en zagen het gemaal er mooi bij liggen in de avondzon. Ik hoopte nog net wat zonlicht mee te kunnen pakken bij het maken van de foto’s met de 8mm fisheye. De domepoort zat er vanaf vrijdag nog op en ik had wel zin om ook in Zeeuws water te gaan testen met deze lens. Het zou er om houden of de zon niet toch net achter de dijk zou verdwijnen.
We kleedden ons aan en liepen richting het water. Ik zag de zon langzaam richting de dijk verdwijnen en wist toen eigenlijk al dat ik geen echte zonlicht foto’s meer zou gaan maken, maar eerder gewone nachtduikfoto’s. Ook geen probleem, want ook daar moet ik mee leren omgaan.

Toen we de duik begonnen, viel het zicht meteen erg tegen. Bij de meeste duiken die ik hier gemaakt heb, was het ondiepe deel altijd erg helder en dan nog kon het achter de oude zeedijk wel eens tegenvallen. Maar nu was het zicht meteen al erg stoffig. Ik kon nog net een redelijke foto van mijn buddy Rob maken, waar ook nog net de zon op de achtergrond te zien is. Perfecte timing, want even later was het toch echt donker.

Achter de oude zeedijk was het nog veel slechter en tot mijn verbazing stond er ook nog eens een redelijke stroming (voor Grevelingen begrippen) vanuit het westen. Ok…vreemd allemaal zeg. Het zal het slechte weer van de zaterdag geweest zijn? Afijn, we doken op ons dooie gemak en bekeken het kleine spul wat op de zakpijpjes en sponzen zit. Ik probeerde van alles uit met de foto’s en zocht daarbij naar de mooist begroeide oesterbank. De kleur rood/oranje springt er op deze duikstek wel uit, afgewisseld met het wit van de slingerzakpijp.
We zagen diverse garnalen die hele bossen met eitjes onder zich meedroegen. Ik baalde dus af en toe dat ik geen macrolens bij me had, maar dat komt dan wel weer een andere keer. Ook vonden we nog vele oesters met een grondel als bewoner, die zijn/haar eitjes vel verdedigde. Dat blijft een mooi gezicht en nu had ik de tijd en rust om er nog eens goed naar te kijken. Wat zijn die eitjes toch klein!

Bij het gemaal aangekomen, viel het zicht zodanig tegen dat ik er niet veel aan had qua fotografie. Het viel me op dat de Wc-pot nu ineens onder het gemaal ligt, terwijl deze in mijn herinnering altijd dieper en verder weg heeft gelegen. Wat mij betreft haal ik die er nog een keer uit, want ik stoor me ontzettend aan dit soort onzinnige “objecten”. Gevalletje onderbroekenlol. “Hahaha, kijk mij nou eens op een Wc-pot zitten onder water”…pff, net als op de Wc-potten van dat ene wrak in Egypte….niet mijn ding.

We draaiden weer om en op de terugweg zagen we wat meer kreeften los lopen. Onder de 6m diepte was het zicht overigens wel een stuk beter en leek het in verhouding dus “kraakhelder”. Maar echt zin om nog veel te fotograferen had ik niet, dus ik loodste Rob richting de uitgang….

Na zo’n 70minuten kwamen we netjes bij de instap uit en hadden we toch beiden genoten van de duik, ondanks het tegenvallende zicht. In het allerlaatste restje daglicht konden we nog net onze spullen opruimen en reden we weer richting de camping. Het eerste duikje van de vakantie zit er weer op.

Maximale diepte 7,3m, temp. 21gr.C., zicht 1-3m, duikduur 70min.