Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

René Weterings – Ruige landschappen

Datum 20-8-2015
Locatie Las Cabras (La Palma)

 

Nu het rustig weer is, lukt het René Weterings dit jaar een duik aan de oostkant van La Palma te maken. En dat blijkt de moeite waard!

Duik 632
Vorig jaar lukte het niet om op deze duikstek te duiken, de golven beukten toen de kleine baai in. Nu is het rustig en kunnen we eindelijk eens aan de oostkant van La Palma duiken bij deze duikstek genaamd “Las Cabras”.

We rijden vanaf ons hotel in Puerto Naos richting het zuiden over de doorgaande weg, genaamd “LP-2”. Het is ongeveer een uur rijden, waarvan het laatste stuk echt zigzaggend over de oostflank van het puntje van het eiland naar beneden gaat. De weg is hier en daar ook wat slechter, dus het is af en toe goed oppassen met onze huurauto. We hebben afgesproken elkaar te ontmoeten bij El Faro (de vuurtoren), om van daaruit verder te rijden naar de duikstek. Dat is dan nog een kleine tien minuten rijden, maar dan echt een stuk off-road. De Pajero van Casa de Buceo – Duikhuis La Palma is hier heel geschikt voor, maar ons VW Polootje heeft er meer moeite mee. Eigenlijk zou een dieselmotor nu wel zijn voordelen hebben, maar helaas hebben we een benzine variant.

Na wat gehobbel en erg veel stof, komen we op het einde van de weg aan waar de duikstek ligt. Er staat een busje van mensen die hier duidelijk aan het kamperen zijn. Het is hier echt afgelegen, dus je hebt wel alle rust. We zetten de auto’s wat aan de kant en zorgen voor een open plek waar het zeil weggelegd kan worden om zo de duikspullen enigszins tegen het lavazand te kunnen beschermen. De duikspullen worden overhandigd in de waterdichte bakken. De spullen die er in zitten zijn wederom netjes door de duikschool gespoeld na de vorige duiken, we kunnen gaan opbouwen.
Cindy heeft vandaag niet heel veel zin om meteen te gaan duiken, dus besluiten we dat ik vandaag twee duiken maak. Vanmiddag maken Cindy en ik dan samen een duik en dan blijven onze kids weer aan de kant met de oppas. Mijn buddy van vanochtend is Mees, hij is divemaster in opleiding en zal ook mijn model zijn. Voor vandaag heb ik namelijk gekozen voor de fisheye lens, daar leent deze duikstek zich goed voor, heb ik me laten vertellen. Het is een duikstek met ruige landschappen en altijd erg goed zicht, dus dat liet ik me geen twee keer zeggen.

We gaan te water via het strandje, dit loopt geleidelijk af, dus erg comfortabel om zo de duik te kunnen beginnen. Jorien en Job gaan eerst nog wat oefeningen voor hun opleiding doen en dan gaan we een mooie duik maken. Het zicht is goed en op de bodem vallen meteen de vele anemonen op. Deze heb ik nog niet eerder gezien, ze zijn echt prachtig. Ze zijn hoofdzakelijk groenig van kleur, maar de topjes van de tentakels hebben een beetje een paarsige gloed. Het water deint hier gelukkig maar een beetje en zodra we wat verder de baai uitzwemmen is het volledig weg. We kunnen ver weg kijken, het zicht is echt fantastisch hier.
Mees wijst ineens in het blauw, hij spot een soort horsmakreel, het is een flinke jongen. Gaaf zeg, zulke dingen maken de duik natuurlijk erg interessant. Helaas blijft het bij een enkel exemplaar. Verder zie ik de gebruikelijk vissen, zoals de trompetvissen en de schorpioenvissen. Boven de rotsen zien we de golven breken en dat ziet er met dit licht erg mooi uit. Hier wil ik later nog wel een foto van maken, maar eerst gaan we verder het landschap bekijken. Nanneke duikt voorop en wij volgen braaf. Het landschap kenmerkt zich hier door zijn grilligheid. Deze kant van het eiland is nog vrij jong, want in de jaren zeventig van de vorige eeuw zijn hier nog lavastromen in de oceaan terecht gekomen. Dit was de laatste vulkanische activiteit, maar het heeft zijn sporen prachtig nagelaten.

Niet veel later bereiken we een soort dropoff, hier duikt de wand enkele tientallen meters de diepte in. Het is fantastisch om hier zo relaxt overheen te kunnen duiken. Veel foto’s maak ik niet, want in mijn enthousiasme vergeet ik dat eigenlijk gewoon. Ook zijn we redelijk ver van de bodem en wanden verwijderd, dus dat wordt met een fisheye lens toch lastig. Ondertussen duiken we weer wat meer langs de rotsen en seint Nanneke me om te komen kijken. Ze heeft in een spleet tussen de rotsen twee murenes gespot. Het zijn een tijgermurene én een bruine murene, gebroederlijk naast elkaar. Wat gaaf om te zien, helaas lukt het me niet om een fatsoenlijke foto te maken, daar heb ik niet de geschikte lens voor bij me.
Na deze verrassende vondst naderen we een mooi boogje waar we onderdoor kunnen duiken. Dit zijn leuke plaatsen om foto’s te maken, dus ik zorg dat ik er eerder onderdoor ben dan Mees en hij voor mij model kan spelen. Dit doet hij prima en na een paar keer afdrukken ben ik tevreden.

Het landschap blijft me boeien, zo gevarieerd is het hier. Gladde wanden, oude lavastromen, basalt formaties, het is er allemaal. Ik ben echt laaiend enthousiast en weet zeker dat Cindy dit ook erg kan waarderen straks. Langzaam aan naderen we de baai om de duik te gaan beëindigen. Maar dat doe ik niet voordat ik even de tijd neem om die branding boven de rotsen vast te leggen. Het zonnetje schijnt en dus is er voldoende natuurlijk licht voor een mooie sfeerplaat. Ik kan tevreden terugkijken op een mooie eerste duik van deze dag.

We komen netjes in de baai weer boven water en laten ons door de golfjes verder richting het strand duwen. Het laatste stuk is een kwestie van goed timen met de vinnen in de hand en staan we weer op het strand. Isis en Rowan schreeuwen dat ik moet komen kijken, ze hebben in een getijdenpoeltje allerlei diertjes gevonden, waaronder heremietkreeftjes en zelfs een paar prachtige slakjes! Die hebben dus weer heerlijk genoten terwijl papa in de Atlantische oceaan lag. Nu is het tijd voor een pauze, lekker wat eten en drinken en op ons gemak weer klaarmaken voor een tweede duik.
Max. diepte 14m, temp. 24gr.C., zicht 20-30m, duiktijd 65min.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief