René Weterings – Prima vakantieduikje voor de vrijdagavond

Vrijdagavond en voor mij weer tijd om een vakantieduik te maken. Ook dit keer ga ik weer op pad met Rob en dit keer kiezen we voor de Nieuwe Kerkweg. Lekker dichtbij vanaf de camping, maar ook gewoon een leuke duikstek. Simpel genieten dus!
We hadden gelezen en gehoord dat het zicht goed zou zijn, dus we waren hoopvol voor deze duik. Rob zou dit keer ook zijn nagenoeg nieuwe camera set meenemen om te gaan oefenen en dus is een stek als de Nieuwe Kerkweg daar prima geschikt voor. We reden om 19.15u weg vanaf de camping en zagen dat het redelijk druk was op de parkeerplaats. Maar ja, het is dan ook een vrijdagavond. Je zou het bijna vergeten, omdat het vakantie is en het gevoel voor dag en tijd niet echt meer is als normaal.

Op de parkeerplaats spraken we met Hans, die naast ons stond en tijdens het praatje vertelde Hans dat hij me herkende van Duikeninbeeld.tv en mijn duikreports en dat hij ze erg leuk vind om te lezen. Ook die van John Landa, dus dat deed me goed dat onze duikreports ook daadwerkelijk gewaardeerd worden. Ik maak ze dan ook nog steeds met plezier en probeer dat echt zo lang mogelijk vol te houden!

Na het omkleden liepen we naar de steiger en lieten ons in het 22 graden warme water zakken. Lekker gevoel is dat, ondanks dat ik gewoon mijn droogpak aan had. Ik wierp een blik naar de bodem toen ik op Rob wachtte en zag dat het zicht onder de steiger niet echt best was. Dat bleek ook wel zo te zijn toen we daadwerkelijk aan de duik begonnen, maar door anders duikers werd ons verteld dat het onder de 5m een stuk beter zou moeten zijn. Dus aan die gedachte hielden we ons maar een beetje vast.

Op de weg richting het diepere gedeelte wees ik Rob op de vele slakjes en seinde hem dat het een leuk onderwerp zou zijn om te fotograferen en wat te oefenen. Dat deed hij dan ook en ik kon over zijn schouder meekijken op zijn beeldschermpje. Hij had wat last met scherpstellen en ik zag waarom, zijn focuslampje was niet goed gericht en dus hielp ik hem daarmee. Het liet hem zien dat hij nog wat dichterbij moest komen met zijn lenspoort, maar blijkbaar kon dat niet met die specifieke lens.

Na deze korte oefensessie doken we over de rand en zakten we op ons gemak richting de 7-8m en daarbij was het zicht inderdaad een stuk beter. We zagen diverse Noordzee krabben en kreeften rond wandelen. De een nog groter dan de ander en de kreeften hadden af en toe blauwe tinten. Ik kan me nog wat foto’s van zeer blauwe kreeften herinneren van een paar jaar geleden. Grappig om te zien.

We doken op en rond de betonplaten, welke mooi begroeid zijn met oesters en vele zeeanjelieren en weduwroosjes. Je kunt duidelijk de rechte lijnen van de betonplaten zien, wat een overvallende verschijning is op deze duikstek. Door het goede zicht kon je een flink stuk overzien. Het resterende daglicht zorgde ook er op deze diepte nog voor dat je niet eens een lamp nodig had. Natuurlijk wel om iets specifieks te bekijken, maar niet om de route te bepalen.

Aan de linkerkant zag ik een reefball verschijnen en ik seinde Rob dat we daar even rond moesten gaan kijken. We waren nog niet in de buurt van die reefball en ik zag al wat steenbolkjes rondzwemmen en probeerde ze aan Rob aan te wijzen. Uiteindelijk zag hij ze zelf ook tussen de reefballs. Het zijn toch altijd leuke verschijningen in een duik, lekker beweeglijk en het is ook een mooie vis ook.

Toen we de reefballs voorbij waren seinde Rob me dat hij op 100bar zat en dus antwoordde ik met het gebaar om weer om te keren. Het duurde nu niet lang voordat we weer op de reefballs zaten, maar dan wat dieper en dus zagen we zowel de buitenste reefballs als de betonplaten. Op een van deze betonplaten vond ik een mooie grote platvis, waarvan ik denk dat het een schar is. Een foto maken met mijn fisheye was geen optie, want hij zat daar te verstopt voor. Ik zag dat Rob aanstalten maakte om een foto te gaan nemen, maar daar was de schar niet van gediend en zwom sierlijk weg de diepte in. We probeerden hem nog terug te vinden, maar dat lukte niet.

Aangezien we nu toch rond de reefballs doken, wilde ik graag de reefball met de boeiketting vinden. Ik wist van andere duikers dat daar een zeedahlia op zit en die wilde ik graag aan Rob laten zien. Hij duikt nog niet zo heel lang in Zeeland, dus dat leek me wel leuk. Zelf had ik deze zeedahlia ook nog niet gezien, dus ik was stiekem ook wel nieuwsgierig hoe dit dier er uit zag. Ik vond de reefball gelukkig en moest er wel even een rondje om duiken, want ik zag hem niet meteen. Uiteindelijk vond ik hem op ongeveer de helft van de hoogte van deze reefball en dan aan de noordelijke kant. Ik wees hem aan voor Rob en hij maakte wat foto’s. Ik heb er zelf geen foto’s van gemaakt, want dat was in dit geval niet handig. Ik wilde Rob maar zijn gang laten gaan.

Vanaf deze reefball doken we weer richting de kant en kwamen we na zo’n 83minuten weer boven water, iets vanaf de steiger aan de oostelijke kant. We hadden het dus lekker lang volgehouden in dit lauwe water! Prima vakantieduikje voor de vrijdagavond.

Maximale diepte 9m, temp. 20gr.C., zicht 1-4m, duikduur 83min.