René Weterings – (O)NK onderwaterfotografie 2014, dag 2

Tijdens dag 2 van het ONK moet er natuurlijk gepresteerd worden, maar ook wordt René gevolgd door een filmploeg van SBS6.

Na de eerste dag van het ONK had ik weer goede moed en inspiratie gekregen. Het idee van mijn buddy Frank voor de half-half opname wilde ik dan ook van tevoren testen. Ik prepareerde de spullen die ik er voor nodig had en plande op dinsdag een duik na werktijd.

Maandagavond had ik alles al gereed gemaakt en ik had Frank via Whatsapp al laten meegenieten van mijn enthousiasme en de voorbereidingen die ik had gedaan. Hij zag het ook helemaal zitten, dus was het aan mij om de technische kant van het fotograferen onder de knie te krijgen. Hiervoor trok ik er op uit in de plas om de hoek, de Nionplas. Het was nog steeds mooi weer en ik besloot gewoon mijn natpak mee te nemen en verder geen duikspullen, bij een half-half opname heb je immers eigenlijk geen duikspullen nodig.

De test viel in eerste instantie nog vies tegen. Ik moest echt even nadenken hoe ik het beste de onderkant van de foto belicht kon krijgen en de bovenkant niet overbelicht zou worden. Nu was het natuurlijk vroeg in de avond en op de 2e dag van het ONK zal de zon aanzienlijk hoger staan. Allemaal dingen om rekening mee te houden. Uiteindelijk lukte het me om de perfecte testfoto te maken, dus ik wist nu welke instellingen ik nodig zou hebben maar ook welke problemen ik tegen kon komen. Ineens hoorde ik een stem vanaf de kant en door het riet zag ik dat Frank op zijn racefiets langsgekomen was, dat is nog eens betrokkenheid van je buddy/model!! Ik liet hem mijn testfoto zien en ook had alle vertrouwen in dit plan.

Op woensdag kreeg ik een oproepje op mijn telefoon, maar had deze niet gehoord. Ok, de voicemail is ingesproken, dus even luisteren wat de persoon met onbekend telefoonnummer te melden heeft. Ik luister de voicemail af en ik val bijna van mijn stoel van verbazing. Madelon van de NOB belde me om te vragen of ik mee wilde werken aan een televisie item voor het programma “Hart van Nederland” van SBS6. Zonder dat ik weet wat het precies in gaat houden heb ik vrij snel mijn antwoord klaar. Dat antwoord gaat JA zijn, want het lijkt me hartstikke leuk om dat te doen. Op die manier kan ik meewerken aan wat positieve aandacht voor de duiksport en de onderwaterfotografie en dat doe ik graag. Ook omdat de vraag vanuit de NOB komt speelt mee, want die steun ik graag op mijn manier. Snel bel ik Madelon terug en bevestig dat ik mee wil werken. Een aantal e-mails volgen hier nog op en op vrijdag ontvang ik nog een telefoontje van de redactie van SBS6 waarbij wat praktische vragen gesteld worden en definitief wordt afgesproken, namelijk 9.00u bij Molen De Lelie in Scharendijke.

Volledig voorbereid op de 2e dag van het ONK en klaar voor de televisie opnames vertrek ik van huis om Frank en zijn vrouw Caroline op te halen. Frank is mijn buddy en model voor vandaag, maar ook Caroline gaat een rol spelen in 1 van mijn foto’s, bovendien had ze gewoon zin in een dagje Zeeland. Dat kwam dus mooi uit!

Het belooft vandaag een zeer mooie dag te worden, maar met iets meer bewolking dan vorige zondag. Bij Molen De Lelie in Scharendijke is het een stuk rustiger dan op dag 1. Dat is logisch, want de meesten proberen zo vroeg mogelijk in te schrijven en gaan snel naar hun duikstekken. Ik besef me dan ook dat het eigenlijk niet zo handig van me was geweest om pas om 9.00u af te spreken. Maar aan de andere kant was ik toch redelijk relaxt en was het ook niet heel erg. Het feit dat ik op dag 1 toch alle 5 de foto’s had kunnen maken, stelde me op mijn gemak. Ik zou wel zien hoe de dag zou lopen, dus ik schreef me alvast in, wachtend op de heren van SBS6.

Precies op tijd verschijnen de 2 heren van SBS6, een cameraman en een reporter. Ook Desmond van Santen van de NOB was aanwezig, want hij zou ook geïnterviewd worden. We hadden afgesproken dat duikstek de Nieuwe Kerkweg de filmlocatie zou worden, we spreken nog even kort over de filmplannen en rijden naar de Nieuwe Kerkweg. Daar aangekomen blijkt de parkeerplaats al bijna helemaal vol te zijn, maar ik heb het geluk om nog net 1 parkeerplaats te vinden. De heren van SBS6 verwijs ik naar de achterkant van de parkeerplaats, daar was nog net plaats op het gras. Snel zorgen Frank en ik er voor dat we de gereed zijn voor de duik en lopen met zijn allen naar de steiger.

Bij de steiger is het al druk met duikers en onderwaterfotografen. We gaan snel in het water liggen, want we hebben het toch al erg warm gekregen. Het water geeft gelukkig de benodigde verfrissing. De cameraman en reporter van SBS6 zijn ook klaar en komen ineens met het lumineus idee om al zwemmend verslag te gaan doen. Ok, dat had ik dan weer niet verwacht, maar aan de andere kant geeft dit dan weer wel het bekende “SBS6 niveautje”. Nou goed, hij liever dan ik! Caroline staat op de steiger met haar camera, dus gelukkig hebben we de foto’s nog voor later!

In het water geeft de cameraman me aanwijzingen en vertelt me wat ik moet doen. Ik moet even wennen maar begrijp nu ook wel beter hoe mijn buddy/model zich af en toe moet voelen! Na wat testjes is het tijd voor de reporter om te water te komen. Heldhaftig in zijn zwembroek en met spierwit lichaam ziet het er toch wel hilarisch uit, maar hij doet het toch maar. Met gevaar voor het nat worden van de microfoon lukte het hem toch om de juiste plaats te bereiken. Van de cameraman moet ik onderwater gaan, wachten tot de reporter bij me is en gaat staan en dan moet ik nog tot 3 tellen voordat ook ik boven water kom. Dat hebben we 2 keer gedaan en toen stond het er al op. Mooi, ik was al bang voor 20 “takes” en een hoop tijdsverspilling, maar het viel mee. Bij het interview merk ik dat ik toch wat gespannen ben en mijn stem klinkt anders voor mijn gevoel. Maar goed, het staat erop, dus is het alweer voorbij. Tijd om echt te gaan duiken, want Frank staat al die tijd al in het water te wachten en inmiddels zijn we toch dik 45 minuten verder.

Het plan was om de modelfoto van vorige week te verbeteren indien mogelijk, het zicht was toen niet al te best en ik hoopte dat het beter zou zijn. Helaas bleek het tegendeel waar en dus werd deze fotosessie niets bijzonders. We besloten hier verder geen tijd aan te verliezen en genoegen te nemen met de foto van afgelopen zondag. We zwemmen in een vaartje weer terug naar de steiger en lopen naar de auto om even te rusten en een broodje te eten. De volgende duikplek wordt Den Osse Haven, want wederom willen we geen tijd verspillen aan autorijden. We kunnen dus wel even de tijd nemen. Nog even spreken we met de reporter van SBS6, want hij wil graag nog een foto van mij hebben om in het item te verwerken. Dat laat ik me geen 2e keer zeggen, dus ik tover mijn laptop tevoorschijn en geef hem de modelfoto van het ONK 2013, waar ik toen 3e mee werd. Dat leek me wel de meest toepasselijke foto. We nemen afscheid van elkaar en rijden naar Den Osse haven.

Vandaag is het rustig op deze duikstek, geen bekenden en slechts een paar andere auto’s van duikers. Naast ons staat een auto met een Deens kenteken en heeft warempel ook een ONK inschrijfnummer. Leuk, er zijn dus daadwerkelijk ook andere nationaliteiten aanwezig dan alleen de Nederlanders en Belgen. Ik maak me gereed voor de half-half opname, want die moet echt als eerste gemaakt worden. Het visportret en de macro foto hebben minder prioriteit en de groothoekfoto geloof ik wel, maar deze moet er op zoals ik hem in gedachten heb. Caroline moet model spelen en ik ga als enige het water in. Ook nu weer in mijn natpak, want ik heb geen zin om mijn droogpak eventueel te beschadigen bij het raken van wat oesters. Ik kies een goede plek uit en geef Caroline zo goed mogelijke instructies, Frank helpt haar gelukkig ook en weet precies welke foto ik voor ogen heb. Voordat ik Caroline haar definitieve positie laat innemen zorg ik er eerst voor dat mijn instellingen juist zijn en dat de flitsers op de juiste positie staan. Dit kost even tijd, dus dat wil ik mijn model besparen. Nadat ik alles goed heb, mag ze haar positie innemen en ga ik aan de slag. De golfslag die door de pleziervaart wordt veroorzaakt gooit af en toe roet in het eten en ik moet de foto echt goed timen. Uiteindelijk lukt het me en heb ik een aantal foto’s op het display gezien, waar ik vertrouwen in heb, tijd om te stoppen dus. Ik wil immers ook nog wat tijd besteden aan het verbeteren van de andere 2 foto’s.

We maken ons klaar voor nog 2 echte duiken, want ik wil mijn visportret echt beter hebben. Helaas werkt het zicht niet echt mee en ik vind eigenlijk maar 2 soorten vissen! Een duik van 70 minuten heb ik nodig om wat plaatjes te schieten en nog is het me niet gelukt een mooie plaat te maken. We gaan dus het water weer uit, nemen snel wat te drinken en besluiten er meteen terug in te gaan. Geen tijd te verliezen, deze duik moet er echt een ander visportret komen. Wederom duiken we op dezelfde plek en eindelijk vind ik een visje die geschikt is, ik hang er wel een half uur bij en na zo’n 50minuten duiken vind ik het tijd om te gaan. We hebben nog wat tijd nodig om de foto’s in te leveren.

Snel kleden we ons om en laten zelfs Caroline de auto halen, zodat we minder ver hoeven te lopen. Ik ben nu niet zo nauwkeurig met mijn spullen, ik wil weg….foto’s inleveren en naar huis. Bij Molen de Lelie treffen we andere lotgenoten aan en ruim op tijd zijn mijn foto’s ingeleverd. We drinken met zijn drieën nog even wat en vertrekken dan moe maar voldaan naar huis. Nu nog een week wikken en wegen over de foto’s die ik ga inleveren, maar gelukkig heb ik een aantal mensen achter de hand die me daarbij gaan helpen. Ik kan in ieder geval terugkijken op een ONK met prachtig weer, zeer gemotiveerde buddy’s en modellen en zeer gemoedelijke sfeer tussen alle deelnemers!

Vooral de sfeer is iets wat me erg opvalt en ik bewonderenswaardig vind, mijn complimenten voor het wereldje onder de duikers/onderwaterfotografen!