Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

René Weterings – Genieten onder de brug…

Zo kom je nooit bij de Zeelandbrug en zo twee keer achter elkaar op een woensdagavond. Pas in de auto richting Zeeland besluiten ze naar de Zeelandbrug te gaan ondanks dat de kentering vanavond vrij laat valt. Duikreporter René Weterings duikt in de Oosterschelde.


Datum:  20 april 2016
Duiklocatie: Zeelandbrug

duikreport-call-to-action-350x85

Het is prachtig weer vandaag, hoewel het buiten nog wat fris aanvoelt met die Noorden wind. Ik vind het maar lastig kiezen welke duikstek we moeten gaan bezoeken en welk objectief ik op de camera zet. Maar ik zie op Facebook wat berichtjes over matig zicht in het Grevelingenmeer. Dus ik ga er maar vanuit dat we naar de Oosterschelde gaan en besluit dan ook voor het kleine spul te gaan. Ik monteer de 60mm macro op de Olympus PEN E-PL7. Vanavond ben ik ruimschoots op tijd thuis van mijn werk. De spullen gooi ik snel in de auto, zodat ik op mijn gemak met mijn vrouw en kinderen kan eten. Ik heb zelfs tijd over om nog heel even met mijn zoon met autootjes te spelen! Heerlijk gewoon!

Goof is vanavond eerder dan ik op ons meeting-point, dus we laden de boel snel in mijn auto en vertrekken. We hebben weer veel te ouwehoeren en besluiten pas vrij laat dat we ons geluk bij de Zeelandbrug gaan beproeven, ondanks dat we dik een uur en drie kwartier voor de laagwater kentering te water zullen gaan. We besluiten bij de nieuwe trap te water te gaan en dan maar kijken wat we doen. Rond de pijler blijven scharrelen, of driften naar de westelijke trap. Alles is mogelijk, “we zien wel”, zoals ons motto vaak is.

Op de parkeerplaats zijn al twee andere duikers bezig om zichzelf gereed te maken voor de duik. We wensen ze een goede duik en we kijken even boven aan de dijk naar de Oosterschelde. Wat een prachtige avond is het zeg. De ondergaande zon is nog steeds erg fel en schijnt prachtig op de zijkant van de Zeelandbrug, dat vraagt om een foto! Op ons gemak kleden we onszelf aan en genieten van deze prachtige avond. We lopen naar de oostelijke trap en zien meteen de aanpassingen, die vandaag door de aannemer zijn aangebracht. Er is beton gestort onderaan de trap en er is een extra stuk leuning geplaatst. Wat een verbetering zeg, hulde voor de organisaties die dit mogelijk maken!

We spreken af maximaal anderhalf uur te duiken. Aan het oppervlak zwemmen we richting de pijler en dalen daar af. Het zicht lijkt in eerste instantie niet best. Als ik goed kijk in mijn lamplicht, zie ik stof en eencelligen lijkt het wel. Zou dit al een voorbode zijn van een algenbloei periode? In ieder geval kun je toch nog redelijk door het stof heen kijken, dus het valt me niet tegen. Ik laat me langs de oostelijke kop van de pijler zakken en zie meteen hele bossen met tubularia die snel op en neer bewegen door de stroming. Ik duik onder de pijler en volg de rand, het valt me weer eens op dat de pijlers echt prachtig begroeid zijn. Als ik langs één van de drie staanders naar de bodem zak, zie ik op de wand van de staanders ontzettend veel eistrengen zitten. Van welke soort zeenaaktslak deze eistrengen precies zijn weet ik echter niet.

Onder de pijler is het zicht nog wat beter, de stroming komt hier wel flink tussen de staanders door gejaagd, maar toch is het prima te doen. Ik kijk rond en zie diverse slakken, rosse sterslakken, grote vlokslakken en een verdwaald harlekijnslakje. Ik geniet van het nog aanwezige daglicht, een duiklamp is niet nodig. Ik laat me met de stroming achter de pijler uitkomen en bekijk de stenen. Er zitten hier ontzettend veel zeesterren valt me op. Ook is er nog voldoende tubularia te vinden. Ik probeer wat dingen uit met mijn camera bij zo’n tubularia, maar dat valt niet mee. Het diertje wappert als een vlag aan een vlaggenstok in de stroming en focussen is bijna niet te doen. Dit kan ik beter een keer rond de kentering proberen.

Vanaf de pijler laat ik mezelf met de stroming meevoeren en kijk rond of ik wat interessants zie. De galathea kreeftjes zijn vanavond ook weer goed vertegenwoordigd en ik zie op de stenen ook de nodige zeespinnetjes. Een klein zeedonderpadje laat zich ook heel even zien, net genoeg tijd voor een foto! Het einde van de duik nadert, mijn lucht begint op te raken. Maar dan zie ik weer een tweetal harlekijnslakjes, waarvan er één wel heel erg goed poseert. Ik maak wat foto’s en ben blij met het resultaat, wat een schitterende zeenaaktslakjes zijn dit toch! Echt juweeltjes van de Oosterschelde.

Ondertussen laat ik mezelf richting het oppervlak stijgen, even kijken waar ik ben. Ik ben niet ver van de westelijk trap zie ik, maar ik moet nog wel even door een veld met zeewier ploeteren. Aan deze trap te zien, wordt hij een stuk minder vaak gebruikt dan die bij de pijler, zonde eigenlijk, want zover wandelen is het nu ook weer niet. Goof is al bij de auto en heeft zelfs zijn spullen al gespoeld. Ook ik spoel mijn spullen hier goed en we drinken daarna nog even een bak koffie met wat lekkers. Het was weer heerlijk duiken bij de Zeelandbrug!

Duik 664
Max. diepte 9.5m, temp. 11gr.C., zicht 2-3m, duiktijd 70min.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief