René Weterings – Cameratest ter voorbereiding van een vakantie

Een duik met goed zicht, veel leven, kwalletjes én een camera die moest worden getest. René duikt onder bij de reefballs van Dreischor. 

Duik 503 (Dreischor Reefballs, woensdag 19-2-2014, 20.15u)

Mijn woensdagavondduik van deze week plande ik met Raymond, na wat wikken en wegen viel de keuze toch maar weer op Dreischor Reefballs. Het zicht was daar gegarandeerd goed en we hadden beiden veel zin in een fotoduikje.

Raymond had zo zijn plannen met groothoek en een derde losse flitser en ik wilde de Canon G10 in Canon onderwaterhuis met Inon D-2000 flitser aan de tand gaan voelen. Dat is immers de set die ik heb opgebouwd voor mijn vrouw Cindy, voor als we naar La Palma gaan in het voorjaar. En het is mijn eer te na om een setje op te bouwen, zonder het zelf te hebben getest. Nu verwachtten we in de Grevelingen toch geen bijzondere ontmoetingen en dus maakte het me weinig uit, wat voor camera ik zou gebruiken.

Natuurlijk wist ik wel dat vooral de focussnelheid van de G10 niet te vergelijken is met de Olympus PEN, maar daar moest ik me dan maar even overheen zetten, vond ik zelf.

Ik was lekker op tijd vertrokken thuis en kwam dus redelijk vroeg bij de duikstek aan. Het toeval wilde dat Peter en Merel er ook waren, die zie ik door het jaar heen vaker op de woensdagavonden. Het was leuk om even bij te praten. De nachtelijke hemel was hier erg helder, dus ondertussen kon ik genieten van een prachtige sterrenhemel, met het sterrenbeeld Orion duidelijk zichtbaar. Niet heel veel later arriveerde Raymond en konden we ons klaarmaken voor een heerlijk rustige nachtduik. Wind was er niet en het was droog bij een temperatuur van zo’n 8 graden Celsius. Een mooie avond dus, dat wordt weer genieten. Raymond droeg zijn cameraset met zich mee en een extra flitser, terwijl ik me juist wat kaal voelde met zo’n relatief klein camerasetje.

Vanaf de steiger zag het Grevelingenmeer er prachtig uit met een strak wateroppervlak met daarop de oranje gloed van de verlichting op Goeree Overflakkee. Het lamplicht van Peter en Merel zagen we ook heel duidelijk, terwijl wij schatten dat ze toch al op 7-8m diepte zaten. Helder water dus! Niet veel later lag ik in het water en Raymond volgde.

Voorafgaand aan de duik had Raymond al gezegd dat hij bij de steiger zou wat wilde experimenteren, dus ik liet hem daar zijn gang gaan en ik vertrok richting de reefballs onder aan de dijk om naar leuke onderwerpen te speuren. Een paar meter van de steiger zag ik een vrij zwemmende paling en probeerde er nog een foto van te maken, maar het dier was te druk bezig om voor mij te vluchten. Dus dat idee liet ik maar snel varen.

Bij de eerste foto’s die ik daarna maakte moest ik weer even wennen en moest daarbij de flitser wat draaien om het ingebouwde focuslampje te kunnen gebruiken. Maar na een paar pogingen werden de foto’s al snel acceptabel. Bij deze camera had ik nog niet gekeken naar het instellen van de juiste witbalans en ik besloot al vrij snel om dat ook maar lekker te vergeten en later met de RAW-foto’s aan de gang te gaan in Photoshop. Peter en Merel zag ik in mijn ooghoeken voorbij komen terwijl ik lag te fotograferen. Ik liet me er verder niet door storen en fotografeerde enkele zeeanjelieren, die ik met de enkele flitser mooi van opzij kon belichten. Dit gaf een mooie sfeer en ik werd steeds enthousiaster en vond het best leuk om met de G10 te experimenteren. Wel is het gevoel in de ontspanknop veel slechter, wat het moeilijk maakt om met gevoel te scherpstellen.

In en rond de reefballs krioelde het als gewoonlijk van het leven, het viel mij op dat er vele grondeltjes vrij in de waterkolom zweefden. Dat gaf een erg grappig gezicht in dat heldere water. Ze lieten zich ook best goed benaderen, maar een foto maken van zo’n zwevende grondel kon ik wel vergeten. Tussen deze visjes hingen ook de nodige koornaarvissen en af en toe dwarrelde er een gewone garnaal door de bundel van mijn focuslamp. Een ander opvallend ding aan deze duik was het feit dat in het water honderden jonge oorkwalletjes te vinden waren van zo’n 1 a 2cm in diameter. Sierlijk dansten deze kwalletjes door het water, een prachtig gezicht in ieder geval. Is dit het eerste teken dat het voorjaar er aan komt? Ik hoop het wel!

In een van de reefballs vond ik een vorskwab en dit keer kon ik daar wel een foto van maken. Met een enkele flitser en wat optische zoom was dat makkelijker dan met mijn eigen veel te grote set. Een topfoto is het wederom niet geworden, maar hij staat er toch op. Prachtig diertje wat sierlijk rondjes zwom in deze reefball. Na wat foto’s te hebben gemaakt, liet ik het diertje weer met rust en stortte ik me op een kreeft die in een hol onder deze reefball zat.

Na zo’n 50min besloot t ik er een eind aan te breien en ging ik richting steiger, omdat ik nog even wilde kijken wat Raymond aan het uitspoken was. Die lag nog steeds bij de steiger te experimenteren en ik besloot daarom nog maar even wat mosselfoto’s te maken, dat was immers de opdracht voor Aquashot Regio Brabant-Oost, waarvan de bijeenkomst de volgende avond zou plaatsvinden. Ik kon een aantal mooie plaatjes maken met het strijklicht dat de enkele flitser gaf. Dat worden dus “verse mosselen”!

Toen mijn duikcomputer 66minuten duiktijd aangaf, besloten we eruit te gaan. Bij de auto kregen we van Merel nog een lekker koekje aangeboden en toen Peter en Merel vertrokken waren, stonden Raymond en ik nog lang na te praten over, hoe kan het ook anders……onderwaterfotografie. Hierdoor was ik pas om 23.45u thuis, maar op een avond als dit is dat niet erg. Dit is maximaal genieten van het duiken in Zeeland!

Max. diepte 9.5m, temp. 5gr.C., zicht >5m, duikduur 66min.