Patty Klein – Octopat

Ze verzamelde jarenlang ervaringen met snorkelen, zag zeekoeien en werd aangevallen door triggerfish. Hierover schreef ze schitterende gedichten. Een bijzonder snorkelreport van Patty Klein!

Datum:  in de loop der jaren
Duiklocatie: vele wereldwijd

Sinds mijn tiende snorkel ik. In Frankrijk (Bretagne), Italië, de Malediven, de Seychellen, Cuba, Indonesië, Bali, Joegoslavië, Fort Jefferson USA. Ik heb zo’n beetje alles. al snorkelend gezien. Zeekoe, gesnorkeld met wilde dolfijnen, een hamerhaai, aangevallen door een Titan Triggerfish, maar vooral schrijf ik snorkelgedichten:

Het elektrische rif – Bali*

De vissers hadden trek en dynamiet.
Er kwamen vissen doodstil bovendrijven
met zilveren, gescheurde zwemblaaslijven.
Een massagraf zoals je zelden ziet.

Onder het blauw lag één groot rampgebied:
het plaatkoraal gecrashte harde schijven,
geen poetsgarnaal zou nog in leven blijven.
Een duizendjarig rijk ging boem failliet.

Op de ruïnes bouwde men structuren:
Zigzag en Manta, Vlinder, bloemfiguren,
brokjes koraal erop, zwakstroom erdoor en

de bloem liegt een Pinoccio gewei,
de manta spitst koralen bloemkooloren.
Er zwemmen jonge vissen naderbij.

——————————————-
Zachte reus

Een bultrugwijfje in een visgebied,
verstrikt in kreeftenfuiken, moegestreden.
Driehonderd kilo trekt haar naar beneden.
Haar adem komt in zuchten van verdriet.

Een reddingsteam van duikers aarzelt niet.
Met messen wordt haar ballast weggesneden.
Eén staartklap en het team is overleden,
maar ze wacht stil, terwijl ze hen bespiedt.

Moskito pakt zijn kromme mes en snijdt
het touw door in haar bek. Een peinzend oog
kijkt hem strak aan en geeft hem kippenvel.

Na uren is ze eindelijk bevrijd,
zwemt om haar redders in een blije boog,
stoot zacht Moskito aan, als dankjewel.

____________________________________

Militaire dolfijnen

Dolfijnen zijn mensvriendelijk. Er zijn
verhalen dat ze drenkelingen redden
en teder met hun neus het strand op bedden.
Wij gaan iets ruwer om met de dolfijn.

Hij sonart vis, maar net zo goed een mijn
en leert om onderzeese mijnenvelden
al fluitend aan een adelborst te melden.
Zo mist zijn lied een dodelijk refrein.

Ze dragen vestjes, waar een pijl in past
en schieten die in een spionnenbast.
Zo worden terroristen afgeweerd.

Katrina spoelde ze uit hun bassin.
Blij fluitend zwommen ze de vrijheid in
maar schieten soms op duikers – als geleerd.