Murenejacht

Het moet er toch een keer van komen. We moeten en zullen zo’n lange rakker te pakken kunnen krijgen, maar ja…

Wij duiken aan de Caribische kant van de Dominicaanse Republiek. De eerste duiken in de omgeving van La Caleta en daarna in Bayahibe. Het zijn afwisselende duiken op het rif of op enkele van de vele wrakken. Murenes zien we zeker niet elke duik. Als we ze dan zien, dan willen we ze “grijpen en vastleggen” ook. Het begint zo langzamerhand echt een ding te worden… een doel op zich!

Op de duikstekken die wij aandoen zien de riffen er goed uit. Zeker als je jouw duik lamp op de verschillende koralen richt, dan komen de kleuren pas tot hun recht. Het zijn vooral zachte koralen en sponzen. Er zit weinig verloop in de diepte van de riffen, dat betekent dat als we al een murene zien, dat het over het algemeen in een gat in de grond is.  Als we geluk hebben dus…

We hebben een paar keer geluk. Eén van de weinige keren dat ik mijn macrolens heb gemonteerd komt er een grote groene murene recht op mij af zwemmen. Prachtig beest, mooi om te zien… maar vastleggen mooi niet. Ik zie Ron stoeien met een murene waarvan nog net een stukje staart uit een smalle bekerspons komt. Wachten, wachten, wachten… maar nee.
Als je heel goed oplet, dan lukt het je ook om zo af en toe een tijgermurene tegen te komen. Helaas lijken die hier wel allergisch voor fotocamera’s, het lukt ons beide niet om de kop fraai vast te leggen. De zeldzame keer dat zijn kop wel te zien is, weet het beest waarschijnlijk dat hij buiten het bereik van de camera zit.

Tja die murene… we hopen dat we hem nog vast kunnen leggen voordat wij alweer richting de Atlantische kant gaan. Leuk is het in ieder geval wel, maar die foto moet toch te maken zijn?

Foto’s: Ron Offermans