Dirk Van den Bergh – Mijn 250e duik was heel speciaal!
Dankzij buddy Bart Holvoet krijgt hij de gelegenheid om tijdens de werkzaamheden in duiktank Transfo te Zwevegem (België) te gaan duiken en het afzinken van een duikboot mee te maken. Onder één voorwaarde:hij moet wel filmen! Dat doet hij toch altijd al, dus de 250ste duik van Dirk van den Bergh werd een bijzondere belevenis! Kijk in zijn film mee hoe de onderzeeër werd afgezonken in het bassin.
Datum: 12 januari 2017
Duiklocatie: duiktank Tranfo, Zwevegem
Voor mij is het de eerste keer dat ik in zo’n afgesloten ruimte ga duiken, maar na mijn belevenissen in Dahab zal dat wel meevallen zeker?
Bart maakt al maanden deel uit van een vrijwilligersploeg die de duiktank aan het omtoveren is in een echte “belevenistank”. De laatste panelen van de duikboot moeten nog gemonteerd worden en het is wachten tot er voldoende duikers aanwezig zijn om het afzinken veilig te laten verlopen. Dit geeft mij de gelegenheid om samen met Bart eerst nog een verkenningsduik te maken.
Tegen een stellage werd een wand gebouwd, de toegang tot “Atlantis”. Als je door de poort van Atlantis (op 15 meter diepte) naar binnen duikt wordt het duister. Je kan langs verschillende poorten terug naar buiten en er is een trap die je kan volgen. Grappig is het om je eigen schaduw op de wand geprojecteerd te zien! Er is ook een tunnel van 10 meter lang. Hier wordt het stikdonker tot je na een bocht de uitgang naar de open tank ziet … Op 3 meter diepte is er een oefenplateau. Op dezelfde hoogte is er een overdekt platform, met aan de zijkant ramen waardoor je terug naar buiten kan.
Hier maak je échte duiken, waarbij je de regels zoals stijgsnelheid en een veiligheidsstop moet respecteren! Doordat Bart me alles op korte tijd wil laten zien protesteert mijn duikcomputer wel een paar keer! Ik krijg bewondering voor de duikers die hier alles gebouwd hebben … zouden die zonder computer duiken? Op het einde van de duik laat Bart nog wat materiaal naar boven dat ze straks nodig zullen hebben bij het afzinken en stabiliseren van de duikboot. Daar zijn betonblokken van 30 Kg bij. Mooi om te zien hoe die aan de bergingszakken zachtjes omhoog zweven en door het uitzetten van de lucht de laatste meters als een raket naar boven schieten. Ja, ja, daarom mag je je adem nooit inhouden onder water!
Na een oppervlakte interval van anderhalf uur lig ik terug in het water. Ze gaan eraan beginnen! Niemand weet hoe het gevaarte zich zal gedragen … Hopelijk schiet het niet als een “raket” naar beneden. Om dit eventueel te vertragen worden er touwen rond de betonnen steunpalen geslagen. Hopla! Hij ligt in het water en drijft als een boot … Het kost veel moeite om er langs de zijpoort water in te laten lopen. Bovenaan zijn twee bergingszakken gemonteerd, maar die kunnen uiteraard maar gevuld worden eens ze onder water liggen … Langzaam gaat het achterste onder water, maar de neus zit nog vol lucht … Nu kunnen de bergingszakken gevuld worden. Het duurt een hele tijd eer hij echt onder water ligt. Van naar beneden schieten is helemaal geen sprake. Ze peddelen de duikboot naar de plaats waar hij zal moeten liggen en dan gaat het langzaam naar beneden. De snelheid wordt geregeld met de bergingszakken. Touch down! Nog even wat draaien in de goede richting en dan gaat het duikteam terug naar de oppervlakte om de stabilisatieblokken te gaan halen. Hé, jullie vergeten mij! Even ben ik soloduiker … Ook maar naar boven zeker … Daar hoor ik mijn computer weer van zijn oren maken … te snel! Voor mijn veiligheidsstop blijf ik hangen aan het touw van de freedivers. Daarna film ik vanop het plateau het vervolg van de operatie. Ik volgde zelf de specialisatie Zoeken en Bergen, maar dit lijkt me toch nog net iets anders! Chapeau, goed gedaan!
Ik was het helemaal uit het oog verloren, maar ik heb hier twee duiken gemaakt en die tweede was mijn 250e: meteen ééntje om niet te vergeten!
