Leendert Smit- Meevaller
Datum 18 oktober 2015
Locatie Zeeland – Tholen – Strijenham
Vanuit een druilerig Rotterdam vertrekt duikreporter Leendert Smit naar het altijd zonnige Zeeland (dat hoopt hij dan tenminste!). Het water blijkt toch wat fris in een natpak, maar het zicht is geweldig, dus hij heeft het prima naar zijn zin onder water.
Het was het hele weekend, inclusief de vrijdag, al kil en druilerig weer geweest. Geen duikweer voor 1 van de laatste echte natpak duikers (waar ik mezelf toe reken…). Maar op zondagochtend kijk ik uit het raam en zie boven de mist toch iets van blauwe lucht. Ik besluit terstond om naar Zeeland te reizen voor een duik. Mijn vriendin zwaait nog wel met radarbeelden die regen voorspellen maar daar laat ik me niet door afschrikken.
Hm, de temperatuur valt nogal tegen, een graad of 6, maar er is totaal geen wind dus dat is weer een voordeel. Aanvankelijk rijd ik door de mist maar bovenop de Brienenoord brug is het ineens prachtig weer. Daar rijd ik tijdelijk BOVEN de mist. Daarna duik ik er weer in tot het richting Zeeland steeds meer begint op te klaren.
Het is afgaand water dus ik kies weer voor Strijenham. Daar is het meestal lekker rustig en de omgeving is erg mooi. Voor mij rijdt een Belgische auto die dezelfde kant opgaat. Voorbode van een invasie van een grote Belgische duikclub? Dat valt gelukkig mee. Het blijkt de duikmaat van de eigenaar van een camper te zijn. De enige andere auto die er staat.
Ik kleed me op mijn gemak in het zonnetje om. Dit had ik toch niet kunnen dromen vanmorgen. Het is gewoon heerlijk weer. Helaas trekt de watertemperatuur zich daar niets van aan. Die is inmiddels naar 11 graden geduikeld. Wat bomt het, het zicht is geweldig. Ik zie al snorkelend de helling naar het diepere deel verschijnen, dicht begroeid me anemonen. Het is hier zeker 4-5 meter diep. Ik ga eerst tussen het roodwier op zoek naar wierslakken maar vind niets. Ook de plooislakjes laten het hier weer afweten.
Je gaat toch wel merken dat het leven op een lager pitje gaat draaien. Ik concentreer me dan maar op de vele anemonen. Vooral de groene baksteenanemoon heeft mijn aandacht. Het is een klein en onopvallend anemoontje maar het heeft van die mooie lange geelgroene armen en een grappig schaakbord patroon rond de mondopening. na een klein uurtje wordt het toch echt fris en draai ik om. Ik kom precies bij de trap uit waar het nu behoorlijk modderig geworden is. De Belgische invasie is alsnog gearriveerd.
