Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Leendert Smit- Een betere trim

Alles voor een goede foto. Duikreporter Leendert Smit duikt nog in zijn natpak, ondanks het kouder wordende water. Hij volgde een cursus ’trimmen voor fotografen’ en kwam er achter dat hij met veel minder lood kon duiken. Tijdens zijn eerste Zeelandduik gaat hij dat dus ook in zout water proberen. En hij zinkt nog steeds als een baksteen. Er is iets met die laatste loodjes…

Datum 6 november 2015
Locatie Zeeland – Sint-Annaland

Onlangs heb ik een cursus ’trimmen voor Onderwater-fotografen’ gevolgd. Dat was heel leerzaam en het was ook heel grappig om te zien hoe 6-7 duikers met volle bepakking en camera een mini zwembadje in een hotel onveilig maken. Eén van de dingen waar ik op deze dag achter kwam was: Minder lood kan! Ik heb dus in dat zwembad 3 kilo uit mijn loodgordel gehaald (30% van mijn totale gewicht aan lood) en het lukte me nog steeds om beneden te blijven.
Nu is de dag aangebroken om te kijken of dit ook in Zeeland werkt (zout water tenslotte). Het is rond half twaalf HW en vanwege de wind besluit ik naar Sint-Annaland te rijden. Het kleine parkeerplaatsje dicht bij het strand is gelukkig helemaal vrij want ik heb geen zin om in die modderzooi te gaan staan (komt er nog een parking bij de trap?). Even later verschijnen nog 2 andere duikers waarvan eentje ook nog nat duikt. Dat schept een band. Ik vertel over de cursus en dat ik nu met 30% minder lood te water zal gaan.
Even later zwem ik uit en ik zie dat het zicht weer helemaal toppie is. Ik heb geen enkel probleem met afzinken, denk er zelfs over nog wat lood er af te halen, en scharrel vervolgens rond tussen de oesterschelpen, op zoek naar leuke onderwerpen.
Echt fijn gaat het niet. Mijn benen lijken veel te zwaar en ik heb moeite mijn horizontale positie te bewaren (les 1 van het nieuwe trimmen!). De praktijk lijkt dus toch weer wat lastiger dan gedacht. Hier en daar zie ik nog plooislakken maar die zitten echt op de onmogelijkste plekken totdat ik er 1 tegenkom die er wel gunstig voor zit. Ik heb echter opnieuw de optische snoot in gebruik en het lukt niet echt om het slakje goed uit te lichten op 1 toevalstreffer na. Daarna richt ik de snoot op de zandgrondeltjes en dat levert nog een leuk portretje op. Ik krijg het na een tijdje toch wel koud (watertemp 12 graden) en na zo’n 70 minuten sta ik weer op het strand.
De 2 heren zijn er inmiddels ook uit en ze vragen natuurlijk direct hoe het ging. Er kan nog wel wat af roep ik, ik zonk als een baksteen. Inmiddels tuig ik af en leg mijn loodgordel neer. Nu zie ik waarom ik ‘zonk als een baksteen’. Bij het opruimen van de spullen na de cursus had ik al mijn lood (ik had nog wat extra meegenomen) in mijn gordel gepropt om het makkelijker naar de auto te kunnen brengen. Dat lood zit allemaal nog keurig op zijn plekje. Ik heb dus niet met minder maar met meer lood gedoken…. wat mij er aan herinnert dat ik hier in het voorjaar ZONDER lood probeerde te duiken.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief