Carla van Westing – Koppie spoelen

Carla duikt na drie weken weer eens onder in de Oosterschelde, “even lekker het koppie spoelen” noemt ze dat. Lees haar verhaal en bekijk de foto’s in haar nieuwste duikreport.

Datum: 11-3-2017
Duiklocatie: Zeelandbrug

Stiekem is het toch alweer 3 weken geleden dat ik heb gedoken. Maar ja, dat komt omdat er zoveel andere dingen spelen momenteel. Soms heb ik gewoon geen puf en/of zin om mezelf over de dijk te slepen. Mensen die me kennen snappen het en anderen moeten het gewoon als een gegeven aannemen. Twee goeie maatjes van me gingen vrijdagmiddag duiken, maar dat kwam me helemaal niet goed uit. Dus heb ik gekozen voor de HW kentering zaterdagmiddag. Lekker bij de brug. Had gelezen dat er de dag ervoor 1,5 meter zicht was, dus helemaal toppie. Ik heb er reuze veel zin in. Ik krijg gezelschap in de auto van mijn zomerbuddy, dus helemaal gezellig.

We rijden bijtijds weg en aangekomen op een zonovergoten duikstek zien we meteen bekenden. Staan er gewoon naast geparkeerd, vlak naast de trap, ideaal. Uitgebreid staan kletsen, we hadden toch tijd zat. Lekker over van alles en nog wat staan beppen, supergezellig. Natuurlijk staan vertellen over onze duikvakantieplannen tot zover voor dit jaar. Weekje Ierland voor mij met mijn maatje Lilian en een weekje Egypte met mijn maatje voor het leven. En verder zien we nog wel, in het najaar ofzo. Maar geen slechte vooruitzichten dus.

Intussen is het toch wel tijd geworden om me te gaan omkleden, dus dat doe ik dan ook. Mijn pak komt net van de reparateur omdat de naden in mijn kruis lekten. Best koud momenteel als het langzaam naar binnen sijpelt. Maar als het goed is, is dat opgelost. Mooi een half uur voor de kentering ben ik opgetuigd en ga rustig te water. Even wachten op de drie die voor me aan het klooien zijn met vinnen en giga-camera’s en dan lekker afzakken. Dit heb ik nodig, even mijn bol spoelen.

De temperatuur valt me reuze mee, de snijdende kou is er duidelijk van af. Goed teken, vanaf nu alleen maar beter dus! Ik heb geen speciale wens, alleen even leuke dingen zoeken. Het zicht valt me wel wat tegen, zeker geen 1,5 meter, maar dat maakt met de stenen afsnuffelen niks uit. Ik geniet van de heerlijke rustige onderwaterwereld en kan me even helemaal van alles boven water afzonderen. Dat was de bedoeling. Ik vind een explosie aan Polycera quadrilineata’s, variërend van 1 mm tot wel 15 mm. Erg leuk en altijd fotogeniek. Er staat mooie tubularia en ik vind ook best wel wat krabbetjes. Zelfs een prachtig porceleinkrabbetje, die heb ik nog nooit bewust zo mooi gekleurd gezien. Wat een dotje, 2 cm maar en zo opvallend getekend. Ik kijk uit naar Flabellina gracilis en Onchidoris bilamellata, maar die vind ik niet. Nou, dan niet, dan de volgende keer. Ook geen snotolf of slakdolf. Maar wel een andere nieuwe waarneming voor mij, een Japanse stekelhoorn. Die zijn best aan de maat, en erg leuk om te vinden, vind ik dan.

Na 3 kwartier krijg ik een beetje koude handen, en met de wetenschap dat er iemand op me staat te wachten op de kant, ga ik richting trap en stap heel blij en opgeladen het water uit. Mijn verhalen vertellend en foto’s laten ziend, kleed ik me om. We genieten nog van een lekker bakkie koffie en gaan dan weer richting huis. Jammer van het lekkere weer in Zeeland, maar we hebben nog verplichtingen vanavond. Ook niet erg, etentje, altijd leuk en lekker. Maar ik heb weer een lekkere duik gemaakt, wat leuke foto’s om te posten, een verhaal om te reporten en waarschijnlijk commentaar op te krijgen.