Koh Lanta Thailand

R. Spiekerman en M. Krouwel reisden naar Koh Lanta in Thailand en maakten de eerste inzending voor de Reportagewedstrijd 2008 die DuikeninBeeld.tv samen met Bonaire Toeristen Bureau en Bonaire Fun Travel organiseert. De wedstrijd loopt tot en met 15 december 2008 en de winnende reportage wordt bekendgemaakt op Duikvaker 2009.

We zijn hier in februari naartoe gegaan, nog net in het seizoen en toch rustiger. Aankomst op Phuket en een 4 uur durende auto trip naar Koh Lanta, een eilandje onder Phuket. Een eiland is eigenlijk een groot woord: het is gescheiden van het vasteland door een paar rivierbrede waterlopen. Deze moet je passeren met een pontje(ze zijn jaren aan het aan het kijken voor een brug), het 2e deel van Koh Lanta is ook weer een pontje, het maakt het wel alsof je een eind van het vaste land bent.

Palm Beach Resort

Op het eiland aangekomen valt meteen op dat er een stevige Zweedse invloed is. Bijna iedereen komt uit Noord-Europa. Duikscholen zijn er volop en ze zien er op het oog goed uit. Ook resorts zijn er in allerlei soorten, van luxe tot gewone familie- of rugzakverblijven.
Wij hadden gekozen voor Palm Beach Resort, een goed familieresort met gelijknamige duikschool op het terrein. Je kunt hier kiezen voor de luxe huisjes, gewoon of familie, met airco en tv, of echt voor de diehards, de simpele bamboehutjes. Op het overzichtelijke strand staan lekkere loungebanken, waar je de hele dag onder genot van een hapje en drankje kunt genieten.

De duikschool zit meteen bij de receptie en wordt apart gerund door een Deens/Nederlands stel, dat dit op een vriendelijke en zakelijke manier doet. Alles is hier goed op orde, alles netjes verzorgd, de huursetjes zien er ook perfect uit. De volgende dag onze spullen uitgepakt en in de boottassen gedaan die worden voorzien van je naam.

Duiken

En dan het duiken, hier gaat het toch om. Na de eerste dag even lekker niets gedaan te hebben vertrekken we om 8.00 uur. Afhankelijk of je met de kleine of grote boot gaat, ben je om 14:00 of 16:00 weer terug, zodat je nog tijd zat overhebt om andere dingen te ondernemen.

We zijn begonnen bij Koh Phiphi om rond dit eilandje 2 duiken te maken. We treffen het, veel wind en golven en dus weinig zicht maar wel een luipaardhaai die lekker lag te rusten. Dit zijn echt mooie en aardige beesten. Alleen jammer van het zicht voor de foto’s, want op latere dagen was het wel wat beter met het zicht. Er zijn vooral veel murenen en een paar soorten nudibranches.

Topspots

Twee keer zijn we voor het grote spul naar de top spot Hin Daeng en Hin Muang gegaan in de kleine iets te volle speedboot. Iedereen heeft het over de manta’s en misschien de walvishaai die je er kan zien. Het is een leuke stek met 2 rotspieken die uit de deep blue omhoog steken. Maak alleen niet de fout om alleen naar het blauwe te kijken, dat doen de divemasters wel. Op de wanden is veel leuk spul te vinden: een vrij jagende murene en een zebramurene en ook weer de nodige nudibranches en garnalen. Dit zou je allemaal missen als je blijft zoeken naar de big two. Er zijn duikmasters die er al 4 jaar werken en nog geen walvis haai hebben gezien, en er zijn open water cursisten die bij hun eerste les ineens een trauma oplopen want er zouden alleen kleine visjes zijn. Ook deze keer was de joystick vergeten en moesten we het zonder doen, maar toch een leuke duikstek om geweest te zijn.

Veerbootje

Ook aan de wrakliefhebbers is gedacht. Het wrak, de King Cruzer, is een veerbootje dat mooi tot 30 meter diep ligt, met een paar leuke doorgangen die goed te doen zijn. Er is een verhaal dat het hier om een verzekeringfraude zou gaan. Iedereen was al door klaarliggende boten van boord gehaald om de boot vervolgens rustig te laten zinken. Hij ligt in iedere geval ideaal in de buurt voor duiktrips en niet te diep.

Sharkpoint en Anemoonrif

Ook dit zijn mooie stekken, was het niet dat je het moet treffen. Wij troffen het op Sharkpoint niet: er was een beetje overbevolking van de Aziatische foto-idioten die vanuit Phuket met boten vol +50 personen op deze stek worden gestort en overal languit in liggen en aan hangen om een foto te maken. Het is triest om te zien en gelukkig maar dat deze kleine spot zo populair is, anders hadden ze nog meer om te vernielen.
Op Anemoonrif was het gelukkig een stuk rustiger. Het stikt er echt van de anemonen (goede naam), een mooie kans om een bewegelijke anemoonvis op de foto te zetten.
Secret Garden en Koh Ha Lagune zijn ons bijgebleven als de leukste duiken, goed zicht en leuk spul in alle soorten en maten, lekker relaxed, niet druk, goed zicht.
De meeste duiken kunnen stromingsduiken zijn en ook het zicht kan sterk wisselen. Meestal duik je om een rotspunt in het water, dus verdwalen is lastig. De diepte is meestal maximaal 30 meter. Nog een tip: staar je niet blind op het grote spul. Komt het, dan heb je geluk, en anders toch een paar leuke duiken.

Tjoektjoek

Boven water is er ook nog het een en ander te doen. Je hebt er een leuk stadje waar je met de tjoektjoek voor 2 euro zo bent. Hier zijn diverse leuke restaurantjes waar je goed kunt eten, een paar supermarkten en banken (pinautomaten) en natuurlijk souvenirs.
De duikscholen bieden hiervandaan ook hun trips aan, je zou dus zelfs per dag kunnen kijken wie waar heen gaat. Je kunt ook een olifantentrip of lagune kanotrip boeken. Zelf zijn we naar een van de wekelijkse thaibokswedstrijden geweest, wat ook weer eens leuk is om te zien. Voor liefhebbers die het zelf willen proberen, zijn er gyms: een Thai en een westerse.

Het was een leuke trip. Wat ons wel opviel, is dat je niet zo veel de vriendelijke begroeting hebt met handen op elkaar zoals in het noorden. Hier is er meer een mix van geloven of het is al verwesterd, maar een leuke plek om te verblijven voor zowel gezinnen als avonturiers.

Over de makers van de reportage: 

R. Spiekerman en M. Krouwel duiken sinds 1999 en hebben al een aantal leuke stekken bezocht, zoals Sipadan, Sangalaki, El Qusier, Zabargad, Bonaire, Manado, Bali. «We vinden het nog steeds een leuke hobby.

Het filmen en fotograferen is erbij gekomen als een leuk doel om iets te doen. We proberen het nu met een kleine Sony P150 om een beetje feeling te krijgen wat er nodig is. We hadden al een video voor onder water maar dat nabewerken wordt vaak niks, dus nu foto erbij. We moeten zeggen: dit is leuker! We zijn ook zeker van plan hiermee verder te gaan.»

De Reportagewedstrijd 2008 werd gesponsord door: