John Landa – Het is nog niet voorbij

Afgelopen zondag niet gedoken ik had er namelijk niet zoveel zin in, alle berichten die ik gelezen had over het slechte zicht hadden me doen besluiten een keer thuis te blijven en wat anders te gaan doen, zoals om vijf uur opstaan om de opgaande zon cadeau te krijgen voor vaderdag van mijn jongste zoon.

Zondagavond wat berichtjes over en weer gestuurd naar Lia om te besluiten waar we zouden gaan duiken. Het getij was gunstig maar door al die wind van afgelopen weekend zou het zicht waarschijnlijk matig zijn. Lia was net terug van het Gelderland-weekend en moest ’s morgens nog vullen. Dus we besloten op ons gemak een duik aan de Bergse diepsluis te maken.

Als ik rond half negen op de parkeerplaats aankom sta ik er helemaal alleen dat is volgens mij de laatste tijd niet meer voor gekomen met al die sepia’s. Lia is er nog niet dus ga ik nog even aan de waterkant kijken. Als ik onderaan de dijk kom kijk ik zo naar de bodem. Ik was eerst van plan om macro te doen maar ik ga toch voor de groothoekvoorzetlens. Net als ik terug naar de auto wil lopen komt ook Lia eraan. Wwe kijken samen nog even aan het water en bespreken wat we gaan doen tijdens de duik.

We lopen terug naar de auto en Lia heeft net haar fles gevuld en heeft maar tweehonderd Bar in haar fles en ik heb twee flessen van driehonderd Bar, we verbruiken ongeveer evenveel lucht onder water dus doen we altijd even over vullen zodat we allebei met even veel lucht onder water gaan – dit noemen we gasmanagement.
We doen lekker op ons gemak. Ik pak zelfs de tweede fles erbij om over te vullen zodat we zoveel mogelijk lucht hebben om zolang mogelijk onder water te kunnen blijven.

We zijn opgetuigd en omgekleed. Daarna gaan we naar het water en als we onder gaan baal ik verschrikkelijk – wat op goed zicht leek is in werkelijkheid maar een kleine twee meter zicht met veel stof erin. Had ik nu maar die macrovoorzetlens erop gezet.

We zwemmen op ons gemak de diepte in en volgen de dijk, het zicht is matig en veel leven is er niet te zien. Af en toe zie je een krab of een kreeft en soms een weduweroos en wat grondels. Eén van die kleine grondels ligt er prachtig voor in een lege schelp en ik dacht nog, had ik die macrolens maar bij, helaas had ik die dus niet bij.

We zwemmen al een tijdje en komen op een bekende plek en als ik goed kijk zie ik ondanks het matige zicht twaalf sepia’s bij een sepiatentje, ik ben nu erg blij dat ik toch voor de groothoekvoorzetlens heb gekozen.

Schitterend, schitterend, schitterend, dit is geweldig, sepia’s overal en we liggen weer met ons neus er bovenop zonder dat we door andere duikers worden gestoord.
Ik probeer wat foto’s te maken maar het is nu hoog water we liggen nu dus wat dieper dan de vorige keren en er is wat stof in het water de foto’s worden nu wat donkerder en ik wil toch die mooie groene achtergrond erop, als ik de ISO waarde wat opschroef ziet het er een stuk beter uit.

Ik lig bij het rekje en er liggen twee koppeltjes met sepia’s heel dicht bij elkaar, de mannetjes komen te dicht en de koppen verkleuren naar donkerbruin en ineens vliegen ze elkaar in de tentakels. Het gaat allemaal zo snel maar ondertussen proberen solitaire mannetje weer dicht bij de vrouwtjes te komen en dan ineens is het een gevecht tussen vier mannetjes, man oh man wat een spektakel. Ik wou dat ik een echte groothoeklens met een doom had, zodat ik er alles in een keer op kan zetten.

Ik probeer zo veel mogelijk foto’s te maken in diverse standen en dan vooral van onder naar boven. Eer zwemt een sepia boven mij en ik maak foto’s naar boven ik hang op mijn zij en ik denk dat ik zeker een halve meter boven de bodem lig tot ik ineens met mijn gezicht in de modder lig. Het gevolg een grote stofwolk, stommerik dacht ik nog bij mezelf.

Nadat we ruim een uur bij het rekje hebben gelegen word het weer tijd om richting de trap te gaan. Onderweg zien we het gebruikelijke zoals kreeftjes, krabben, grondels enz, enz maar dat maakt allemaal niet meer uit. Ik heb ontzettend genoten van deze duik.

Als we eruit komen is het al flink drukker geworden en als we bij de auto zijn feliciteer ik Lia met haar zevenhonderdste duik. Na een bakje koffie en een heerlijke Zeeuwse bolus zit de ochtend er weer op ik hoop dat er nog vele zo volgen, Lia bedankt voor weer een schitterende duik en gezellige ochtend.

Ik ben 85 minuten onder water geweest, ik ben rond 09:30 uur te water gegaan, de watertemperatuur was 17 graden, het zicht was matig tot redelijk, ik ben maximaal 10,5 meter diep geweest.