John de Jong – Sint Annaland

Dat is balen, als je buddy op zaterdag een snotolf vindt en je hem zelf op enkele meters na moet missen…. 

Daarom op donderdag maar een halve snipperdag opgeofferd om nog eens te gaan zoeken. Gelukkig vond mijn buddy Wim de snotolf nu wel, en kon ik mijn eerste foto van het seizoen maken.

Op zaterdag maar weer naar Sint Annaland, en het water leek bijzonder helder te zijn. Maar als je dan onder water per ongeluk op de ontgrendelknop van je lens drukt, en waar meestal niets gebeurt, nu de lens losschiet in de behuizing, baal je natuurlijk stevig. Dus maar naar boven, en tot mijn middel in het water staand voorzichtig, met 7 mm wanten aan, de domepoort verwijderd. Om mijn handen vrij te hebben deze maar even laten drijven, en, zo droog mogelijk werkend, de lens weer vastgedraaid. Daarna de poort terug, alles even getest en voorzichtig onder water gehouden. Gelukkig, geen enkel belletje te zien, snel mijn buddy Frans achterna.

Binnen 3 minuten (tijd op de camera gecontroleerd) had ik de eerste snotolf, die op zijn gemak tussen de oesters lag. Gelukkig wilde hij ook nog even poseren, want zo’n foto van bovenaf is niet echt fotogeniek. Langs de rand van de begroeiing zijn diverse Trinchesia concinna’s te vinden, maar met een 12-60mm lens zijn die niet echt het doel van deze middag……

Als ik Frans weer tegenkom, en hem de snotolf aan wil wijzen, is dat beest natuurlijk in geen velden of wegen te bekennen. Maar ondiep kom ik plotseling een kleiner mannetje tegen, die echter druk blijft zwemmen. Dan hebben Dicky en haar buddy, die ook in de buurt op zoek waren, de snotolf gevonden. Helaas waren mijn handen na bijna 90 minuten wat frisjes, en deed de snoot niet meer wat ik wilde. Nog enkele foto’s gemaakt, en toen besloten voor de fles vacuüm zou trekken de duik te beëindigen. Na 88 minuten kwam ik voldaan weer boven, nu alleen nog een vrouwtjes snotolf met dit zicht……