Jenny Smit – Raja Ampat, dag 7

Locatie    Raya Ampat – Indonesie

Helaas, het is alweer de laatste duikdag. Vandaag gaan we weer met de boot naar wat stekken die verder van het resort liggen in de omgeving van Aborak.

Onderweg stoppen we voor een kleine inspectie bij Mantapoint. In december/januari kunnen hier soms meer dan 20 manta’s in een duik worden waargenomen, maar nu is het niet meer dan een soort van zandbank in het midden van de zee. Gids Rudi verkent al snorkelend de stek, en we besluiten verder te varen.

Crazy Corner

De eerste duik van de dag is bij Crazy Corner. De wand waarlangs we afdalen, gaat redelijk stijl naar beneden, en er is niet veel begroeiing. Wat sponzen en kleine koralen geven de wand kleur. Op diepen zwemt een school barracuda’s vlak langs ons in het blauw. Rudi vindt een zeepaardje.

Wanneer we de rand van het rif bereiken en de bocht om gaan neemt de stroming toe, en zijn er ook meer koralen te vinden, met name veel coral tabels. Er is veel vis.

Echt genieten van de duik kan ik echter niet. Mijn masker beslaat, en niet een beetje. Vreemd, want hier heb ik normaal nooit last van. Ik spoel het een keer met wat water, en nog eens, en nog eens. Uiteindelijk pak ik mijn masker van mijn gezicht en wrijf ik het helemaal schoon met mijn vingers. Helaas tevergeefs. Omdat mijn ogen pijn doen van het zoute water wat ik steeds in mijn masker laat lopen, en omdat ik zowel mijn duikcomputer als mijn buddy niet meer kan zien, besluit ik naar 50 minuten dat het genoeg is en breek ik de duik af.

Aborek

Tijdens het surfaceinterval zitten we op de pier van Aborek. Vanuit het naastgelegen dorpje klinken gospelliederen vanuit het kleine kerkje. Het is zondag. Af en toe springen er ineens duizenden visjes omhoog uit het water, achterna gezeten door een grotere vis.

De tweede duik van de dag maken we op het rif naast de pier. Maar eerst wordt de stroming gecheckt: we varen uit naar links, en daar blijkt dat de stromingen van links naar rechts gaat. Wanneer we echter voorbij de pier kijken, blijkt dat daar de stroming juist de andere kant op gaat. Ergens rond de pier komen de stromingen samen. We besluiten naar rechts uit te varen en richting de pier te driften.

Eenmaal te water liegt de stroming er niet om. In een recordtempo voert de watermassa ons langs het rif. Ineens blijkt dat ik de gids voorbij gedrift ben, en ik moet een paar meter terug zwemmen omdat we langs een koraal boulder in het rif omhoog gaan. Wat? Ik heb al moeite op mijn plek te blijven terwijl ik me vast houd aan een stukje rots (en dat terwijl ik me niet eens vast wil houden) en nu moet ik zwemmen??? Voor mijn gevoel trek ik een sprint, in werkelijkheid kom ik nauwelijks vooruit. Enigszins buiten adem schuil ik even in de luwte van een rots voordat ik de duik voortzet.

We stijgen op langs het rif, en al snel bereiken we de pier.

De pier is prachtig! Sommige palen zijn enigszins begroeid met verschillende koralen, andere zijn redelijk kaal. Onder de pier zwemmen verschillende batfish, een enkele koraalduiven, en goed verstopt zie ik voor het eerst een padvis (toad fish). Ook zie ik een paar slakjes.

Dan komt er ineens een visbal op me af: de vissen die achternagezeten worden vormen een groep om zo te ontsnappen aan hun vijand. De vissen flitsen aan alle kanten langs me, terwijl hun zilverkleurige lichamen het zonlicht van boven reflecteren. Het werkt best desoriënterend, tenminste op mij.

Kuburan

Na een uitgebreide lunch op de pier (inclusief een verse kokosnoot!) varen we naar de volgende duikstek. We duiken in de buurt van Kri, niet geheel als gepland maar gezien de sterke stroming bij Aborak is dat de beste keus.

Ook deze duik weer een wand met prachtige koralen, en tot mijn verbazing ook een bluespotted stingray (die zie je in Egypte meer dan in Indonesië). Ook zie ik verschillende slakken en schildpadden.

Aan het eind van de duik op de top van het rif zie ik een barracuda die zijn gebit laat reinigen door een poetsvisje. Helaas geen foto’s, want na drie mooie duiken is de batterij van mijn camera meer dan leeg….

Hiermee ik mijn duikreports over Raja Ampat af. Ik ga echter nog niet weg uit West-Papua, maar na een hoop natuurgeweld onder water ben ik ook zeer benieuwd naar de lokale cultuur. En zo trek ik naar Sentani en naar de Baliem-vallei.