Het Kleedje duikt mee met… Klaas Koch van De Zeester

Het Kleedje is altijd op zoek naar duikers met een mooi verhaal. Terwijl zij vertellen, luistert Het Kleedje aandachtig en zorgt tegelijkertijd voor een droge plek om even uit te blazen. Deze keer was Klaas Koch aan de beurt. Hij had tijdens de beurs samen met zijn duikteam Zeester – stoere Noordzeeduikers – het kamp had opgeslagen in de Expo Houten.

Naam: Klaas Koch
Leeftijd: nog net 61
Duikt sinds:  ongeveer 1975
Aantal gelogde duiken: Dat heeft Klaas niet precies bijgehouden. Hij telt alleen de wrakduiken en dat zijn er tussen de 1100 en de 1200.

Waar heb je Het Kleedje mee naar toe gesleept?
,,Naar de Duikvaker waar we een tentoonstelling hebben ingericht met onze vondsten.’’

Wat zijn de mooiste duiken die je gemaakt heb?
,,Dat zijn natuurlijk de duiken op de Noordzee. Ik heb overal gedoken – ver weg ook – maar nergens is het zo mooi als op de Noordzee. Je doet mij niet zo veel plezier met een trip naar Egypte. Prachtig, die riffen en die visjes. Maar na een paar duiken weet ik de volgende duik precies wat ik kan verwachten. Als ik duik, moet er wel een wrak liggen. De Filipijnen vond ik ook wel mooi, met al die Japanse oorlogsschepen. De wrakken in de Middellandse Zee zijn ok wel mooi. Maar ja, daar zijn al honderden duikers geweest. In de Noordzee ligt nog zo veel, daar vinden we nog wel eens een nieuw wrak.’’

Een plek om terug te komen?
,,Boven Duitsland ligt de Mainz, een Duitse kruiser uit de Eerste Wereldoorlog. Met een mooi houten dek en grote kanonnen, 10,5 centimeter.’’

Waar ga je de volgende keer te water?
,,Dat zal de Noordzee wel zijn, vermoed ik. Normaal gesproken duiken we vooral boven Schiermonnikoog en Ameland, met Pinksteren gaan we altijd een weekend naar Terschelling. Da’s traditie. Boven Terschelling hebben we de Kerwood gevonden. Je weet wel, dat is dat wrak met die koperbroodjes. Dat is leuk, om dan de haven van West-Terschelling binnen te lopen met allemaal vondsten aan dek. Dan moet je ze op de andere duikschepen eens zien kijken. Het heeft me verbaasd: boven Terschelling zijn zo maar een stuk of vier clubs actief. En dan vinden wij daar een maagdelijk wrak.

Wat staat er nog op je verlanglijst?
,,Ik hoop dat ik gewoon gezond blijf. Dat ik zo lang mogelijk in conditie blijf om te kunnen wrakduiken. Ik kon, toen ik 61 werd, met prepensioen en die kans heb ik aangegrepen. Vroeger werkte ik de hele week en dan moesten daarna nog even alle zeilen worden bijgezet om alles voor elkaar te krijgen voor een Noordzee trip. Nu heb ik lekker de tijd, kan ik mooi een beetje klussen aan de boot. Ik ben wel wat rustiger geworden. Vroeger moest ik gewoon duiken, al stonden er golven van twee meter. Dat doe ik niet meer, anderhalve meter is de grens.’’