Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Natuur

Gestreepte pegelhoren heeft onze kust gevonden

De gestreepte pegelhoren is qua vorm, eetgedrag en verspreiding een bijzonder schelpdier. Slechts enkele dieren zijn in de Nederlandse wateren aangetroffen, ver weg in de Noordzee bij de Doggersbank en de Klaverbank: de uiterste noordelijke en westelijke grenzen van onze Noordzee. Recent heeft de vondst van een verse schelp bij Westkapelle aangetoond dat de soort mogelijk ook in de kustzone leeft.

Levende gestreepte pegelhoren op Dodemansduim, Klaverbank, Noordzee. Hier aangetroffen tijdens de 2015 Greenpeace campagne voor de bescherming van de Klaverbank.

Levende gestreepte pegelhoren op dodemansduim, Klaverbank, Noordzee. Hier aangetroffen tijdens de 2015 Greenpeace campagne voor de bescherming van de Klaverbank.

De gestreepte pegelhoren (Simnia patula) is in Nederland voor het eerst in 1990 aangetroffen op de bodem van de Doggersbank in het meest noordelijke deel van de Nederlandse Noordzee. Daarna is de soort hier, maar ook op de Klaverbank tegen de grens met het Britse Noordzeegebied nog enkele keren waargenomen. Tot nu toe waren er geen waarnemingen bekend van de Nederlandse kustzone, ook niet van aangespoelde lege schelpen. Dat deed ons vermoeden dat de soort in het Nederlandse Noordzeegebied uitsluitend ver van de kust leeft en daar mogelijk ook niet meer dan schaars aanwezig is. Recent echter heeft een Belgische sportduiker tijdens een duik vanaf het strand bij Westkapelle een verse schelp van de gestreepte pegelhoren gevonden.

Boven- (links) en onderzijde (rechts) van de schelp van de Gestreepte pegelhoren die in 2016 bij Westkapelle, Walcheren, is gevonden.

Boven- (links) en onderzijde (rechts) van de schelp van de Gestreepte pegelhoren die in 2016 bij Westkapelle, Walcheren, is gevonden.

Dit weekdier behoort tot de mariene huisjesslakken. De circa twee centimeter hoge schelp heeft een eenvoudig te herkennen en karakteristieke vorm: de laatste winding omsluit de voorgaande windingen nagenoeg tot geheel. De uiteinden zijn spits en gootvormig uitgetrokken. Bij kruipende dieren wordt de gestreepte mantel om de schelp geslagen.

De gestreepte pegelhoren is een monofage diersoort. Dat wil zeggen dat het zich uitsluitend met één soort voedt en dat is het dodemansduim, onze enige koraalsoort. Dit komt voor op heel veel plaatsen in de Noordzee waar hard substraat aanwezig is. Dat is onder andere op glaciale kiezelstenen op de bodem van de Klaverbank en op vele wrakken verspreid over de gehele Noordzee. Ook in onder andere de Oosterschelde en op de kust van Walcheren waar veel stenen op de bodem liggen, komt dit zachte koraal veelvuldig voor.

Dodemansduim, het enige Nederlandse zachte koraal en de enige voedselsoort van de gestreepte pegelhoorn. Noordzee, Klaverbank, 2015 Dodemansduim, het enige Nederlandse zachte koraal en de enige voedselsoort van de Gestreepte pegelhoorn. Noordzee, Klaverbank, 2015

Dodemansduim, het enige Nederlandse zachte koraal en de enige voedselsoort van de gestreepte pegelhoorn. Noordzee, Klaverbank, 2015

Omdat het voedsel ruimschoots aanwezig is kan de gestreepte pegelhoren hier dus ook voorkomen. Tot nu toe zijn er echter nog geen levende dieren in de Nederlandse kustzone aangetroffen. De recente vondst van een lege verse schelp op de kop van Walcheren bij Westkapelle is een aanwijzing dat de soort mogelijk hier tenminste levend aanwezig geweest is of zelfs nog leeft. Wellicht zal het in de toekomst hier onder water door sportduikers levend aangetroffen worden. Of gaan er verse exemplaren na bijvoorbeeld een storm aanspoelen op de stranden en door strandjutters of -wandelaars gevonden worden. Helaas zijn de omstandigheden op deze locatie zelden goed genoeg om er te duiken. Door het zeer beperkte aantal waarnemingsmomenten voor deze duiklocatie kan de eerste waarneming van een levende gestreepte pegelhoren in de Nederlandse kustzone nog wel enige tijd op zich laten wachten.

Tekst: Peter H. van Bragt, Stichting ANEMOON
Foto’s: Peter H. van Bragt en Jan Deprez (schelp)


Anemoon Stichting logo RGB_websiteDit artikel is uitgebracht door Stichting ANEMOON en met toestemming overgenomen van Nature Today.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief