Eduard Bello – Eens wat anders
Enthousiast gemaakt door de positieve verhalen en de mooie foto’s. Vandaag is het de beurt voor Duikreporter Eduard Bello. Wordt dit een duik volgens plan?
Datum: 5-5-2019
Duiklocatie: Bergse diepsluis
Je plan bijstellen.
Soms heb je het gevoel dat het een mooie duik gaat worden en het beeld dat in je hoofd zit gaat lukken. Zo had ook ik het mij de avond ervoor voorgesteld om eindelijk de pijlinktvissen eens te gaan spotten. Vroeg op, met regen naar Zeeland. Eenmaal op de stek was ik niet de eerste. Fijne duikers die een project hadden gepland, Baseline Project stonden er al vroeg bij. Spullen klaar zetten, praatje maken en even overlegt wat we waar kunnen vinden. Altijd fijn als je geïnformeerd wordt. De dagen ervoor lveel positieve verhalen gelezen en natuurlijk de mooiste foto’s gezien van bekenden, dus…
En dan komt de eerste duiker de trap af, lijkt een beetje somber… Oh jee. Geeft aan na een half uur maar gestopt, want zicht was af en toe nul… Zo, dat is op de vroege ochtend geen goed nieuws. Maar kan een stoffige voorganger geweest zijn, al is dit wel een heel betrouwbare duiker. Dan volgt nog een wedstrijd fotograaf met buddy en ook zij geven aan baggerzicht, soms 0m!! Mag ik dan even balen. Overlegt om elders te duiken of niet. Maar ja… Je bent er toch, positief ingesteld en met deze info stap je toch makkelijker het water in… Plan was sepiastokken vinden, pijlinktviseieren spotten en zoals voorgangers een paar foto’s schieten… Geen macro bij me, dus geen keuze…. Op naar het wate. Instap mag ook hier aangepast worden, vooral bij heel LW. Eenmaal onder was het zicht prima… tot 4m. Koers aanhouden en flink door zwemmen, want ik had een idee. Maar na 20 minuten in het niets wist ik ff niet meer waar ik naar toe zwom. Jee proefde de algen op mijn lippen… Zag alleen maar groen… Ik weet dat haaks naar links de kant is, dus… Een paar meter omhoog werd het lichter en de bodem zichtbaar, toch wel fijn. Doorzwemmen gecontroleerd even boven kijken, ik was op de goede plek aangekomen haaks koersen, naar beneden maar… het zicht was echt 0 meter… Zelfs op 7m nog de schuine wand kwam ik geen stok oid tegen. Ohohoh, met alle mooie plaatjes in mijn hoofd koos ik na minuten om ondiep terug te gaan en mijn plan bij te stellen. Van instap tot terug heb ik wel een honderdtal oorkwallen gespot, opzij geschoven, gered… Had nu geen haast meer. Dan een oorkwal proberen vast te leggen. Veel algen, dat wordt een uitdaging… Na 65 minuten was het mooi. Missie mislukt, maar ander leven de aandacht gegeven. Klein leven in overvloed. Want zonder foto’s boven komen… dat kan ik “nog” niet. Altijd fijn als je je plan kan bijstellen…
Napraten over de duik en schuilen voor een hagelbui onder de aanwezige partytent sloot ik de duikdag toch positief af. Hoe vreemd kan het soms lopen. We gaan het nog eens proberen, alleen vandaag even niet meer….
