Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Dirk Van den Bergh – Daar heb je buddy’s voor

Een bijzondere ontdekking doen is altijd leuk, zelfs als je zo vaak in het water ligt als Dirk Van den Bergh.

Deze nacht heeft het voor het eerst gevroren dit najaar. Dat belooft! Gelukkig heb ik met buddy Petra Smit in de late namiddag afgesproken bij de brug, dus de vrieskou is weg. Het is 10° en de zon schijnt.

We zijn ruim op tijd ter plaatse om op de hoogwater kentering van 17.10 uur te duiken.

Petra heeft haar fles op de duikclub laten vullen (nee niet door Peter!) en er zit slechts 80 bar op. Dat maakt dat we in laatste instantie toch nog te laat in het water liggen.

Ik heb ook een probleem: ik ben mijn thermo ondershirt met lange mouwen vergeten …

Om 17.50 uur liggen we in het water, 10 minuten te laat dus volgens de tabellen. Ondertussen weten we al wel dat we daar niet te veel moeten op vertrouwen!

We zakken rechtuit af en gaan dan naar links, op zoek naar de sepiastokken en wie weet het zeepaardje. Petra vindt al meteen een wrattig tipje en even verder een aantal harlekijnslakjes. We komen bij de eerste stokken en die zitten vol brokkelsterren. Het is Halloween vanavond en ze bezorgen me al meteen de eerste kriebels! Een Groene zeedonderpad ligt verscholen tussen de rotsblokken. De kleur onderscheidt hem niet meteen van de gewone zeedonderpad, maar de stekels in zijn mondhoeken zijn wel karakteristiek. Een duivelse Halloweenvis!

Dirk-Van-den-Bergh_20191031_Groene-zeedonderpad-88333

De volgende stokken zijn ingenomen door hooiwagenkrabben. Er zijn grote exemplaren bij en ze lijken wel doorschijnend! Ik ben er zeker dat je de stuipen op het lijf jaagt als je dit voor iemand zijn neus hangt!

Dirk-Van-den-Bergh_20191031_hooiwagenkrab-88333

We gaan verder, komen nog stokken tegen, maar helaas geen zeepaardje. Zoals afgesproken zakken we nu af naar de vlakte op 17 meter en keren daar terug. We blijven 14 minuten op die diepte en moeten tegen de stroom in, want de kentering is weer 20 minuten later dan in de tabellen …

Er zitten veel heremietkreeften en vanavond lijken ze, net als de hooiwagenkrabben, op buitenaardse wezens. De grootste exemplaren zitten in de schelp van de wulk.

Dirk-Van-den-Bergh_20191031_heremietkreeft-88333

Petra wijst er weer ééntje aan, maar deze keer is het echt een wulk. Dat is echt heel lang geleden dat ik een wulk zag.

Even verder een heremietkreeft die best aan verhuizen kan denken. Ze woont in een bouwvallige schelp en haar dak is lek!

Bijzonder is dat er op de schelp weer die rode zakpijpen zitten die Petra vorige keer als zeebessen aanduidde. Thuis had ik het nagegaan en had mijn twijfels. Nu ben ik er zeker van dat het de zuurstok zakpijp is, een soort die pas vorig jaar voor het eerst werd gezien. 

Dirk-Van-den-Bergh_20191031_zuurstok-zakpijp-88333

Ik zie een oranje schelp, maar kan ze thuis niet determineren. Het enige schelpdier dat er qua kleur op trekt is de wijde mantel, maar het kan evengoed een platte oester zijn.

Dirk-Van-den-Bergh_20191031_misschien-dode-wijde-mantel-88333

Ik begin te rillen … nee niet omdat het Halloween is, maar van de kou! Dat ondershirt mis ik wel degelijk. Ik doe teken aan Petra. Zij heeft het ook koud en we zetten er een tempo in, terug richting kant. Filmen interesseert me niet zoveel meer door de kou! Na de veiligheidsstop komen na 54 minuten boven. De zon is reeds achter de horizon verdwenen en geeft een spookachtige rode gloed af in de lucht. Halloween!

Petra zorgt toch nog voor wat voer voor mijn reportage: de electronische sleutel van haar wagen doet het niet en ze krijgt de koffer waar haar kleren in zitten niet open … Paniek! De voordeur heeft ze met de gewone sleutel kunnen openmaken. “Heb je er al eens aan gedacht om je contact aan te zetten?” En  ja hoor … Sesam open U! Daar heb je buddy’s voor!

Het plan om nog een echte Halloweennachtduik bij Den Osse te maken laten we maar varen: te koud. De buitentemperatuur is ondertussen gezakt naar 6° en er staat een venijnige Oostenwind. Petra wil echter wel nog bij Even Pauze lekkere frietjes gaan eten: het is de laatste donderdag dat ze open zijn dit seizoen heb ik op internet gelezen.

Lekker warm omkleden bij de brug, spoelen en Petra doet nog een laatste controle met haar duiklamp of we niets vergeten hebben in het donker. Terwijl ze nog even gaat plassen zie ik de schaduw van een trimvest op de grond … Is die van jou Petra? Daar heb je buddy’s voor!

We zijn om 18.45 uur bij Even Pauze, maar … gesloten, waarschijnlijk omdat er geen volk was. We gaan op zoek naar een eettent en komen terecht bij Ristorante La Bottiglia in Brouwershaven. Italiaanse keuken, lekker, niet duur en gezellig. Echter, geen frietjes voor Petra!

https://www.mares.com/nl_NL/regulator-atlas-62x

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief