John Landa – 12 jaar duiken

Een feestelijke duik en dan kies je natuurlijk niet zomaar een duikstek. Vol verwachting gaat John Landa het water in.

Datum: 12-08-2019
Duiklocatie: Anna Jacobapolder

Vandaag een duik gemaakt aan AJP, de keuze was of Zoetersbout met LW of AJP nou dan is bij mij de keuze snel gemaakt het wordt dus AJP. Zoetersbout met LW valt bij mij af vanwege de instap ik heb hier bijna beide benen gebroken toen de instap net vernieuwd was. Het is lekker rustig op AJP, op maandag is een verademing om te duiken. Het is voor Lia 12 jaar geleden dat ze begonnen is met duiken zo ook voor mij. Ik weet nog goed dat ik in april 12 jaar geleden min OW brevet heb gehaald, het was voor mij eigenlijk alleen te doen om een leuke ervaring samen met mijn broer op te doen maar ik ben blijven plakken aan het duiken en werd bijna een verslaving. Ik had al gelezen en gehoord dat het zeepaardjes tijd was en dat er al op diverse duikstekken zeepaardjes gezien waren zelfs meerdere op 1 stek.

Dan word je toch een beetje enthousiast als je hoort dat op AJP ook zeepaardjes zijn gespot als we er eentje tegen zouden komen dat zou toch een leuke kers op de taart zijn van het 12 jarig jubileum. Omkleden en te water, er staat een westen wind en het water gaat best te keer maar wij zitten in de luwte en hebben geen last van deze wind. Onderwater is het zicht redelijk te noemen en we zakken gelijk af naar de diepte waar we grote kans hebben op een zeepaardje te vinden. De eerste oude sepiarekjes doemen op maar er blijkt niet veel van over gebleven, ik inspecteer het rekje maar er is geen zeepaardje te zien ik zoek rondom het rekje maar ook daar niks te vinden. wel vind ik tig plooislakjes midden in hun eisnoertjes die lijken op witte roosjes, na wat foto’s gaan we verder. onderweg vind ik opvallend veel paarse kokerwormpjes soms is een hele oester bedekt met deze kokerworm.

Ik probeer een foto van een enkele kokerworm te maken maar dat blijkt nog geen makkelijke opgave. Ten eerste als ik er met mijn lamp op schijnt schieten de meeste kokerwormen terug in de koker en degene die nog uitdagend open blijven staan voor een foto trekken zich alsnog terug als ik te dichtbij kom met mijn camera, jammer maar helaas. We zwemmen verder en ik ben zo druk bezig om de bodem af te zoeken naar klein spul om op de foto te zetten dat ik bijna met mijn snuffert tegen het stalen rek aan zwem. Ik zoek heel het rek af naar dat ene visje helaas helaas pindakaas geen zeepaardje wel zijn langgerekte vriend de zeenaald met een beetje fantasie is het bijna een zeepaardje.

Daarna komen er nog talloze oude sepiarekjes voorbij en aan 1 hangen zelfs nog eitjes van de sepia. Ze zijn erg groot dus het kan best zijn dat ze binnenkort uitkomen. We draaien om en gaan wat ondieper terug richting de instap er is genoeg te zien zoals de verschillende grondels waaronder een grote zwarte grondel dit is misschien de grootste zwarte grondel die ik ooit heb gezien. Helaas blijven die klere krengen niet liggen voor een foto maar misschien komt het door de lens die ik gebruik namelijk een 30 mm macrolens daar kan ik zo dicht op mijn onderwerp komen tot hun lippen omkrullen tegen het glas van mijn onderwaterhuis.

Dit is mooi voor bv slakjes maar voor nerveuze visjes werkt dat niet helemaal goed. We komen weer in de buurt van de instap maar we zwemmen nog even verder want je weet maar nooit dat er een zeepaardje toch nog op een oud sepia rekje is gaan zitten. We zoeken nog wat maar buiten het andere kleine leven laten de zeepaardjes zich niet zien. we hebben 100 minuten gedoken en het is leuk geweest we gaan er uit. spullen opruimen en omkleden en daarna nog een drankje om te toosten met een heerlijke versnapering en zo hebben we beide ons 12 jarig jubileum weer gevierd. Lia bedankt voor de duiken en op naar het 13 jarig jubileum want er is altijd wel een reden voor een feestje.  

Deze duikreporter was deze keer voor mij een test hij is namelijk geheel op een tablet gemaakt inclusief de verwerking van de foto’s. Redelijk gelukt dacht ik zo alleen de foto’s verwerken op een klein scherm was even wennen,