Vincent Dorresteijn – Duiken in een aquarium
Een romantisch weekendje onderbreken voor een duikje? Dat moet wel een bijzonder duikje zijn! Duikreporter Vincent is de eerste met een duikreport over Todi in België. Wat hij ervan vond, lees je hier!
Datum: 5 november 2016
Duiklocatie: TODI, België
Vanwege mijn verjaardag hebben mijn vrouw Marieke en ik een hotel geboekt vlak op de grens van België. Ik had op Facebook gezien dat Todi haar deuren eind oktober geopend had. Het bleek maar een half uur rijden vanaf het hotel te zijn.
Eerst maar even polsen bij Marieke of ons romantisch weekendje onderbroken kon worden voor een duik. Dit was natuurlijk geen probleem. Marieke duikt zelf niet, dus het volgende probleem was het vinden van een buddy. Bij Todi is het niet toegestaan om alleen te duiken dus ik besloot een oproepje te doen op de “duiken” pagina van Facebook. Nog geen 15 minuten later reageerde Pierre Spirlet en een afspraak was snel gemaakt voor zaterdag 5 november om 14.00.
Bij Todi mag je je eigen materiaal meenemen. Je bent alleen verplicht een trimvest, lood en duikfles van Todi te gebruiken. Dit is in de prijs inbegrepen. Hierdoor had ik steeds het gevoel iets vergeten te zijn en heb ik wel drie keer mijn tas gecontroleerd. Op de website staat wat je precies wel en niet mag meenemen en ik raad een ieder aan dit even te lezen voor je gaat.
Todi ligt in Beringen, een stadje met een mijnbouwgeschiedenis waar ik me verder niet in verdiept heb. Todi staat ( nog ) nergens op borden aangegeven maar het is even goed gemakkelijk te vinden. Het parkeer terrein is nog braak liggend maar ik neem aan dat het snel aangelegd gaat worden. Eenmaal aangekomen zag ik dat Pierre al een whatsapp bericht had gestuurd waarin hij zei dat hij al in het restaurant was. Dat kwam goed uit want Marieke en ik moesten nog lunchen. Pierre had ons al gespot toen we aan kwamen lopen en we zijn bij Pierre aan tafel aangeschoven. Ook Marina, de vrouw van Pierre was mee en zij zou ook gaan duiken.
De menukaart viel ons erg tegen. De prijzen waren buitensporig te noemen en er was weinig keuze in belegde broodjes. Een tosti Hawaï kost bijna 10 euro dus ik verwachtte wel een goed gevuld broodje maar helaas viel dit erg tegen. Een weinig bijzonder geroosterd broodje met wat kaas er tussen en ananas uit een blikje met wat rauwkost zonder dressing er naast. Om ruim 25 euro af te moeten rekenen voor 2 slappe tosti’s en 2 kopjes thee vind ik niet voor herhaling vatbaar dus dit was de laatste keer dat wij daar iets eten. Het zal vast aan onze Hollandse zuinigheid liggen.
Nu maar hopen dat het duiken wel goed bevalt. Na ons bij de receptioniste aangemeld te hebben krijgen we een bandje en mogen we doorlopen naar de kleedkamer. Marieke gaat 2 trappen omhoog waar je door een raam naar het bad kan kijken. Dames en heren kleden gescheiden om dus eenmaal omgekleed in zwemkleding ontmoeten we Marina weer bij de lift. Met onze duikspullen in een tas stappen wij in de lift naar boven en komen wij aan bij het bad. Het bad ziet er indrukwekkend uit en ook het uitzicht naar buiten is erg mooi. We worden opgevangen door een medewerker van Todi en er word ons van alles uitgelegd. We moeten door een voetenbad en we moeten onze spullen in 2 verschillende bakken ontsmetten en spoelen. Dit allemaal om de gezondheid van de vissen te waarborgen. De spullen die beschikbaar gesteld worden zijn allemaal nieuw en het ziet er allemaal goed uit.
Het water is met 23 graden aangenaam te worden maar het is toch te koud voor de 3 mm pakken die Pierre en Marina meegenomen hebben. Er wordt hun kosteloos een wetsuit van Todi te leen aangeboden.
Eenmaal opgetuigd is het tijd om te water te gaan. Met een commandosprong ga ik te water en wacht ik op Pierre en Marina. Het water voelt lekker er is dan ook geen cap en handschoenen nodig. Dit is wel zo leuk voor op de foto. Het zwembad ziet er nog erg leeg uit. Er zwemmen wel veel vissen maar ze moeten nog groeien en er worden later ook nog meer vissen uitgezet. Het zicht is erg goed en je kan van de ene kant naar de andere kant van het zwembad zien. Later komen er nog een soort gordijnen waardoor er verschillende ruimtes gecreëerd gaan worden zodat er diverse thema’s komen. We zwemmen langs de ramen en ik zie Marieke al staan zwaaien. Van te voren heb ik Pierre gevraagd een leuke foto van ons samen te maken. Dan heb ik toch nog een leuke onderwaterfoto met Marieke er op zonder dat zij haar haren nat heeft hoeven maken. Na een poosje zeg ik Marieke even gedag en dalen we af naar het diepste punt van 10 meter diep. Het diepste punt is maar een smal gedeelte van het bad en er is hier eigenlijk weinig te zien. Rustig zwemmen we met z’n drieën door het hele bad en we zien regelmatig mooie gekleurde vissen. Er zijn ook diverse decoratie elementen zoals een grot, een aantal autowrakken en een “onderwater café” wat niet meer is dan een bar onder water waar je zogenaamd een biertje kan tappen. De grootste attractie zijn de vissen en ik kom dan graag over een jaartje weer eens terug om te kijken hoe het er dan uit ziet in deze bijzondere duik attractie!
Het was in ieder geval bijzonder om als één van de eerste duikers hier geweest te zijn en zover als ik weet is dit het eerste verslag van Todi op duiken in beeld. Ik ben erg benieuwd wat de ervaringen zijn van de andere reporters!
