Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Blog / Duiken / Reizen

De eerste plons

Rutger is op Gran Canaria. Met zijn hele ‘hebben en houden’, dat wil zeggen zijn gezin én een complete duikuitrusting en camera-apparatuur.

GC2_RutgerGeerling5Eindelijk, we mogen er in! Brian legt ons de entry nog een keertje uit “wacht tot de golf op haar hoogst is en dan twee stappen voorwaarts maken, echt, een bootduik is moeilijker!” Op één of andere manier betwijfelen we dat, we zien ruig Atlantisch water voor ons neus breken en het idee om achterover van een rubberboot te kiepen, lijkt ons heel wat aangenamer. Maar gelukkig weet Brian waar hij het over heeft, hij wordt niet voor niets aangeraden als dé specialist voor het duiken op de beste duikstekken van het eiland. In zijn simpele duikzaak, heel spookachtig “Davy Jones Diving” genoemd, staan we ’s ochtends nog eerst, met een kop koffie in de hand, rustig de 6 mm pakken te passen – met kap uiteraard, met nog geen 21-22 graden is het hier zelfs zomers onder water nog wat aan de frisse kant. Dan volgt een busritje over een dubieus uitziende weg naar het reservaat, nou ja, hoe slechter de weg, hoe rustiger de stek bedenken we ons maar. En inderdaad, een zondag bij de Zeelandbrug is vele malen drukker!GC2_RutgerGeerling4
Terug naar het rif, de beroemde “Table Top” van El Cabrón, één van de drie toplocaties van het eiland. De twee stappen vallen reuze mee en voor we het weten, kunnen we kopje onder. Onder ons wacht ons geen koraal, geen kleurige vissen maar wel een indrukwekkend vulkanisch landschap met grote scholen vis, hele grote scholen mogen we wel zeggen! De roncadores, zoals ze hier grommers noemen, zijn hier overduidelijk in de meerderheid, doordringend gadegeslagen door flinke barracuda’s, zeebrasems en zeebaarzen.
Zonder meer een topduik met een prachtig staartje.
GC2_RutgerGeerling3Terwijl we rustig aan het uitbubbelen zijn op vijf meter, zie ik mijn ooghoeken een bekend streepjespatroon opduiken, het zal toch niet waar zijn? Jawel, ook hier is het sepiapaartijd en terwijl ik me rustig van wat stikstof ontdoe, heb ik ruimschoots de tijd om het stelletje op de plaat te zetten wiens neefjes en nichtjes ik nog geen week geleden in de Oosterschelde ben tegengekomen! Inderdaad, de visrijkdom is hier erg verrassend.
Maar eentje ontbreekt nog in het lijstje: de favoriete vis van het eiland, de nummer één van de “Big Five” lijst als die hier zou bestaan: de Angelshark! Het half ingegraven dier is hier zelfs gevonden in de getijdenpoel waar de kindertjes en dikke dames hun plonswerker verrichten, uiteraard zonder zich te realiseren wat zich een paar meter onder hen bevond! Ze hadden eens moeten weten maar wij hebben onze eerste dagen niet veel succes! Vandaar dat we de jacht voor geopend verklaren, want deze moet en zal op de foto komen! Morgen gaan we verder, happy hunting!

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief