Daniël Versteeg – Vandaag weer een perfecte dag!

Dolfijnen, haaien, manta’s… duikreporter Daniel Versteeg duikt op de Galapagos eilanden! Gelukkig kunnen wij een beetje met hem meekijken via zijn duikreports!

Datum:   30 maart 2016
Duiklocatie: Galapagos eilanden

Heel vroeg in de ochtend waren we op weg naar Darwin gegaan. Het noordelijkste eiland van de Galapagos. Darwin is net als Wolf een onbereikbaar eiland, alsof het uit de oceaan is gerezen. Met een hele steile rotswand en bovenop heel groen, en heel veel vogels die rond het eiland cirkelen.

S’ochtends bij ons ontbijt zagen we weer dolfijnen. Heerlijk wakker worden zo!
Daarna weer een briefing. Voor de lunch zouden we twee duiken maken.
De duiken zijn allemaal bij de boog van Darwin. (Rots in de vorm van een uitgehouwen boog) Omdat daar vier stromingen bij elkaar komen. En dat betekend veel vis, grote vissen en ander groot leven!

De briefing was heel streng, omdat de stroming door die verschillende stroming heel onvoorspelbaar kan zijn. Dus alles moet besproken worden, voor het geval dat.
Omdat het landschap hier onderwater bestaat uit een soort platformen van rotsen, mocht je eraan vast houden bij hele sterke stroming.Er groeit namelijk bijna geen leven op.
Een deel van die plek word het theater genoemd. Omdat het daar meestal flink stroomt, zwemmen er veel grote dieren voorbij.

We werden met de zodiak naar de boog gebracht. De golven waren hier best wild. En rondom de boog schuimde het helemaal van de golven die aan alle kanten op de rotsen braken. wij dacht echt even, gaan ze ons hier echt droppen…
Ja dus…maar er was gelukkig een iets rustiger plekje en daar gingen we te water. Nu extra belangrijk dat we allemaal tegelijk gingen en zo snel mogelijk naar diepte zakte. Dat ging helemaal goed. Ook met het klaren van de oren gaat dat steeds beter bij Caar met de negative entry.

Het zag er onderwater prachtig uit met die dramatische rotsen en de vele soorten vis die zich niets van ons aantrokken. De eerste Galapagos haaien en hamerhaaien waren bijna gelijk al in zicht. Maar de stroming leek weer meer op een wasmachine, hij trok soms links en soms rechts en af en toe werden je vinnen zelfs omhoog geduwd door opkomende stroming. ( zelfs bij de gidsen, al ziet er bij hun een stuk charmanter uit)
Dus iedereen hield heel erg van de rots die hij vasthield,?

Zo gingen we steeds een stukje verder zwemmen en op een gegeven moment ook hoger. Soms merkte je echt helemaal niets van de stroming, soms was het flink vinnen en soms je ook gewoon meelaten voeren.
Wanneer je je veiligheidsstop doet is het ook nog steeds genieten. Soms zie je in de verte haaien, onder je haaien. En duizenden vissen die vrolijk om je heen zwemmen.

Na een uur gingen we weer duiken, dus hielden we het pak aan. Zo’n 7 mm gaat al niet zo soepel aan, maar nu hij heel de tijd vochtig is helemaal niet meer. Dus hoe minder gestuntel hoe beter?

We hadden alle duikspullen gereed gemaakt en de boot voer een stukje weg. En toen ontdekte we zeker wel vijf silkysharks achter de boot. Dat zijn brutale haaien, die graag een hapje ergens van nemen. Vroeger zijn ze hier in de buurt ook door boten gevoerd, dus vanuit een boot moet je wel oppassen. Toch waagde ik en een ander van onze duikgroep om foto’s en film te maken door de camera onder water te houden. Het is nog goed gelukt ook, zonder dat iemand zijn vinger kwijt is geraakt.

Even later aan de zijkant van de boot kwam er weer een grote groep bottle- nosedolfijnen tevoorschijn.
Het was dus al snel tijd voor de tweede duik. We mochten weer met Fabricius mee. Hij is wat geduldiger en rustiger onderwater. Waardoor wij het idee hebben dat je meer ziet. En achteraf verteld hij uit zich zelf wat we gezien hebben of heeft het over bepaald gedrag wat we hebben gezien. Maar goed hij is dan ook een stuk ouder en heeft veel meer ervaring, dat scheelt een boel.

We werden weer bijna in de kolkende en wilde golven gedropt. Allemaal tegelijk rolden we achterover om zo snel mogelijk diep te komen.
We begonnen weer bij de rotsen, zodat de hamerhaaien en Galapagos haaien langs konden zwemmen. En weer was er zo’n onvoorspelbare stroming. Zo viel het mee en zo was het er weer. Al vertelde ze ons na de duiken dat het vandaag heel erg meeviel.

Op een gegeven moment werd de stroming te erg en lieten we ons meevoeren met een stroming. We wachten nog even op de hoek van een rots op passerende haaien. ( die geef je nu eenmaal liever voorrang) en gingen toen weer verder. In de luwte viel het alles mee. We kwamen aan de voet van de rotsen uit bij een stuk met wit zand en daar zakten we zo laag mogelijk op de grond. Gelukkig lagen er een aantal flinke stenen, die we weer mochten vasthouden, want soms voelde je de stroming flink aan je trekken. Daar kwamen haaien heel dichtbij, en nog een schildpad. En er kwam een Eagle Ray langsgezwommen. Daar kon ik heel mooi shot van maken. We konden daar wel uren blijven.
We gingen een stukje over het witte zand, ( richting de blue) om langzaam steeds ietsje hoger te komen voor de veiligheidsstop. Prachtig wanneer je de donkere haaien onder je zag op dat witte zand.
Ik had aan Christiaan gevraagd of we konden beginnen waar we in de vorige duik geëindigd waren.. Gelukkig vond hij dat ook een goed plan.

Na de lunch hebben we altijd wat langer de tijd voor de volgende duiken. Dus was Caar even gaan liggen. S’nacht slaapt ze heel slecht, Ik wordt ook meermaals wakker maar kan altijd wel weer inslapen. Ik denk dat onze hersenen overuren draaien om al die mooie herinneringen te verwerken die we nu zien.

Ook kunnen we dan even in alle rust de nitrox checken en alles in orde maken.

In de middag was de zodiak flink aan het stuiteren over de golven. Niet te geloven dat we bij deze golven gewoon het water ingaan. Weer op de zelfde manier als de andere duiken en we kwamen bijna gelijk bij het witte zand uit.
Wauw wat een gave duik. Eerst bleven we aan de rand, waar de rotsen eindigde. En er kwamen veel haaien over ons heen gezwommen.
Daarna staken we die witte vlakte over en spotte we weer een Eagle Ray. Maar ook de haaien kwamen hier voorbij. En de zandvlakte bleek vol met gardeneels. Maar deze waren helemaal niet schuw en zakte pas op het allerlaatste moment langzaam naar beneden.en ze waren best groot. Dus dat leverde weer mooie plaatjes op!
Op een gegeven moment zaten we met zijn allen op een rij ( dat is het best om haaien te spotten) op dat zand te wachten en te kijken, toen er ineens of blacktip of silkysharks aankwamen, duidelijk aan het jagen. En eentje schoot zo tussen mij en Christiaan door. WoW wat ging dat vlug. De tweede schrok denk ik van ons en keerde om en was weg voordat we het wisten.

Het was echt een supergoede haaiendag vandaag, want terwijl we langzaam omhoog gingen konden we de haaien die beneden ons cirkelden goed zien. Laat dan die veiligheidsstop maar lekker lang duren haha.
Helaas had ik wederom erg last van mijn holtes en voelde bijna een omgekeerd blok. voorzichtig stijgen dus. Voor de zekerheid de laatste duik maar niet doen.

Caar had hierop haar 4e duik van de dag die ook weer waanzinnig was.

Alleen in de zodiak was het al leuk, weer dolfijnen om ons heen. Heel vlakbij en omdat ze aan het jagen waren kwamen ze vaak boven en sprongen ze heel vaak heel hoog. Wat een prachtig gezicht.
De golven langs de boog van Darwin waren nu echt megahoog. Gelukkig was het op de plek waar wij eruitgingen rustiger.
We daalden weer snel af richting die mooie plek. Daar heb je goed zicht op alle kanten en je kunt zo dicht mogelijk op de grond ( dan jaag je zo min mogelijk de haaien weg.) en je goed vasthouden zonder wat kapot te maken.
Nu waren er drie haaien bij de rotsen bezig, en cirkelden rond. Wij kwamen vrij dichtbij, grepen een rotsje en maakten ons zo plat mogelijk. Op het begin deden ze gewoon hun ding. Maar op een gegeven moment hadden ze ons door en maakte hun cirkel ruimer richting ons. En kwamen recht op ons af om op het laatste moment af te slaan. Later zei Fabricius, dat we echt niet dichterbij hadden moeten komen. Op dat moment had ik dat gevoel niet. ( al vond Caar het niet echt prettig om haar hand uit te steken om te filmen, wanneer hij recht op haar afkwam) maar ze kon zich wel duidelijk wat bij zijn opmerking voorstellen.

wat een gave gebeurtenis. Zo’n tijd en zo dichtbij. Caar heeft meerdere goede filmpjes kunnen maken. Ondanks dat ze haar arm niet uit durfde te steken.
We staken weer de witte zandvlakte over met de gardeneels. En werden op nog meer hamerhaaien en andere haaien getrakteerd. Dat gaf soms wel een spooky effect, die bewegende beesten met hun lange lijven uit het zand en daarboven het silhouet van een haai!
De Eagle Ray besloot ook deze duik weer voorbij te komen. En eigenlijk zag je overal waar je keek wel wat moois. Tonijn, kleine barracuda’s,jacks en nog veel meer mooie vissen. Er kwam ook nog een haai voorbij met mega veel poetsvissen op zijn lijf. Wel een raar gezicht.

Iedereen was enthousiast terug in de zodiak. Bij terugkomst was Ik ook heel blij ondanks dat ik niet gedoken had. Ik had mijn foto’s zitten uitzoeken en had een aantal plaatjes die hij graag had willen maken. Ik was dus heerlijk bezig.

Na een heerlijke douche en briefing, hadden we een barbecue. Wat een verrassing!
Allemaal aan 1 grote tafel (we hebben best een leuke groep) en gezellig muziekje.
Na het eten keek ik weer eens in het water, (de meeste tijd hang ik over de railing heen, omdat er zoveel gebeurt in dat water?) en er zwommen wel zeker 20 silkysharks met de boot mee. Heel dicht aan de oppervlakte, dus kon je ze goed zien in het licht van de boot. Zo gaaf.
De Maleisiërs en onze vrienden uit Hongkong speelde nog gezellig luidruchtig spel waarvoor ze een flinke fles whiskey uit de koffer haalde. Gelukkig hadden ook zij er vier duiken opzitten en hebben het niet al te laat gemaakt.

Geschreven door Daniel en Carolien