Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duiken / Reizen

Chili – de Atacama woestijn

Vaste DiB-bezoeker Nick Cox duikt en komt regelmatig op niet direct voor de hand liggende duikplekken. Zijn nieuwe verhaal gaat over Chili.

De laatste jaren wordt Chili steeds vaker als vakantieland uitgekozen, met name bestemmingen als Patagonië en Paaseiland zijn zeer in trek. Maar ook de

noordelijke regio staat vaak op het reisschema. Chili is nog niet zo bekend
als duikbestemming – ondanks de enorme kustlijn. Van noord naar zuid strekt Chili zich als een smal lint (gemiddeld 170 km breed) uit over meer dan 4300 km. De kustlijn aan de Stille Oceaan is meer dan 6000 km.
Paaseiland behoort tot een van Chili’s tropische (duik)bestemmingen, maar
daarover hopelijk een andere keer meer. Deze keer ging de reis naar de Atacama-woestijn, een van de droogste regio’s op aarde.

Atacama_chile02 Atacama_chile03

San Pedro de Atacama

Na een comfortabele busrit vanuit Antofagasta kom ik ’s avonds aan in een
levendig San Pedro de Atacama. San Pedro is een oud dorp bij een oase. Het is
een klein plaatsje, maar druk bezocht door toeristen, waaronder veel backpackers en (berg)wandelaars die het als uitvalsbasis gebruiken.
Hier bezocht ik het nabije surrealistische landschap van de Maanvallei – Valle de la Luna- en de heerlijke ontspannende thermische baden van Puritama. Helaas viel een bezoek aan de Geysers van Tatio niet meer in te plannen. De Maanvallei is op haar mooist tegen zonsondergang wanneer de rotsen rood kleuren. De naam dankt deze vallei aan de witte kleur die het kan hebben (meestal na een regenbui) door de zoutafzetting die onder het stof schuilgaat. De thermische baden zijn aangenaam warm (zo’n 30 graden) en zijn een welkome afwisseling na de woestijn. Er is hier eindelijk wat leven te ontdekken: uitbundige plantengroei maar ook vogels en kleine visjes in het water. En er is nog meer te doen, variërend van nachtelijke sterrenkijkexcursies, tochten over de zoutvlakten, vulkaanbeklimmingen, sandboarding, tot uiteraard genieten van een pisco sour in een van de lokale barretjes.

Atacama_chile01 Atacama_chile06

Antofagasta – de Parel van het Noorden

Antofagasta is met bijna 300.000 inwoners de vijfde stad in Chili. In
feite dankt deze havenstad haar bestaansrecht voornamelijk vanwege de enorme omvang van (koper)mijnbouw die in deze streek plaatsvindt. Antofagasta strekt zich uit over een 20 kilometer lange smalle strook tussen de Stille Oceaan en het Chileense kustgebergte Cordillera de la Costa. Het alom aanwezige boegbeeld van de stad is de Portada, een natuurlijke boogvormige rotsformatie vlak voor de kust ten noorden van Antofagasta. Antofagasta heeft vooral een haastige, zakelijke uitstraling maar heeft daarnaast toch enkele historische bezienswaardigheden, zoals het centrale plein “Plaza Colon” en de oude zilversmeltovens uit de 19e eeuw, Ruinas de Huanchaca.

Atacama_chile05Ik had van te voren mijn bezoek gemeld bij het plaatselijk duikcentrum. Sub-Aqua is een klein duikcentrum dat beschikt over een basisinstallatie en
-voorzieningen. Het kantoor is gelegen op enige afstand van het oude centrum aan de zuidkant van de stad, maar een nieuwe ruimte aan het strand is in aanbouw (gereed eind 2010). Met eigenaar en duikinstructeur (van de Armada de Chile) Eduardo heb ik vervolgens in twee dagen drie duiken gemaakt.
De eerste duik was vanaf een strandje zo’n 30 minuten rijden vanuit Antofagasta, de tweede bij de zeeleeuwen in Mejillones en de laatste bij het Isla Santa Maria.

 

Playa de Juan Lopez

Na een korte rit rijden we met de auto het strand op tot aan het water waar we ons opmaken voor de duik. Deze duik is relatief eenvoudig en voor duikers van alle niveaus. Een uitstekende keus om elkaar een beetje als buddy te leren kennen. We lopen direct vanaf het strand het water in volgen een route die ons langzaam dieper brengt. Het eerste stuk is zandbodem waar zich duizenden lege schelpen bevinden, daar achtergelaten door vissers die hun vangst, in het geniep, vanaf hun bootjes hebben verwerkt. Als we wat dieper zwemmen, komen we veel zeewier tegen waar tussen tal van vissen zwemmen. We komen regelmatig een veelarmige zeester tegen en af en toe een krab. Het water is hier behoorlijk helder met een zicht van 10 meter. Het water is wel behoorlijk koud -16-17 graden – en na afloop sta ik dan ook in de koude wind te bibberen (de schemering is ingevallen en het koelt hier in het woestijnklimaat snel af). We kleden ons snel om en genieten in een buurtcafé van een lekkere warme kop koffie en een broodje vlees.

Atacama_chile10 Atacama_chile11 Atacama_chile15

Mejillones

De volgende ochtend vertrekken we vroeg. De rit naar Mejillones duurt ruim een uur en het is beter om op tijd bij deze duikstek te zijn. Daar aangekomen rijden we met onze 4×4 het kustgebergte in om via een aantal stevige kronkelweggetjes tot aan de baai te komen waar de zeeleeuwen wonen. Het uitzicht in dit verlaten oord is fantastisch en het water schittert helder blauw. Vanaf de hoogte kijken we neer op een grote kolonie Zuid-Amerikaanse zeeleeuwen die liggen te genieten van de zon.

Atacama_chile13De toegang tot het water is hier iets minder vanzelfsprekend. We brengen onze uitrusting eerst via een smal pad naar beneden waar we ons gereed maken voor de duik. Het waait en de golven denderen met grote kracht het smalle ondiepe baaitje in. Gelukkig is er telkens een moment van relatieve stilte en we maken dankbaar gebruik van deze momentele rust om snel de diepte op te zoeken.
Echter als we bij de normale ontmoetingsplaats aankomen is er nog geen enkele zeeleeuw te ontdekken. Normaal gesproken (zo wordt mij op het hart gedrukt) komen ze vanzelf naar duikers toe. Deze keer niet. We gaan nog een keer naar boven om de situatie te bekijken en proberen de dieren te lokken. Maar het mag niet baten.
We dalen weer af, maken nog een rondje tussen het ‘kelp forest’ dat heftig heen en weer zwaait door de stroming. Vele kreeften houden zich krampachtig vast aan de takken. Na nog een tiental minuten ronddolen geven we het op en maken onze omkeer.
Dit heeft Eduardo nog nooit meegemaakt. De teleurstelling is duidelijk van m’n gezicht af te lezen…. Waarom de zeehonden het water niet in durfden, zullen we waarschijnlijk nooit te weten komen maar het zou kunnen zijn omdat een van hun natuurlijke vijanden, de haai of orka, in de buurt was…..

Atacama_chile12 Atacama_chile14

Isla Santa Maria

Wederom een afgelegen oord aan de ruwe kustlijn. Entree is via
een commandosprong vanaf de kant direct in een nauw kanaal. We moeten de stevige stroming overwinnen om uit het kanaal richting open water te geraken. We beginnen de duik op een diepte van ongeveer 20 meter en duiken langs een grote steile wand met veel leven. Op de terugweg verkennen we het hogere gedeelte van de wand. Veel vis, veel zee-egels, wanden bedekt met anemonen, honderden zeesterren, grote groepen garnalen verscholen in rotsspleten, enzovoort. Dit is toch zeker wel de mooiste duik van de drie (al had het de tweede moeten zijn).

Duiken in deze regio zal niet voor iedereen de eerste keus zijn. In de omgeving Calama of San Pedro valt meer bijzonders te beleven. En als je al zo ver vanuit Europa reist, is het maar een kleine stap verder naar de bijzonder mystieke wereld van Paaseiland of de eigenaardige flora en fauna van de Galapagos eilanden. Niettemin, ben je enthousiast duiker en je bent toch in Antofagasta, dan kan een dagje duiken een mooie ervaring opleveren, vooral als de zeeleeuwen niet te bang zijn het water in te plonzen.

Informatie

Verdere informatie kun je vinden in het boek Chile Underwater Paradise van
Pablo Zavala Baeza, en op de websites www.sub-aqua.cl en divingchile.cl.

mejillones_zeeleeuwDuiken in Antofagasta is niet goedkoop, al krijg je voor US$ 150 toch een redelijk deal (Antofagasta is sowieso duurder dan Santiago omdat alles moet worden ingevoerd): een gehele dag duiken (2 of 3 cilinders) in het verder gelegen Mejillones (eventueel in combinatie met Isla Santa Maria op de terugweg) met privégids/instructeur, inclusief uitrusting en lucht, en sandwiches plus koffie. En ‘for free’ krijg je er een tour door Antofagasta bij. Uiteraard is de prijs per persoon voordeliger als er meerdere personen meegaan.

Het water is hier vanwege zeestromingen toch het hele jaar redelijk fris (14-18 graden) en in de winter (juli) is een semi-droogpak van 7mm zelfs aan de koude kant – een extra shorty was voor mij zeker nodig.
Er zijn twee (commerciële) decompressietanks in Antofagasta.

Disclaimer: in slechts 3 duiken op onbekende locaties de mooiste foto’s te
maken is toch niet zo eenvoudig, blijkt… Gebruikt materiaal: Canon G9.

Heb jij ook een leuk reisverhaal met foto’s? Bij ons kun je het plaatsen. Mail je verhaal met beeldmateriaal (800×600 pixels, 72 dpi) en wie weet, zie je het binnenkort op DuikeninBeeld.tv.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief