Inloggen

Wachtwoord vergeten?

Duikreporter

Carla van Westing – Beetje ongemakkelijk

Locatie Zeelandbrug

“Wat is er leuker dan lekker duiken bij de Zeelandbrug?” Toch voelt Carla zichzelf deze duik niet helemaal op haar gemak.

Het weer is zo ontzettend mooi, dat ik de zondag ook nog in Zeeland wil doorbrengen.

Mijn eerste plan, om mee te gaan met Lilian en Astrid om de zeehond nog een keer te bezoeken, laat ik varen. Ik vind het mooi geweest het beestje 1 keer gezien te hebben en de ervaring te hebben gehad dat hij razendsnel overal ineens opduikt en opdringerig overal aan knabbelt en trekt. Ik vraag me af hoe dit eigenlijk verder moet. Hij is zo vrij met mensen nu, dat dat een probleem gaat worden als er straks families met kleine kindertjes aan het strand gaan zitten en de hummetjes het water in gaan. Ik hoop van harte dat hij snel een ander stukje Oosterschelde als territorium gaat zoeken!

Maar ja, doordat ik daar niet naar toe ga, moet ik een ander plan smeden. Tja, wat is er dan makkelijker om lekker naar de brug te rijden om daar leuk slakjes te gaan kijken. Altijd een toffe duik, vind ik. Zo gedacht zo gedaan. Als ik aankom is het lekker rustig. De kentering is dan ook al even voorbij, dus ik kan lekker dicht bij de trap parkeren.

Ik kijk even op de dijk hoe het eruit ziet, en ik kan maar 1 conclusie trekken. Heerlijk, lekker erin gaan. Dus kleed ik me om. Intussen komt er iemand naar me toe die me vraagt of ik Carla ben. Heb ik bijna 7 jaar geleden een live aboard in Egypte mee gemaakt. Wat leuk dat sommige mensen zo’n goed geheugen hebben! Ik heb dat in ieder geval niet. Maar ik kende haar nog wel, Sylvia.

Als ik helemaal opgetuigd ben, ga ik lekker relaxed bij de trap te water. Water nog hoog genoeg om me goed aan de leuning vast te houden om de vinnen aan te trekken. Zicht is niet verkeerd en ik begin onmiddellijk met speuren naar slakjes. Ik vind een in zijn omgeving opgaande vlokslak. Ik moet echt 3 keer kijken of het echt een slak is. Ook de slanke waaierslakken zijn er weer talrijk, maar niet zo talrijk als de rosse sterslakken met eierstrengen. Dit is echt een invasie dit jaar. Hele plakkaten zitten er op de stenen. Blauwtipjes vind ik ook weer en op een gegeven moment zie ik 5 galathea’s bij elkaar op één plek zitten. Helaas ben ik al een paar duiken aan het klungelen met mijn flitser, die regelmatig weigert , en krijg ik ze niet mooi op de foto. Deze beestjes verdwijnen toch op een gegeven moment als je erbij blijft hangen, in tegenstelling tot de slakken. Verder focus ik me op de dodemansduim. Ik zie hem veel vaker voorkomen tegenwoordig. Echt mooie exemplaren! Gespeurd naar een Tritonia, maar helaas niet gevonden.

140309-1

140309-3

Maar wat me opvalt, is dat ik me niet volkomen op mijn gemak voel, zoals gewoonlijk. Ik kijk veel om me heen, ook hier kan een zeehond zitten, is tenslotte ook de Oosterschelde. En die zou ik toch niet echt graag in mijn uppie tegenkomen. Mijn ervaring gisteren was geweldig, maar zeker ook overweldigend. Ik ben met 40 minuten uit het water, de ervaring van gisteren moet duidelijk even slijten. Volgende duik weer met een buddy, is sowieso gezelliger!!

 

140309-2

140309-4

 

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Velden met * zijn verplicht *

Nieuwsbrief