Carla van Westing – Van het mooie weer genieten
Duikreporter Carla van Westing duikt deze keer bij Stavenisse. Ze gaat op zoek naar slakken, waaronder het nieuwe Schepje.
Datum: 1 mei 2016
Duiklocatie: Stavenisse, Zeeland
De planning was samen met Harry gaan duiken, maar het etentje van de avond vooraf had toch wel een beetje uitwerking op de helderheid. Maar eenmaal opgestaan ging het met mij prima, en Harry heeft lekker uitgeslapen.
Mijn plan was Stavenisse en Lilian vond dat prima. Volgens een paar anderen was de wind verkeerd voor deze stek, maar ik vond het wel een goed idee. Als ik aankom rijden zie ik dat René en Pascal toch ook op de parkeerplaats staan. Gezelligheid ten top dus.
We kletsen eerst een tijd en gaan dan opbouwen en omkleden. We vormen netjes een dames en een heren buddypaar en gaan te water.
Lilian en ik zakken af naar een meter of 13 en gaan op zoek naar het touw, dat erg leuk begroeid is. Het duurt even, maar we vinden het. Onderweg zien we niet veel spectaculairs. Een heleboel galathea’s, erg veel wulken en net zoveel eierpakketten van de wulk. Ik kan een leuke foto maken van een wulk waar duidelijk zijn afsluitklepje te zien is op zijn achterlijf. Ook zien we mooie zeenaalden.
Ik kan van een behoorlijk groot exemplaar een mooie foto van zijn kop maken. We snuffelen lekker verder en vinden op het zand een eikapsel van het Schepje. Het beestje zelf vinden we niet, maar duikers na ons wel. Maar het eikapsel gaf al aan dat ze hier ook zitten.
Qua slakken houdt het niet over. We zien een paar Onchidoris bilamellata (rosse sterslak), een paar Geitodorus planata (millennium wratslak) en een Aeolida papillosa (grote vlokslak). Op het laatst vinden we nog een mini Goniodoris castanea (bruine plooislak).
Maar vooral liggen we lekker te genieten. Zicht is prima op de bloei na. Je kunt op sommige foto’s echt de groene bolletjes zien van de algenbloei. Maar dat mag de pret niet drukken, we raken elkaar alweer niet kwijt en genieten lekker van deze rustige duik.
Als we bovenkomen is René al op de kant en komt Pascal ook net boven. We hebben een enorm leuke afterduik en het wordt stiekem steeds later. Maar er zijn verder geen verplichtingen, dus het kan gewoon. We kletsen, lachen en zijn blij dat Pascal na zijn ongeval weer zijn eerste duik heeft gemaakt.
Kortom, een geslaagde zondagbesteding. Thuis zet ik hem voort. Eerst help ik Harry in de tuin en daarna gaan we samen even op het terras een biertje drinken. We kunnen er weer tegen, de komende week.
