Bonaire voor altijd in mijn hart

Hoe verliefd kun je zijn? Jo Aggenbach-de Jong vertelt het in haar verhaal voor de Reportagewedstrijd 2011.

Het was begin jaren ’90 dat ik voor een paar jaar naar het zonnige eiland Curaçao verhuisde en daar behalve het snorkelen ook aan de slag ging met een duikbrevet. Naast boven water keek ik ook regelmatig onder water en wierp tevens een blik om mij heen wat er nog meer te beleven was buiten Curaçao. Aruba is geweldig, riepen mensen en ik ging eens kijken. Ik trof er hoge hotels, witte zandstranden, waar weinig te beleven viel met mijn snorkelset, en ook de natuurlijke brug. In mijn ogen de enige attractie die de moeite waard was en zoals iedereen weet, is die inmiddels ingestort.

Ten oosten van Curaçao dobberde nog een eiland in die azuurblauwe zee, maar dat was wel erg stil zeiden weer die mensen. Het moest echter zo zijn dat ik naar Bonaire ging, want ik kon een huis aan het water huren nabij Punt Vierkant, een bungalow met de naam Sunset Marina. En zo kwam ik augustus 1990 voor het eerst op het eiland waar de auto’s nummerborden dragen met de tekst ‘Divers Paradise’. Ik kon toen nog niet weten dat de verliefdheid zo hard kon toeslaan.

Bij het huis aan zee hoorde een terras en het uitzicht op de Caribische zee was een plaatje. Een stenen trappetje ging omlaag en ik zag van bovenaf de papegaaivissen al rond spartelen. Gelijk te water en op een gevarieerde bodem, zowel zand als rotsen, trof ik diverse koraalsoorten en veel vis. Ik was best wat gewend van Curaçao, maar hier was de bevolkingsdichtheid onder water veel beter en een kleuren spectrum van vrolijke visjes trok aan mijn duikbril voorbij. Onder een rotsblok een olijk egelvisje en even verderop een gevaarlijke variant van het typetje vis, de steenvis. De tijd vloog om en plotseling kreeg ik zomaar zin in een bakkie thee… ach ja, natuurlijk… een koffervisje dobberde in het rond en die hebben toch altijd iets weg van een theemuts qua model!

Tijd om het eiland te verkennen en dus naar Kralendijk voor wat boodschappen. Een klein gehucht met een handjevol winkels en wat restaurantjes, er is ook een soort café met een restaurant ernaast genaamd Mona Lisa. En daar wordt ik ’s avonds heerlijk verwend met een vis genaamd dorade, de vis doet het zowel boven als onder water uitstekend bij mij!

De dagen erna ga ik voor het ontbijt al snorkelen, verken ik de rest van het eiland en geniet van de zoutbergen in het landschap, flamingo’s in het Gotomeer en een prachtig park genaamd Washington Slagbaai. In het huisje ontdek ik een opgezette kreeft op de kast en die is goed voor een gek plaatje. Met een rolletje vol foto’s vlieg ik na een paar dagen terug naar Curaçao, maar Bonaire heeft mijn hart gestolen. Steeds weer kom ik er terug en neem ook visite uit Nederland mee.

Januari 1993 ga ik met een vriendin nog een weekend heen en gaan we ook duiken. Bij de Dive Inn, een kleine duikschool, maken we eerst een duik bij Calabas Reef, waar een sloep ligt, om vervolgens de dag erna naar Klein Bonaire te gaan. De spot Carl’s Hill Annex heeft prachtig koraal en grote bekersponzen. De vis komt hier erg dichtbij en de duikleider wijst in een soort ‘onderwaterstruik’. We turen, het duurt even, maar dan zien we het: zeepaardjes! Wat een kleine schattige beestjes en wat zitten ze goed verscholen in die struik. We genieten van dit mooie levende aquarium waar we in rondzwemmen.

Die middag gaan we naar Leonora’s Reef en hoewel het iets minder begroeid lijkt is de visstand weer goed op peil. Ik zie grote groupers, een prachtige Queen angel vis en zo te zien zijn we bij de schoonheidsspecialist terecht gekomen. Veel ‘poetsstations’ en de garnalen hebben wat weg van Truus de Mier zoals ze erop los poetsen. Wat een verwennerij, ik bedenk dat ik in mijn volgend leven niet alleen als vissen van sterrenbeeld terug moet komen!

In februari 1993 verhuis ik terug naar Nederland en komt Bonaire even niet op mijn pad tot we in 2005 zijn aangekomen. De man met wie ik op 1 april 1999, nee dit is geen grap, in het huwelijk trad is nieuwsgierig geworden door mijn Antillen verhalen en we gaan op reis. Eerst een week Curaçao en dan een week naar mijn paradijs, ik ben na 12 jaar terug op Bonaire. We logeren in het oudste hotel en het eiland valt als een warme deken over mij heen. De sfeer, de gemoedelijkheid, de rust en gastvrijheid… het is er allemaal nog.

We toeren rond over het eiland met een jeep, eerst de zuidelijke route en een andere dag noordelijk en gaan ook naar Washington Slagbaai, het eerste beschermde natuurpark op de Antillen. We worden van harte welkom geheten door George Thode, die ons vertelt over het park en vraagt of we ook gaan snorkelen. Hij verklapt ons het geheim van het ieniemienie strandje Wayaka, niet zichtbaar vanaf het pad, maar goed te vinden door zijn aanwijzingen. Daar gaat een snorkelhemel op aarde voor ons open: een dicht begroeid woud van elandsgewei- en hertshoornkoraal vlak onder de kust. Een multiculturele samenleving van doktersvissen, snappers, baarzen, papegaaivissen en ook een bijna tamme zwart gele French Angel vis zwemt er rond. Wat is dit een fantastisch plekje en omdat we het zo ontzettend leuk vinden keren we er later die week nog eens terug.

   
Kralendijk is nog steeds het gezellige middelpunt van het eiland, er zijn culinaire spots bij gekomen, maar het restaurant met de naam van die beroemde glimlach blijkt nog te bestaan. Leguanen zonnen op de rotsblokken, er zijn nog altijd pasteitjes bij de snèk die we af en toe delen met de hagedisjes onderweg, en als we iets fris en fruitig willen halen we het lekkerste ijs van de wereld in Rincon.

   
Bonaire heb ik in 1990 in mijn hart gesloten en laat mij en inmiddels ook mijn man niet meer los. Hoewel wij veel van reizen naar alle windstreken houden, weten wij één ding zeker en dat is dat we er nog eens terug zullen komen. Een Caribische parel in die warme tropische zee en de nummerborden op de auto’s kunnen eigenlijk met één woord volstaan: dit is paradijs…

Tekst en foto’s: Jo Aggenbach-de Jong

De Reportagewedstrijd 2011 is een initiatief van DuikeninBeeld.tv samen met het Bonaire Toeristenbureau, Bonaire Fun Travel en La Pura Vista. Met je inzending maak je kans op een reis voor twee personen naar Bonaire, waar je een reportage over het eiland gaat maken. Meedoen? Klik hier voor alle informatie.