Aike Willemsen – Slecht zicht maar mooie duiken

We springen vanaf de steiger en dalen snel af richting de reefballs die rond de 6 meter liggen, ook hier kun je al goed zien dat de Grevelingen erg last heeft van het zuurstof tekort. Ik had een van mijn buddy’s die nog nooit in Zeeland gedoken had al gewaarschuwd dat het onder de 6 meter niet mooi is op dit moment. Toch zijn we op deze diepte een stuk uit gedoken, je weet maar nooit wat je tegen komt. Het is een aardige kale vlakte maar toch zien we al snel wat vlokslakjes en groene wierslakjes, die laatste zijn op dit moment aardig klein. Ik maak een aantal foto’s van de slakjes en bij een van mijn laatste foto zie ik dat er naast de vlokslak ook een erg kleien wierslak zit, dan hebben we het over 3-4 mm. Niet veel verder loopt een kreeft los welke het op mij voorzien heeft, ik ben niet gewend dat ze agressief zijn want echt dichtbij kwam ik niet eens, ik vermoed dat dit ook door het zuurstof en voedsel tekort komt op deze diepte.

Na 40 minuten draaien we om en duiken we ondiep terug, de zon schijnt mooi op de wand en het lijkt haast wel een andere duik op een andere locatie, zo kleurrijk en mooi begroeid. De een na de andere steurgarnaal, kreeft, krabbetjes, vlokslakjes, grondeltjes en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ook veel jonge kleine vis. Onder de stijger bekijken we nog de palen die van boven tot onder vol zitten met leven. We duiken nog iets verder dan de stijger en na 88 minuten is het weer mooi geweest. Na de duik komen we nog wat bekenden tegen op de parkleerplaats en na het vullen van onze flessen rijden we naar de Zeelandbrug, hopen dat het zicht ook hier zo goed is.

Rond 14:30 uur staan we op de parkeerplaats bij de brug, het is nog lekker rustig en al snel komen de stoeltjes, gaspit en de hele handel weer uit de auto…. Gemak dient de mens! Vanaf de dijk ziet het zicht er niet echt goed uit, de wind zorgt ook voor een redelijke golfslag. Er komen al 2 duikers het water uit die aangeven dat het ongeveer 1,5 meter is, in principe genoeg want we zoeken hier veel klein leven en zitten voornamelijk met onze neus op de stenen te zoeken.

We duiken 3 kwartier voor de kentering onder en het zicht is inderdaad niet geweldig, we duiken met zijn 3-en dus we moeten elkaar goed in de gaten houden want anders verlies je je buddy snel uit het oog. Al snel zien we op de grote stenen een boompjesslak zitten, ik maak een paar foto’s en wijs hem daarna aan de Jeroen en Theo. Het is jammer dat er momenteel weinig slakjes zitten vergeleken met en paar maanden terug, toen waren we echt verwend.

Na 20 minuten komen we bij de pijlers aan, naar boven kijkend zien we wat zeebaarzen en harders zwemmen, op de pijler zelf krioelt het van het leven, ook hier weer slakjes, veel krabbetjes en spinkrabben. We duiken om de pilaren van de eerste pijler heen en dan verlies ik mijn buddy’s uit het oog. Jeroen had ik snel weer gevonden en na 2 minuten maar een opstijging gemaakt in het wat ondiepere gedeelte. Daar vonden we Theo ook weer terug. Samen weer afdalen naast de pijler om elkaar niet weer kwijt te raken. We zoeken nog wat rond en duiken daarna richting de trap Het was best een mooie duik maar voor goede foto’s te stoffig helaas. Toch nog een dikke 70 minuten volgehouden.

Op de parkeerplaats besluiten we nog een derde duik te maken vandaag, we gaan baby sepiaatjes kijken bij de Bergsche Diepsluis maar eerst een hapje eten in Ouwerkerk. Op Facebook hoorde ik al dat het zicht in de hele Oosterschelde niet erg goed was dus ik hoop dat het de moeite waard is.

Rond 20:30 komen we aan bij de parkeerplaats van de Bergsche Diepluis, het is aardig druk en zo links en rechts horen we dat het zicht 50-100 cm is…. hmmm. Een duiker die naast ons staat gaf de tip dat het onder de 7 meter een stukje beter was, toch maar een gokje wagen dus.

Het was ondertussen donker geworden en in het water zag ik mijn eigen vinnen niet eens, echt slecht zicht. We duiken onder met het plan om direct wat dieper te duiken, op 4 meter zie ik mijn buddy’s al niet meer, dat begint al lekker. Ik duik een stuk door naar 8 meter en zie inderdaad dat het zicht hier iets beter is, 1-2 meter denk ik. Na een opstijging zien we elkaar weer en dalen we opnieuw af waar ik boven gekomen ben. Dit keer gaat het beter, we zien elkaar weer terug op de bodem en na een paar minuten duiken wordt het zicht zelfs een meter of 3.

Al snel zie ik de eerste sepia ingegraven in het zand zitten, we bekijken hem rustig en niet veel verder zien we er 2 voorbij zwemmen. Mijn duik is in ieder geval alweer geslaagd! Ook zien we een grote tong liggen, hij blijft rustig terwijl wij hem goed bekijken. Na 40 minuten draaien we weer om en gaan wat ondieper, hier erg veel afdrukken van vinnen in het zand en het zicht wordt al snel weer slechter. We duiken vlak naast elkaar en dat gaat prima.

Ondiep zoeken we nog wat op de blokjes en zien nog een kleine sepia, ze zijn overigens al een stuk groter dan een paar weken geleden, toen waren ze 2 cm, nu minstens 8. Ook hier weer veel krabbetjes en zo hier en daar een kreeft die verscholen zit in zijn hol. In de buurt de trap zien we nog wat mooie anemonen en na 75 mintuten vinden we het wel mooi geweest, we moeten nog een dikke 2 uur naar huis rijden dus het wordt al laat genoeg!